Morgunblaðið - 05.11.2009, Page 25

glampi var enn til staðar fram á síð-
asta dag.
Hann talaði oft um drauma og
fólkið að handan. Hann dreymdi
mikið Valdimar son sinn sem dó
þegar hann var aðeins eins og hálfs
árs. Þeir áttu í miklum samskiptum
þrátt fyrir að vera hvor í sinni vídd-
inni. Valdimar var þarna orðinn
fullorðinn maður sem var mikið að
passa upp á pabba sinn en hann gat
líka verið dálítið stríðinn. Mér
finnst yndislegt að hugsa til þess að
þeir séu nú loksins saman á ný
þrátt fyrir að við hin sem erum enn
hérna megin munum sakna hans.
Ingibjörg Hanna Bjarnadóttir
Í dag kveðjum við elskulegan afa
okkar, Yngva Magnús Zophonías-
son. Þegar litið er yfir farinn veg þá
rifjast upp hjá okkur bræðrum
margar hlýjar minningar um góðan
afa sem var okkur afar kær. Þó
landfræðilega væri langt á milli, þá
var hann alla tíð duglegur að fylgj-
ast með okkur. Þannig sýndi hann
áhuga á öllu því sem við tókum okk-
ur fyrir hendur og hafði mikinn
metnað fyrir okkar hönd. Hann
fylgdist með öllu því sem gerðist í
fótboltanum og guðfræðináminu og
öðru því sem við tókum okkur fyrir
hendur. Hann spurði, spjallaði og
skrafaði um þessi áhugamál okkar
og önnur þau málefni sem honum
voru hugleikin. Honum var tíðrætt
um gamla tímann, sagði okkur frá
aðstæðum á uppvaxtarárum og
margar sögur er hann sigldi heims-
horna á milli og fékk þar tækifæri
til að koma til ólíkra landa. Það var
gott og lærdómsríkt fyrir unga
peyja að hlusta á reynslusögurnar
frá fyrri hluta og miðri 20. öldinni.
Afi var afar fórnfús og hjálp-
samur, hann vildi alltaf allt fyrir
okkur gera. Þegar við þurftum að
bregða okkur í borgina gistum við
yfirleitt hjá honum í Stóragerðinu,
og er engum ofsögum sagt af því að
afi var höfðingi heim að sækja.
Hann sótti okkur og skutlaði, eldaði
fyrir okkur og fór meira að segja
sjálfur í svefnsófann svo við gætum
sofið í rúminu og fengið góða næt-
urhvíld. Eftir að við fengum bílpróf
stóð bílinn okkur alltaf til boða. Það
var gott að dveljast hjá honum og
eiga með honum spjall- og sam-
verustundir. Það var ekki síður
gaman að heimsækja hann eftir að
hann fluttist á Grundarfjörð.
Ánægjan skein úr andliti hans og
maður efaðist ekki um það eina
stund að í því fagra umhverfi leið
honum afskaplega vel og undi því
vel að geta gengið á bryggjurnar og
spjallað.
En nú er komið að kveðjustund,
við kveðjum kæran afa með söknuði
og biðjum góðan Guð um að blessa
minningu hans. Far þú í friði, elsku
afi, friður Guðs þig blessi og hafðu
þökk fyrir allt og allt.
Yngvi Magnús og Ólafur
Jóhann Borgþórssynir.
Ó, Jesús bróðir besti
og barnavinur mesti,
æ breið þú blessun þína
á barnæskuna mína.
Mér gott barn gef að vera
og góðan ávöxt bera,
en forðast allt hið illa,
svo ei mér nái’ að spilla.
Það ætíð sé mín iðja
að elska þig og biðja,
þín lífsins orð að læra
og lofgjörð þér að færa.
Þín umsjón æ mér hlífi
í öllu mínu lífi,
þín líknarhönd mig leiði
og lífsins veginn greiði.
Mig styrk í stríði nauða,
æ styrk þú mig í dauða.
Þitt lífsins ljósið bjarta
þá ljómi’ í mínu hjarta.
Með blíðum barnarómi
mitt bænakvak svo hljómi:
Þitt gott barn gef ég veri
og góðan ávöxt beri.
