Morgunblaðið - 17.09.2009, Blaðsíða 19

Minningar 19
MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 17. SEPTEMBER 2009
✝ Guðjón Valde-marsson mat-
reiðslumaður fæddist
í Móskógum í Fljót-
um 12. desember
1924. Hann lést á
hjúkrunarheimilinu
Sóltúni 2, 3. sept-
ember síðastliðinn.
Foreldrar hans
voru Árný Ingibjörg
Guðjónsdóttir, f. 28.
janúar 1892, d. 21.
apríl 1968, og Valde-
mar Kristjánsson
bóndi í Móskógum, f.
27. september 1892, d. 6. maí 1983.
Systkini Guðjóns eru fimm: Rík-
harður, f. 1916, d. 1975, Ingibjörg,
f. 1918, d. 1995, Snjólaug, f. 1922,
d. 1995, Guðbjörg, f. 1926, d. 2008
og Sverrir Björgvin, f. 1932.
Guðjón kvæntist 15. desember
1945 Ásdísi Þorgilsdóttur frá Þórs-
Óskar. 4) Jóhanna, búsett í Reykja-
vík, í sambúð með Hafberg Þór-
issyni . Börn Jóhönnu eru Birgir,
Lárus, Unnur Ósk og Daníel.
Barnabarnabörn Ásdísar og Guð-
jóns eru orðin 24.
Guðjón og Ásdís bjuggu lengst
af á Túngötu 3 í Sandgerði, þá í
Keflavík og síðast í Reykjavík.
Guðjón fluttist ungur að árum til
Sandgerðis og hóf störf hjá HF
Miðnesi við vörubílaakstur, stund-
aði einnig sjómennsku í mörg ár á
síldarbátnum Guðbjörgu sem gerð-
ur var út frá Sandgerði. Guðjón
starfaði einnig sem lögregluþjónn
bæði í Sandgerði og á Keflavík-
urflugvelli. Fór í matreiðslunám
og stundaði matreiðslu hjá Loft-
leiðum á Keflavíkurflugvelli, hjá
Úlfari Eysteinssyni matreiðslu-
meistara og síðar lengi á Drop-
laugarstöðum í Reykjavík.
Útför Guðjóns fer fram frá Frí-
kirkjunni í Reykjavík í dag, 17.
september, og hefst athöfnin kl.
13.
Jarðsett verður í Gufunesi.
hamri í Sandgerði, f.
6. desember 1926, d.
21. apríl 2007. Börn
Ásdísar og Guðjóns:
1) Árný, búsett í
Borgarnesi, f. 9.
október 1945, gift
Ingólfi Andréssyni
verkamanni. Synir
þeirra: Haraldur
Vignir og Guðjón. 2)
Unnur, nuddfræð-
ingur og starfsmaður
á hjúkrunarheimilinu
Hlévangi í Keflavík,
búsett í Keflavík, f. 3.
september 1951, gift Sverri Jóns-
syni matreiðslumanni. Börn þeirra
eru Linda, Ásdís, Árný og Sverrir
Rúts. 3) Óskar, málarameistari,
búsettur í Reykjavík, f. 5. maí
1953, kvæntur Hervöru Lúðvíks-
dóttur bankastarfsmanni. Börn
þeirra María Kristín, Rakel og
Elsku pabbi minn.
Nú er stundin þín komin til að hitta
mömmu og veit ég að það urðu fagn-
aðarfundir hjá ykkur kl. 21.30 hinn 3.
september þegar þú kvaddir okkur
systkinin.
Það er alltaf erfitt að horfa á eftir
foreldrum sínum og skrítin tilfinning
að eiga ekki lengur foreldra á lífi.
Þú gafst okkur mikið, pabbi minn,
alltaf glaður og stutt í húmorinn hjá
þér og barst alltaf hag okkar fyrir
brjósti. Það var góð stund sem við átt-
um í Lambhaganum tveimur vikum
áður en þú kvaddir. Þú varst alveg til
í að setja upp hanskana og fara að
vinna við salatið þegar Hafberg bauð
þér það, það vantaði ekki. Viljinn var
alltaf fyrir hendi.
Elsku pabbi, mér finnst ég svo tóm
að innan núna og reyni að hugsa um
að ykkur líði vel saman og mamma að
baka pönnsur fyrir þig og þú að elda
mat fyrir alla vini og kunningja sem
eru hjá ykkur, þið hafið skilað ykkar
hér á jörðinni og gott betur.
