Morgunblaðið - 29.09.2009, Qupperneq 20

20 Umræðan MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ ÞRIÐJUDAGUR 29. SEPTEMBER 2009
Í KJÖLFAR ástæðulausrar
brottvikningar Ólafs Stephensen
úr stóli ritstjóra Morgunblaðsins
lýsti undirritaður því yfir á feis-
bókarsíðu sinni að hann hygðist
segja upp áskrift sinni að blaðinu.
Einhverjir fjölmiðlar greindu
frá þessu og eitthvað fóru þessar
fréttir öfugt í útgefanda Morg-
unblaðsins sem fullyrti í Kast-
ljósþætti að undirritaður væri
ekki áskrifandi að blaðinu. Þetta
var leiðrétt strax í kjölfarið; enda
félag í eigu undirritaðs áskrifandi
til margra ára. Sérkennilegt var
hins vegar að sjá hinn mikla rann-
sóknarblaðamann Agnesi Braga-
dóttur taka sömu vitleysuna upp
eftir útgefandanum í pistli sem
undirritaður gat lesið í vefútgáfu
blaðsins með því að slá inn lyk-
ilorð notandans Sveinn Andri
Sveinsson. Var undirrituðum mik-
ið áfall að uppgötva annars vegar
að Agnes kannaði ekki stað-
reyndir máls áður en hún sendi
frá sér greinar í blaðið og hins
vegar að hún fylgist ekkert með
öðrum fjölmiðlum.
Er við lestur pistla Agnesar
ekki annað hægt en að harma
uppsagnir hæfra blaðamanna á
Morgunblaðinu.
Sveinn Andri Sveinsson
Rangur misskilningur
Höfundur er hæstaréttarlögmaður
og áskrifandi að Morgunblaðinu.
FRÉTTASTOFA
RÚV nýtur mests
trausts allra fjölmiðla
skv. könnunum.
Fimmtudagskvöldið 24.
september fjallaði
fréttastofan í þætti sín-
um Kastljós um þá ósk
tveggja stjórnarmanna
í VR að Fjármálaeft-
irlitið tæki til endur-
skoðunar hvort ég væri
hæfur til setu í stjórn Lífeyrissjóðs
verslunarmanna. Þeir vísuðu til þess
að ég var stjórnandi fyrirtækis sem
átti hlut að svonefndu samráðsmáli
kortafélaga. Mér kom á óvart að fá
ekkert að vita fyrirfram um þessa
umfjöllun og hélt reyndar að traust
RÚV leyfði ekki svo einhliða máls-
meðferð. Umsjónarmaður þáttarins
brást hins vegar vel við hringingu
minni og las athugasemd mína bæði á
undan og eftir þættinum, þess efnis
að ég hefði ekki verið málsaðili og
ekki notið andmæla-
réttar.
Forstjóri Samkeppn-
iseftirlitsins kom óvænt
í viðtal innan umfjöll-
unar Kastljóss. Í þá 18
mánuði sem málið var í
rannsókn sá stofnunin
aldrei ástæðu til að
ræða við mig. Ég undr-
aðist það og bað ítrekað
um fund en við því var
ekki orðið. Það var for-
stjórinn sem synjaði
mér um andmælarétt,
vegna þess að ég var ekki talinn
málsaðili. Ekki taldi hann heldur þörf
á mér sem vitni. Þar með fékk ég
ekki tilefni til að afhenda stofnuninni
skýrslu mína um samkeppnismál
kortafélaga. Málinu lauk með sátt.
Mér kom á óvart, með hliðsjón af
framangreindu, að forstjórinn skyldi
gefa kost á viðtali í tengslum við mál-
ið, nú einu og hálfu ári síðar. Menn
geta verið málsaðilar eða vitni, en ef
menn eru hvorugt eiga þeir að vera
lausir mála og enn frekar ef þeim
hefur verið synjað um rétt til and-
mæla. Hafi stofnunin gert sátt í máli
á hún að vera sátt. Þessar tvær rík-
isstofnanir, fréttastofa RÚV og Sam-
keppniseftirlitið, þurfa að hugsa sinn
gang. Þær eru kostaðar með al-
mannafé, eiga að vera faglegar og
fara með verkefni sín af fyllstu
ábyrgð. Það er freistandi nú um
stundir að tala eins og ætla má að
aðrir vilji heyra. Samrýmist það hlut-
verki þeirra? Eru markmið þeirra
ekki háleitari?
