Embla - 01.01.1945, Síða 48

Embla - 01.01.1945, Síða 48
,Ég hjálpa þér ekkert,“ sagði hún, þegar ég færði kaffiborðið til hennar. „O, blessuð vertu ekki að hugsa um það, þú ert gestur minn, og þar að auki þreytt skrif'stofustúlka, þó að þú sért ekki þjökuð af málaferlum." Síðustu orð mín sveigðu að efni kvikmyndarinnar, sem við höfð- um verið að horfa á. Ung skrifstofustúlka hafði kært yfirboðara sinn fyrir ósæmilega framkomu. Við röbltuðum um þetta, meðan við drukkum kaffið, og tal okk- ar barst að hliðstæðu dæmi úr bæjarlífinu, þótt það hefði ekki í för með sér ævintýraleg réttarhöld. Ung stúlka hafði þá nýlega kært yfirboðara sinn fyrir það, að hann hafði lokað hana inni hjá sér, þegar hann var drukkinn og, ætlaði að neyða hana til atlota. Málið hafði verið þaggað niður, og stúlkan látin hverfa úr vinnunni, svo lítið bar á. En orðrómurinn um kæru hennar liafði þó náð að breiðast út. Við rifjuðum upp kviksögur, sem við höfðum iieyrt um kærða og kæranda, og yfirleitt fór samtal okkar fram í mesta gáska. Þeim mun meiri varð því undrun mín, þegar Dúna sagði allt í einu með þjósti, eins og innibyrgð gremja brytist út: „Hún var bölvaður asni.“ Ég starði á hana. Hverslags æsingur var þetta! Hvað hafði aum- ingja stúlkan gert henni? „Asni, hvað áttu við?“ „Hún mátti vita, að hún hefði aldrei neitt upp úr þessu, nema skaðann og skömmina." „Það er eitthvað bogið við þennan skilning," sagði ég. „Skömm- ina ætti hún þó að minnsta kosti að losna við, því að fyrst hún kærði, hlýtur hún þó að hafa lireinan skjöld. Enda hef ég ekki heyrt neinn lialda því fram, að hún hafi verið í þingum við karl- inn.“ „Nei, en henni verður lagt það út til skammar, að bera á hann óhróður, sem hún getur ekki sannað. Og hvaða vitni verða leidd fram í svona máli? Engin. Menn liafa eklci vitni við, þegar þeir níðast á stúlkum á þennan hátt. Og þótt starfsfólk lians hefði komizt að einhverju, þá var svo sem auðvitað, að það mundi ekki vilja bera vitni gegn honum. Það er honum alltof háð, til þess að þora að brjóta svo mikið af sér við liann. Jafnvel þótt einhverjar sakir hefðu sannazt á hann, var auðvelt fyrir hann að fá þeirn 4fi
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92
Síða 93
Síða 94
Síða 95
Síða 96
Síða 97
Síða 98
Síða 99
Síða 100
Síða 101
Síða 102
Síða 103
Síða 104
Síða 105
Síða 106
Síða 107
Síða 108
Síða 109
Síða 110
Síða 111
Síða 112
Síða 113
Síða 114
Síða 115
Síða 116
Síða 117
Síða 118
Síða 119
Síða 120
Síða 121
Síða 122

x

Embla

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Embla
https://timarit.is/publication/759

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.