Þú dvaldir síðustu sex árin á
Hjúkrunarheimilinu Sóltúni, sem er
alveg yndislegur staður og fyrsta
flokks fólk sem starfar þar. Viljum við
færa þeim þökk fyrir allt.
Elsku Óskar og Heddý, ykkar
missir er mikill. Það var nánast und-
antekningarlaust að þið komuð til
pabba á hverjum degi, það gaf honum
mikinn styrk.
Viljum við Hafberg þakka fyrir
það.
Birgi Lárusi, Unni Ósk og Daníel
þótti mjög vænt um afa sinn og er
söknuður þeirra mikill. Þú spurðir
alltaf um Danna, hvernig gengi hjá
honum í golfinu, hafðir mikinn áhuga
á því, sem von var, þar sem þið
mamma voruð með golfskálann í
Leiru á ykkar yngri árum.
Elsku pabbi, ég kveð þig með mikl-
um trega, megi guð geyma þig og
mömmu.
Þín dóttir,
Jóhanna og fjölsk. Lambhaga.
Elsku afi.
Þá er þrautagöngu þinni lokið og
þú kominn í faðm ömmu Dísu. Að
hafa fengið að eiga svona ljúfan og
góðan mann eins og þig sem afa eru
mikil forréttindi og er ég mjög þakk-
látur fyrir það. Að koma í heimsókn
til ykkar ömmu var alltaf jafn gott.
Amma alltaf með eldhúsborðið fullt af
kræsingum og ávallt var mikill gesta-
gangur á ykkar heimili, enda yndis-
legt fólk heim að sækja.
Minnisstæðar eru mér allar sum-
arbústaðarferðirnar með ykkur í „af-
slöppun“ þegar ég var lítill. Alla
helgina varst þú eitthvað að dunda
þér í bústaðnum eða lóðinni. Þú sett-
ist varla niður alla helgina. Fyrir lít-
inn gaur eins og mig var frábært að fá
að vinna allan daginn með þér og
þurfa ekki að hanga inni í bústað.
Sumarbústaðurinn var staðurinn
ykkar ömmu.
Ég held að þú hafir smitað mig
mjög ungan af bíladellu, því bílar voru
yfirleitt það fyrsta sem við töluðum
um þegar við hittumst. Bílaflotinn
þinn var heldur ekki af verri endan-
um eins og t.d. Ford Mustang, Ford
Taunus og allnokkrar Súkkur. Alltaf
voru bílarnir vel hirtir og bónaðir hjá
þér og hef ég tekið þig mér til fyr-
irmyndar í þeim málum.
Þegar ég var unglingur var ég allt-
af að monta mig af því að afi minn
væri í eins jakka og við strákarnir í
skólanum og að þú værir nýbúinn að
kaupa þér nýjan Hyundai S Coupe,
lítinn sportara. Þetta lýsir þér vel afi,
þú varst sko töffari.
Bíladellan var ekki eina áhugamál-
ið sem við áttum sameiginlegt, því
eldamennska og allt sem viðkemur
mat er einnig mikið áhugamál hjá
mér. Á tímabili ætlaði ég að fara í
kokkanám og verða kokkur eins og
þú. Þær voru nú ófáar veislurnar sem
þú sást um og maturinn hjá þér var
alltaf fyrsta flokks.
Fimmtudaginn 3. september var
þinn tími kominn. Ég er svo þakk-
látur fyrir það að hafa komið til þín
þann dag, fengið að halda í höndina á
þér og kvatt þig í bili að minnsta
kosti. Eftir að ég fór frá þér fór ég að
leiði ömmu með blóm og bað hana að
fara að baka því þú værir að koma til
hennar. Ef ég þekki ömmu rétt hefur
beðið þín fullt borð af kökum, pönns-
um, skonsum og öðru góðgæti.
Elsku afi minn. Ég vil þakka þér
fyrir allar góðu stundirnar okkar
saman, hlýju þína og góðmennsku. Þú
varst yndislegur maður með stórt og
fallegt hjarta. Faðmaðu og kysstu
ömmu Dísu frá okkur öllum.
Guð blessi þig afi minn.
Birgir D. Sveinsson.