Hvorki málsaðili né vitni
Eftir Ragnar
Önundarson »Menn geta verið
málsaðilar eða vitni.
Ef menn eru hvorugt
eiga þeir að vera lausir
mála og enn frekar ef
þeim hefur verið synjað
um rétt til andmæla.
Ragnar Önundarson
Höfundur er formaður stjórnar
Lífeyrissjóðs verzlunarmanna.
ÞETTA gæti verið
viðkvæði margra for-
eldra við spurningum
barna sinna sem eiga
það til að spyrja erf-
iðustu spurninga á hin-
um ótrúlegustu tímum.
Það er ekki skrítið að
börnin okkar spyrji
spurninga um kynlíf
sem virðist vera alls
staðar í samfélaginu
okkar, í útvarpinu, í bílnum, í
blaðinu og í auglýsingum. Barnið
spyr um leið og því dettur spurn-
ingin í hug hvort sem það er í Bónus
eða röðinni í bankanum og við-
kvæðið „Þetta er góð spurning, elsk-
an, og við ræðum þetta heima“ er
gott og gilt, svo fremi sem þetta
verður rætt heima.
Það er algengur misskilningur að
kynfræðsla og samræður um getn-
aðarvarnir við börn og unglinga
hvetji þau til að stunda kynlíf og
gera tilraunir á kynlífssviðinu.
Rannsóknir sýna að því er einmitt
öfugt farið. Þar kemur fram að góð
og opin umræða um kynlíf og getn-
aðarvarnir er líkleg til að skila sér í
því að börn og unglingar byrja
seinna að stunda kynlíf og eru
ábyrgari í kynlífi og minnka með því
tíðni kynsjúkdóma, ótímabærra
þungana og fóstureyðinga.
Börn og unglingar þurfa að fræð-
ast um jákvæðar hliðar kynlífs eins
og þær neikvæðu. Með því að sýna
barninu þínu að það sé í lagi að tala
um kynlíf og getnaðarvarnir sendir
þú þau jákvæðu skilaboð að barnið
geti leitað til þín með spurningar og
aðstoð við að kaupa getnaðarvarnir,
ásamt því að kenna þeim að óhætt sé
að ræða um kynlíf og tilfinningar sín
á milli þegar þau verða fullorðin.
Börn og unglingar munu leita sér
upplýsinga um kynlíf í fjölmiðlum, á
netinu, í sjónvarpsþáttum, kvik-
myndum og tónlistarmyndböndum.
Þetta getur leitt til þess að börn og
unglingar fái mikið af misvísandi
skilaboðum um kynlíf sem geta leitt
til ranghugmynda um hvað telst
vera eðlilegt kynlíf.
Samfélag okkar í dag býður upp á
greiðan aðgang að alls konar upplýs-
ingum um kynlíf aðrar en þær upp-
lýsingar sem koma frá fjölskyldunni
og skólanum. Því er nú enn mik-
ilvægara en áður að foreldrar gefi
sér tíma til að ræða við börn sín um
kynlíf og getnaðarvarnir og skapi
mótvægi við þær misvísandi og oft á
tíðum villandi upplýsingar sem
börnin hafa aðgang að. Foreldrar
ættu að segja frá sínum
viðhorfum og gildum
og fá að vita hvaða hug-
myndir börnin hafa um
kynlíf og hjálpa þeim
að mynda sér sín gildi
þegar komið er á ung-
lingsár. Kynlíf er eðli-
legur hluti af lífinu og
ætti að ræða saman um
það eins og hvert annað
málefni. Með fræðslu
og opinni umræðu efla
foreldrar ábyrgð-
artilfinningu barna til
eigin kynheilbrigðis og auka líkur á
ábyrgu kynlífi þeirra í framtíðinni.