(Páll Jónsson.)
Tómas Nói og Jón Bjarni.
Minningar 25
MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 5. NÓVEMBER 2009
✝ Yngvi Jónssonfæddist á Fossi í
Nauteyrarhreppi við
Ísafjarðardjúp 22.
febrúar 1930. Hann
lést á heimili sínu 28.
október sl. Foreldrar
hans voru Aðalheiður
Soffía Bjarnadóttir og
Jón Erlendur Jónsson.
Yngvi var fóstraður
af Jóni Fjalldal á
Melgraseyri frá 9 ára
aldri. Systkini Yngva
á lífi eru Guðvarður,
Sigurbjörg og Guð-
björn. Látin eru Þorgerður, Gunn-
jóna Fanney, Svavar, Hjörleifur og
Hreiðar.
Yngvi kvæntist 25. október 1952
Katrínu Árnadóttur frá Skógum í
Öxarfirði, f. 27. september 1932.
Foreldar hennar voru Sigríður Guð-
mundsdóttir og Árni Gunnarsson.
Börn Yngva og Katrínar eru: 1)
Árni Þór, f. 30. september 1951, d.
12. febrúar 1986. Kona hans Bjarn-
ey Jóna Valgeirsdóttir, f. 25. júlí
og c) Sæþór Kristjánsson, f. 29.
mars 1990. 4) Hrefna, f. 19. desem-
ber 1958, börn hennar eru a) Yngvi
Jón Rafnsson, f. 29. október 1978,
maki Sigrún Sigurðardóttir, 26.
október 1980, dóttir þeirra Emilía
Sól, b) Heiða Rafnsdóttir, f. 10. nóv-
ember 1980, maki Baldur Fannar
Halldórsson, f. 7. apríl 1979, börn
þeirra, Alexander Breki, Katrín Ýr
og Olgeir Aron, c) Rafn Rafnsson, f.
30. júlí 1982, maki Sigríður Maggý
Árnadóttir, f. 18. desember 1983,
dóttir þeirra Ragnheiður Júlía, og
d) Árni Þór Rafnsson, f. 14. nóv-
ember 1986.
Yngvi útskrifaðist sem garð-
yrkjufræðingur frá Garðyrkjuskóla
ríkisins og starfaði í þeirri grein á
yngri árum en einnig vann hann
ýmis önnur störf. Lengst af starfaði
hann sem bílstjóri og síðar sem
verkstjóri hjá flutningadeild Varn-
arliðsins. Yngva voru falin ýmis
trúnaðarstörf fyrir Verkstjórafélag
Suðurnesja og Verkstjórasamband
Íslands og var hann heiðursfélagi
hjá þeim báðum.
Útför Yngva fer fram frá Kefla-
víkurkirkju í dag, 5. nóvember, kl.
13.
Meira: mbl.is/minningar
1950. Sonur þeirra er
Valgeir Yngvi, f. 28.
ágúst 1973, maki Rósa
Gunnarsdóttir, f. 7.
apríl 1979, sonur
þeirra er Viggó.
Stjúpdóttir Árna og
dóttir Bjarneyjar er
Fanney Jóna Gísla-
dóttir, f. 14. október
1982, börn hennar eru
Ragnar Björn og Gísli
Valgeir. 2) Gunnar
Már, f. 7. apríl 1953,
kona hans Ásta Pálína
Stefánsdóttir, f. 25.
apríl 1959. Börn þeirra eru a) Sara
Rut, f. 11. mars 1980, dóttir hennar
er Birgitta Rún, og b) Davíð Már, f.
17. febrúar 1989, unnusta Dagbjört
Kristín Helgadóttir, f. 6. nóvember
1992. 3) Sigríður, f. 11. janúar 1955,
börn hennar eru a) Ellen Mörk
Björnsdóttir, f. 26. ágúst 1973, maki
Magnús Vignir Eðvaldsson, f. 12.
maí 1976, börn þeirra eru Daníel
Ingi, Ásdís Aþena og Valdís Freyja,
b) Garðar Þórisson, f. 23. apríl 1980,
Elsku besti pabbi minn. Mikið brá
mér er ég frétti andlát þitt. Þrátt fyrir
erfið veikindi þin bjóst enginn við því
að kallið kæmi svona snögglega, en ég
veit að þú hefðir fremur viljað fara
svona í svefni, heldur en að fara aftur á
sjúkrahús og heyja þitt dauðastríð
þar.