Tímar sem þessir þegar kveðja á
ástvin reynast ávallt erfiðir. Tilhugs-
unin um fráfall afa Gauja og að 15 ára
þrautagöngu hans sé nú lokið veitir
okkur mikla huggun í sorginni. Veik-
indin reyndust honum erfið því í raun
var hann fangi í eigin líkama – líkama
sem á engan hátt gat gert þá hluti
sem hann langaði að gera og ætlaði
sér að gera þegar aldurinn færðist yf-
ir.
Minningarnar um afa Gauja leiða
okkur systur aftur til þess tíma er afi
og amma bjuggu í Miðgarði 2 í Kefla-
vík og þegar miklum tíma var varið í
að hlúa að sumarhúsinu í Þrasta-
skógi. Allar tengjast minningarnar
mat og garðrækt með einum eða öðr-
um hætti, þar sem afi tók á móti fjöl-
skyldunni með uppbrettar skyrtu-
ermar, í stígvélum og með
smíðabeltið um sig miðjan. Á milli
þess sem hann stóð með hamarinn í
hendinni voru eldhúsáhöldin honum
ekki fjarri því hann og amma voru
ávallt með kræsingar á boðstólum
fyrir fólkið sitt. Afi var með eindæm-
um góður kokkur og hafði gaman af
því ef fólkið hans leitaði ráða hjá hon-
um um hvernig ætti að halda góðar
veislur eða elda hversdagsmatinn.
Þau hjónin, amma Dísa og afi Gaui,
áttu sér draum. Draum um sumarbú-
stað og sældarlíf á elliárunum. Sá
draumur varði í allt of fá ár því veik-
indi afa komu sem þruma úr heið-
skíru lofti og settu öll plön þeirra til
hliðar. Amma stóð sig eins og hetja
við hlið afa í öll þessi ár og annaðist
hann af sinni einskærri góðmennsku
og þolinmæði eða þar til hún veiktist í
apríl 2007 og lést skömmu síðar. Það
varð afa mjög þungbært og æ síðan
fór heilsu hans ört hrakandi. Við syst-
ur viljum trúa því að hvíldin hafi því
verið honum kærkomin og amma
Dísa beðið hans með bros á vör og
með plön um hvar setja eigi næsta
rósarunna og birkitré.
Minningu um góðan afa varðveit-
um við í hjörtum okkar um ókomna
tíð.
María Kristín og
Rakel Óskarsdætur.
Guðjón Valdimarsson hef ég þekkt
frá því ég man fyrst eftir mér. Það var
auðvitað fyrir það að hann var kvænt-
ur Ásdísi Þorgilsdóttur sem var ein af
systrum móður minnar. Systurnar
voru sex og alltaf kenndar við Þórs-
hamar í Sandgerði. Nú lifir aðeins
Unnur Þóra í hárri elli en með láti
Guðjóns eru allir tengdasynirnir á
Þórshamri fallnir frá.
Á fyrri árum gisti ég oft hjá Guð-
jóni og Ásdísi á Túngötu 3 í Sand-
gerði. Einnig kynntist ég Guðjóni vel
af því að Óskar sonur hans og Ásdísar
var samtímis mér í sveit í Ystakoti í
Vestur-Landeyjum. Þegar ég skrifa
þessi kveðjuorð minnist ég margs
sem Guðjón gerði fyrir mig, foreldra
mína og heimilið í Ystakoti.
Guðjón var góður meðalmaður á
hæð, samsvaraði sér vel, ljós yfirlit-
um og lipur í umgengni. Hann var
góður verkmaður til sjós og lands,
einstaklega viljugur til vinnu – vissi
ekki hvað leti var. Kjarkmaður mikill
en um leið mátulega kærulaus.
Guðjón var lögreglumaður á Kefla-
víkurflugvelli í nokkur ár fyrir 1960.
Fyrir mörgum árum sagði Guðjón
mér eftirfarandi sögu. Í hliðunum inn
á Keflavíkurflugvöll voru saman á
vakt íslenskir lögreglumenn, banda-
rískir herlögreglumenn og hermenn.