Foreldrar eiga oft erfitt með að
ræða um kynlíf við börn sín. Ein-
hverjir geta átt erfitt með að líta á
eigin börn sem kynverur og við-
urkenna fyrir börnum sínum að þau
sjálf séu kynverur. Margir ólust upp
við að kynlíf væri eitthvað sem ekki
væri talað um eða telja sig jafnvel
skorta þekkingu. Best er þó að vera
hreinskilin og segja börnunum frá
því ef þið eruð ekki vön að tala um
kynlíf. En takið það fram að þið vilj-
ið geta rætt þessi mál og að óhætt sé
að leita til ykkar. Ef þið vitið ekki
svar við spurningu frá barninu er
best að segja það og finna svo út
svarið í sameiningu. Gott er að byrja
snemma og hafa samræðurnar sem
eðlilegastar. Ræðið þetta oft og
hversdagslega. Reynið að láta barn-
ið finna að þetta séu ekki einhverjar
sérstakar og öðruvísi umræður.
Börn og unglingar þurfa fullvissu
um það að tilfinningar þeirra, hugs-
anir og spurningar séu eðlilegar.
Samkynhneigðir þurfa oft enn meiri
stuðning en gagnkynhneigðir og
nauðsynlegt er að beina talinu að
kynhneigðum þegar talað er um
kynlíf. Unglingar verða einnig að fá
að vita hvernig þeir geta stundað
ábyrgt og öruggt kynlíf. Kenna þarf
hvernig á að nota getnaðarvarnir og
allir unglingar ættu að vita að
smokkurinn sé eina kynsjúkdóma-
vörnin. Eins er mikilvægt að ung-
lingar viti hvar er hægt að nálgast
getnaðarvarnir eða að foreldrar út-
vegi unglingnum sínum þær. Það
ætti að vera jafn sjálfsagt og að
kenna börnum okkar og unglingum
að spenna bílbeltin. Takið frum-
kvæði, grípið tækifæri þegar það
gefst og ræðið við börnin ykkar og
unglinga um ást, sambönd, getn-
aðarvarnir og kynlíf.
Nýlega tók Ísland þátt í al-
þjóðlega getnaðarvarnardeginum í
fyrsta skiptið og nú er tilvalið að
opna umræðuna við börnin, ungling-
inn eða makann.
Góð spurning, elskan, við ræðum
þetta þegar við komum heim
Eftir Írisi Björgu
Jónsdóttur »Kynlíf er eðlilegur
hluti af lífinu og ætti
að ræða saman um það
eins og hvert annað mál-
efni.
Íris Björg Jónsdóttir
Höfundur er framkvæmdastjóri
Fræðslusamtaka um kynlíf og barn-
eignir og skólahjúkrunarfræðingur
Menntaskólans í Reykjavík.
✝ Kristinn ÁrniKjartansson fædd-
ist í Reykjavík 3. mars
1955. Hann lést á líkn-
ardeild Landspítalans í
Kópavogi 19. sept-
ember sl. Foreldrar
hans eru Sigurbjörg
Unnur Árnadóttir, f. 9.
júlí 1921, d. 23. júlí
1981, og Kjartan Ingi-
marsson, f. 2. janúar
1919. Systkini Árna
eru Þóra, f. 1994, maki
Guðmundur H. Karls-
son, f. 1932, Ingimar, f.
1948, Jón Kristján, f. 1953, d. 2002,
og Björg Vigfúsína, f. 1964.
Árni kvæntist hinn 27. maí 1978
Guðrúnu Júlíönu Ágústsdóttur, f. 28.
nóvember 1957. Foreldrar hennar
eru Steinunn Jónsdóttir, f. 15. júní
1921, og Ágúst Malmkvist Júlíusson,
f. 4. ágúst 1914, d. 31. ágúst 1976.