Ég þykist vita að Árni Þór bróðir
minn og aðrir farnir ástvinir hafi tekið
vel á móti þér handan landamæranna.
Við hin sitjum eftir með sorg og sökn-
uð í hjarta, en þó glöð yfir því að þú
þurfir ekki lengur að þjást. Þú varst
alltaf kletturinn í fjölskyldunni, sá sem
við gátum alltaf leitað til og treyst á
þegar erfiðleikar steðjuðu að.
Ég gæti notað mörg falleg lýsing-
arorð um þig en ef ég mætti bara nota
eitt orð þá myndi ég nota orðið traust-
ur. Líf þitt var ekki alltaf dans á rós-
um, en þú áttir samt að mörgu leyti
gott líf. Þú varst lengst af heilsu-
hraustur, farsæll og vinsæll í starfi og
skilur eftir þig marga afkomendur og
vini sem öllum þótti vænt um þig.
Ég var vanur að heilsa ykkur
mömmu með orðunum, hér sé Guð, en
þú svaraðir of með skondnum athuga-
semdum um tilvist himnaföðurins á
heimilinu. Ég á eftir að sakna þess
mikið að sjá ekki lengur glettnina og
hlýjuna í fallegu brúnu augunum þín-
um. Að lokum vil ég gera fleyg orð að
mínum; það þarf fólk eins og þig fyrir
fólk eins og mig. Vertu sæll að sinni.
Þinn elskandi sonur
Gunnar Már.
Hetja í mínum huga er sá sem mæt-
ir örlögum sínum af æðruleysi. Leysir
þau mál sem hægt er að leysa en lætur
annað hafa sinn gang. Þannig varst
þú, pabbi minn, rólegur og hlýr og
þegar við bætist kímnin, sem aldrei
var langt undan hjá þér, er komin full-
komin blanda af góðum manni.
Ég þakka þér fyrir, að fá að deila
með þér lífinu sem dóttir.
Elsku pabbi minn, ég veit að vel hef-
ur verið tekið á móti þér og margir þér
kærir hafa verið glaðir að fá þig til sín.
Við munum hugsa vel um mömmu fyr-
ir þig, nú þegar hún hefur misst klett-
inn í sínu lífi. Ljós og kærleikur sé
með þér og öllum þínum.
Þín dóttir
Sirrý.
Elsku hjartans pabbi minn.
Ég vildi bara alls ekki trúa Sirrý
systur þegar hún hringdi og sagði mér
að þú værir búinn að kveðja okkur um
sinn.
Mínar fyrstu minningar eru frá
Norðurkoti þegar þú varst að kenna
mér margt og mikið og mamma þín að
kenna mér olsen olsen og svo komst
þú úr vinnunni af Vellinum og auðvit-
að með m&m-kúlur handa mér. Síðan
fengum við systkinin vasapening um
helgar, Árni Þór bróðir fjólubláan s.s.
25 kr., Gunni og Sirrý bláa 10 kr. og ég
(auminginn) rauðan s.s. 5 kr. og ég reif
hann af reiði, sem var svo sjaldgæft að
þú áttir hann enn þegar ég síðast vissi
fyrir ca 10 árum. Svo þegar ég sat á
brúsapallinum þegar systkini mín
fengu að fara í skólann, ó, já, þá grét ég
fögrum tárum. En það voru góðar
stundir í heimsóknum til og frá. Við
fórum í Fuglavík og svo má ekki
gleyma Melabergi, þeim Ástu og Valla,
þið fullorðnu að spila og við að leika,
annars borgaði Ásta mér fyrir að
greiða sér og klóra bakið, þetta var
gaman.