Venjulega fór vel á með öllum í varð-
skýlinu en undantekningar voru samt
frá því eins og t.d. árið sem blökku-
menn reyndu að ná rétti sínum í
Birmingham, Alabama í Bandaríkj-
unum. Atburðirnir í Alabama urðu
umræðuefni í varðskýlinu og Guðjón
tók afstöðu með málstað blökku-
manna. Ekki féllu orð Guðjóns í
kramið hjá herlögreglumanni nokkr-
um sem þar var. Hann stökk þegar
með hníf á lofti á Guðjón sem átti sér
einksis ills von. Ef árásarmaðurinn
hefði náð að beita vopninu hefði ekki
þurft um sár að binda. Leikar fóru
svo að Guðjón afvopnaði og handjárn-
aði árásarmanninn og afhenti hann
síðan herlögreglumönnum sem komu
aðvífandi. Guðjón hélt hins vegar
hnífnum sem er stór fjaðurhnífur.
Hnífurinn er enn til í ættinni.
Á síldarárunum eftir 1960 var Guð-
jón skipverji á Guðbjörgu GK frá
Sandgerði. Skipsfélagar hans muna
enn áræði hans þegar Guðbjörgin
lagðist á hliðina fyrir það að aflinn
hafði runnið út í aðra hliðina. Kjarkur
og hugur Guðjóns kom þá vel í ljós
þegar hann og félagar hans fóru niður
í lestina að moka síldinni til svo rétta
mætti við skipið.
Um leið og ég þakka Guðjóni fyrir
samfylgdina sendum við fjölskylda
mín innilegar samúðarkveðjur til af-
komenda. Guð blessi minningu Guð-
jóns Valdimarssonar.
Þorgils Jónasson.
Guðjón Valdemarsson
✝
Ástkær eiginkona mín, móðir okkar, tengdamóðir,
amma og langamma,
BJÖRG BOGADÓTTIR,
Hverafold 19,
Reykjavík,
lést á Landspítalanum við Hringbraut þriðjudaginn
8. september.
Útför hennar fer fram frá Grafarvogskirkju
föstudaginn 18. september kl. 13.00.
Stefán Stefánsson,
Elín Pálsdóttir, Vigfús Þór Árnason,
Karólína Sigfríð Stefánsdóttir, Þórður Björgvinsson,
Stefán Bogi Stefánsson,
ömmu- og langömmubörn.
✝
Móðursystir mín og frænka okkar,
HÓLMFRÍÐUR HELGADÓTTIR,
Bólstaðarhlíð 62,
Reykjavík,
lést á líknardeild Landspítala Landakoti þriðju-
daginn 8. september.
Útförin verður gerð frá Fossvogskirkju fimmtu-
daginn 17. september kl. 13.00.
Fríða S. Haraldsdóttir, Sigurbjörn Helgason,
Þóra Sigurbjörnsdóttir,
Helgi Sigurbjörnsson.
✝
Okkar ástkæra frænka,
BIRNA BJÖRNSDÓTTIR,
til heimilis á Laugarnesvegi 40,
Reykjavík,
andaðist á hjúkrunarheimilinu Sóltúni þriðjudaginn
8. september.
Útförin fer fram frá Áskirkju mánudaginn
21. september kl. 15.00.
Blóm og kransar vinsamlegast afþakkaðir. Þeim
sem vilja minnast hennar er bent á líknarfélög.
Fyrir hönd aðstandenda,
Sigríður Antoníusdóttir,
Jón Antoníusson,
Jóhann Antoníusson,
Erlingur Antoníusson,
Björn Benediktsson,
Haraldur Benediktsson,
Guðrún J. Michelsen,
Anna S. Björnsdóttir,
Jóhanna Björnsdóttir
og fjölskyldur.
✝
Ástkær eiginmaður minn, fóstri og sonur,
GUNNAR GEORG SIGVALDASON,
lést á líknardeild Landspítalans í Kópavogi
fimmtudaginn 10. september.
Jarðarförin fer fram frá Fríkirkjunni í Reykjavík
föstudaginn 18. september kl. 15.00.
Blóm og kransar eru vinsamlega afþakkaðir en
þeim sem vilja minnast hans er bent á að styðja líknardeild Landspítalans
í Kópavogi, s. 543 1159.
Aðalheiður Ósk Sigurðardóttir,
Gunnar Sverrir Ásgeirsson, Agnes Ólafsdóttir,
Erla Gunnarsdóttir,
vinir og aðrir vandamenn.
✝
Ástkær sonur minn, faðir okkar og bróðir,
EYJÓLFUR JÓHANNSSON,
andaðist sunnudaginn 13. september.
Elísabet Markúsdóttir,
Jóhann Eyjólfsson,
Eyjólfur Eyjólfsson,
Daði Eyjólfsson,
Andri Eyjólfsson,
Markús Jóhannsson.