Börn Árna og Guð-
rúnar eru: Ágúst
Malmkvist Árnason, f.
23. nóvember 1978,
sambýliskona Linda
Garðarsdóttir, f. 18.
júlí 1980, og Sig-
urbjörg Unnur Árna-
dóttir, f. 12. mars 1982,
sambýliskona Lára E.
Mathiesen, f. 27. des-
ember 1985.
Árni vann stærstan
hluta lífs sín á vinnu-
vélum og lengst af hjá
bróður sínum Ingimar.
Þá öðlaðist hann atvinnuréttindi til
leigubifreiðaaksturs sem hann
stundaði í nokkur ár. Síðustu árin
rak Árni eigið vinnuvélafyrirtæki.
Útför Árna fer fram frá Laugar-
neskirkju í dag, 29. september, kl.
13.
Meira: mbl.is/minningar
Elsku Árni minn, nú ertu búinn að
kveðja okkur og farinn til mömmu og
Kristjáns. Ég veit að þau hafa tekið
vel á móti þér. Kristján hefur klappað
saman lófunum, faðmað þig, kysst þig
á kinnina og sagt „ballý vú“ eins og
hann var vanur þegar hann gladdist.
Ég sakna þín, en ég veit að það er eig-
ingirni, því nú ertu hættur að finna til
og vonandi búinn að taka gleði þína á
ný. Hættur að vera dapur yfir veikind-
unum, þessari erfiðu reynslu sem þú
og fjölskyldan þín eruð búin að ganga í
gegnum.
Í hvern á ég nú að hringja þegar ég
rata ekki um götur borgarinnar og
kíki ekki í símaskrána áður en ég legg
af stað til að komast á ákvörðunarstað.
Ég hugsaði bara: „Ég fer og kanna
hvort ég finn þetta ekki, ef ég finn ekki
staðinn þá hringi ég bara í Árna, hann
veit hvar þetta er“. Minningarnar
mínar um þig snúast um kærleika,
léttleika og gleði. Þar sem þú syntir
einhvern veginn í gegnum lífið.
Straumurinn var að vísu misþungur í
gegnum árin eins og lífið er hjá okkur
öllum.
Þegar ég hugsa til baka þá snúast
minningarnar mínar um að þú varst að
passa mig, litlu systur þína. Eitt sinn
grenjaði ég þessi ósköp fyrir framan
rúmið þitt af því ég fann engan í íbúð-
inni nema þig. Ég var alveg undrandi
þar sem mamma var nú alltaf heima.
Þú vaknaðir ekki fyrr en eftir smá-
stund, þá huggaðir þú mig og sagðir
mér að skríða upp í og fara að sofa.
Öðru skipti man ég eftir, þá varstu
kominn með bílpróf og ókst um á
bjöllu. Þú tókst mig með á rúntinn og
ég fékk pylsu og kók. En það hafði ég
ekki upplifað áður, að kaupa pylsu í
sjoppu. Ég man líka vel eftir þegar þú
varst í skátunum með hattinn og gerð-
ir þig rangeygðan í spegilinn og festir
augun. Þú hristir þig til, til að losa þau.
Ég man eftir þér að taka skátapróf.
Ég man eftir þér að fara á skíði með
vinum þínum. Mig langaði svo með en
ég var svo lítið stýri að það var ekki
hægt. Ég man þegar þú fórst með mig
í dótabúð á afmælisdaginn minn og ég
mátti velja mér hvað sem ég vildi. Ég
man þegar þú brenndir þig á púströri
á skellinöðru og þurftir að fara upp á
slysó. Ég man þegar það komst upp að
þú værir byrjaður að reykja, ó hvað ég
vorkenndi þér þá. Ég grét fyrir þig, al-
veg í rusli. Ég man eftir þegar þú fórst
fyrst til útlanda og komst með margt
fallegt handa mér til baka. Ég man
þegar þú fluttir að heiman. Ég man
þegar þið áttuð von á Gústa og seinna
Unni. Ég man eftir þér léttum og kát-
um í útilegum. Ég man hvað þú barst
mikla virðingu fyrir allavega fólki og
hvað þú varst góður við hann Kristján
okkar. Ég man eftir þér þegar þú
varst heill heilsu, hvað þér fannst gott
að borða góðan mat.