Nú veit ég að þau taka öll vel á móti
þér Ásta, Valli, Árni Þór stóri (eins og
nafni hans segir) ömmur og afar og
bræður þínir og systur.
Jæja, elsku pabbi minn, ég verð að
kveðja þig núna en það er bara um sinn
því ég kem til með að hitta ykkur öll
þegar minn tími er kominn. Bless, ást-
in mín.
Við skulum öll passa hana mömmu
okkar eins og þú hefur ætíð gert. Og þú
munt passa litlu börnin (fóstrin sem við
höfum misst). Nú er ég búin að vera að
gera það sem þú kenndir mér svo vel,
gera hreint, mála og svo prjóna til að
eyða tímanum sem stundum er svo
lengi að líða.
Takk fyrir allt og allt.
Samúðarkveðjur til ykkar allra.
Þín dóttir
Hrefna.
Elsku afi Yngvi.
Nú þegar þú hefur kvatt þetta til-
verustig vil ég minnast þín með nokkr-
um orðum. Allt mitt líf hafið þið amma
Kata verið svo stór hluti af tilveru
minni. Fyrstu minningar mínar eru af
Hringbrautinni hjá ykkur. Ég var oft
hjá ykkur og man sérstaklega þegar
beðið var eftir því að þú kæmir heim úr
vinnunni, oftar en ekki komstu með
einhvern glaðning í vasanum, flottan
penna eða annað spennandi sem aðeins
fékkst uppi á Velli.
Þau voru ófá ferðalögin sem við fór-
um í; Húsafell, Egilsstaðir og Evrópu-
ferðalagið okkar, þú sagðir mér oft
sögur úr því þar sem ég var svo lítil og
man það óljóst.
Öll jólin okkar saman. Lengi vel hélt
ég að jólin væru hvergi nema hjá ykk-
ur ömmu. Þið voruð eiginlega jólin
mín. Þú nenntir endalaust að spila við
mig ólsen og rommý eða bara að
spjalla. Þú varst vel inni í öllu, þegar ég
var unglingur þekktir þú meira að
segja vinsælustu böndin. Það fannst
mér flott.
Afi minn, þú fylgdist alltaf svo vel
með því sem var að gerast hjá barna-
börnunum, varst áhugasamur og for-
dómalaus gagnvart öllu. Þú sást alltaf
eitthvað jákvætt og gott í því sem ég
tók mér fyrir hendur og hafðir óbilandi
trú á mér. Þú sagðir mér að ég gæti
allt. Hvattir mig. Þitt álit skipti mig
máli. Þannig varst þú. Hvetjandi.
Afi minn, þú varst líka glettinn og
grínaðist mikið, þegar ég boðaði komu
mína til ykkar ömmu varst þú fljótur
að segja að ég gæti vel komið í mat, það
væri nóg af arfa úti í garði og þannig
gerðir þú góðlátlegt grín að því að ég
borða ekki kjöt. Þannig varst þú. Með
húmorinn í lagi.
Afi minn, þú varst líka alltaf snyrti-
legur, nýrakaður og ilmaðir svo vel. Þú
vildir halda öllu snyrtilegu og fínu, bíll-
inn þinn var alltaf glansandi, trén vel
klippt og allt var í toppstandi. Þannig
varst þú. Með allt á hreinu.
Afi minn, allir kunnu vel við þig. Þú
gast talað við alla og oftar en einu sinni
sagði mér fólk sem hitti þig að það væri
svo greinilegt hvað þú værir góður
maður. Þannig varst þú. Góður maður
með góða nærværu.
Eftir að ég flutti norður saknaði ég
þess að hitta ykkur ömmu ekki jafnoft
og áður. Það var alltaf gott að koma til
ykkar, þið komuð líka nokkrum sinn-
um til okkar á Hvammstanga og gist-
uð. Ég er svo glöð að við komum til
ykkar helgina áður en þú fórst. Það var
gott að fá að faðma þig og litla Valdís
Freyja fékk að hitta langafa. Ég veit að
þér leið ekki sem best, þú varst kvalinn
og úthaldið lítið. En það var ómetan-
legt að eiga þessa stund með þér.