Minningin mín um þig er og verður
full af kærleika og léttleika. „Þetta
reddast“ var setningin þín. Við sökn-
um þín öll hérna á Kirkjuteignum og
ég sé hvað pabbi á erfitt með að horfa
á eftir þér, öðrum syni sínum sem
haldið hefur á vit forfeðranna. Ég
kveð þig með sorg í hjartanu elsku
Árni minn. Guð veri með þér, Guð-
rúnu, Gústa, Unni, Lindu og Láru. Þín
litla systir,
Björg Vigfúsína Kjartansdóttir.
Í dag verður til grafar borinn
Kristinn Árni Kjartansson. Við
kynntumst Árna, eins og hann var
alltaf kallaður, fyrir 35 árum þegar
hann var að gera hosur sínar grænar
fyrir henni Gunnu. Ég var þá búinn
að klófesta eldri systurina. Árni var
góður drengur, alltaf tilbúinn að
rétta öðrum hjálparhönd og geðgóð-
ur var hann með afbrigðum. Aldrei á
þessum 35 árum slettist upp á okkar
vinskap, ekki eitt augnablik. Það
voru forréttindi að þekkja þennan
mann. Oft fórum við fjölskyldurnar
saman í útilegur og veiðiferðir sem
Árni hafði gaman af. Árni var alltaf
til í að fara í útilegu og síðustu ferðina
fórum við á Arnarstapa seinnipartinn
í ágúst en þá var Árni orðinn mjög
veikur af magakrabba sem hrjáð
hafði hann í eitt og hálft ár. Síðustu
vikurnar naut ég þeirra forréttinda
að keyra hann milli stofnana og röbb-
uðum við þá saman um heima og
geima. Ég tók eftir því hvað hann tók
þessu með æðruleysi og ró þótt hann
vissi í hvað stefndi. Árni lést á líkn-
ardeildinni í Kópavogi laugardaginn
19. september. Árni var góður félagi
og við söknum hans.
Um leið og við þökkum Árna sam-
ferðina vottum við aðstandendum og
vinum okkar innilegustu samúð og
megi von og kærleikur veita öllum
styrk og ró á þessum erfiðu tímum.
Far þú í friði,
friður Guðs þig blessi,
hafðu þökk fyrir allt og allt.
Gekkst þú með Guði,
Guð þér nú fylgi,
hans dýrðarhnoss þú hljóta skalt.
(V. Briem.)
Brynjar og Erna.
Ég sendi þér kæra kveðju
nú komin er lífs þíns nótt,
þig umvefji blessun og bænir
ég bið að þú sofir rótt.
Þó svíði nú sorg mitt hjarta
þá sælt er að vita af því,
þú laus ert úr veikinda viðjum
þín veröld er björt á ný.
Ég þakka þau ár sem ég átti
þá auðnu að hafa þig hér,
og það er svo margs að minnast
svo margt sem um hug minn fer,
þó þú sért horfinn úr heimi
ég hitti þig ekki um hríð,
þín minning er ljós sem lifir
og lýsir um ókomna tíð.
(Þórunn Sigurðardóttir.)
Með þessu ljóði viljum við kveðja
Árna „frænda“ sem nú er fallinn frá á
besta aldri eftir erfiða baráttu við ill-
vígan sjúkdóm. Við viljum þakka
Árna fyrir allar samverustundirnar
sem við áttum í gegnum árin.
Elsku Gunna, Ágúst, Unnur og
aðrir aðstandendur. Megi Guð gefa
ykkur styrk á þessum erfiða tíma.
Steinunn, Brynja Rut,
Berglind og Erna Dögg.
K. Árni Kjartansson
 Fleiri minningargreinar um K.
Árna Kjartansson bíða birtingar og
munu birtast í blaðinu næstu daga.