En nú ert þú kominn annað og þótt
hjarta mitt sé fullt af sorg veit ég að nú
líður þér betur og ég er viss um að þú
munt halda áfram að fylgjast með okk-
ur öllum. Ekki hafa áhyggjur af ömmu,
hún spjarar sig, við gætum hennar fyr-
ir þig. Svo vona ég að það sé nóg af arfa
hjá þér í garðinum, aldrei að vita nema
ég kíki í mat seinna.
Takk fyrir allt elsku afi minn. Mér
þykir óendanlega vænt um þig.
Hvíl í friði.
Þín
Ellen Mörk.
Fallinn er frá kær vinur okkar, hann
Yngvi. Við kynntumst Yngva sem ung-
lingar en dóttir hans hún Sirry er vin-
kona okkar og á unglingsárunum
dvöldum við oft á heimili þeirra við
Hringbraut 63 hér í bæ en þar stóðu
ávallt opnar dyr fyrir okkur þó ærsla-
full værum stundum. Þau hjónin Kata
og Yngvi tóku okkur unglingunum vel
og vorum við nánast eins og heima hjá
okkur á heimili þeirra. Yngvi var róleg-
heitamaður sem hafði þó skap sem
braust fram ef svo bar undir en grunnt
var á ljúfmennskunni og brosinu hans.
Okkur er sérlega minnistætt ferðalag
þar sem við heimsóttum þau Kötu og
Yngva í Húsafell þar sem þau dvöldu í
hjólhýsi, ekki stóð á móttökum og átt-
um við þar saman skemmtilegan dag,
við Yngvi aðallega við að reyna að
veiða bíllykilinn hans sem hafði lokast
í ferðatösku í skottinu á bílnum hans
þegar eitthvað var sótt þangað, þetta
var mikið þolinmæðisverk sem var
unnið í gegnum lítið gat fyrir ljós á
bretti með prik að vopni. Kom þarna
berlega í ljós hversu þolinmóður
Yngvi var og hafði hann sigur að lok-
um og tóku þá allir gleði sýna á ný
enda tryggt að allir kæmust akandi
heim að fríinu loknu.
Það er ávallt erfitt að sjá á eftir
góðu samferðafólki en enn erfiðara er
fyrir konu og afkomendur að sjá á efir
góðum eiginmanni, föður, afa og lang-
afa og missir fjölskyldunar er mikill.
Við hjónin viljum flytja þeim öllum
okkar innilegustu samúðarkveðjur og
biðjum góðan guð að styrkja þau í
þeirri sorg sem þau takast nú á við.
Minningin um góðan mann lifir.
Dóra og Valþór.
Mig langar að minnast Yngva Jóns-
sonar verkstjóra með nokkrum orð-
um. Leiðir okkar lágu fyrst saman á
þingi Verkstjórasambands Íslands ár-
ið 1985. Yngvi var ötull baráttumaður
fyrir réttindum verkstjóra. Hann var
ekki margmáll en þegar Yngvi talaði
þá var hlustað. Mér er það minnis-
stætt þegar hann sagði á stjórnar-
fundi VSSÍ að verkstjórar yrðu að
fara upp úr hjólförunum. Honum
fannst stjórnin heldur fastheldin og
íhaldssöm. Þessi orð hans hafa setið í
mér síðan. Það var gott að leita til
hans ef upplýsingar vantaði, hann
naut þess að gefa af sér til okkar sem
yngri vorum. Yngvi sat í stjórn Verk-
stjórafélags Suðurnesja samfellt í 26
ár og í stjórn Verkstjórasambands Ís-
lands í 16 ár. Í báðum þessum félögum
var hann gerður að heiðursfélaga fyrir
störf sín og sæmdur gullmerki félag-
anna. Ég vil þakka Yngva fyrir góð
kynni og það sem hann hefur gert fyr-
ir okkur verkstjóra í gegnum tíðina.
Ég votta Katrínu Árnadóttur, börnum
og barnabörnum samúð mína, megi
góður guð styrkja ykkur í sorginni.
Kristján Örn Jónsson
forseti VSSÍ.
Yngvi Jónsson Mig þrýtur orð, mér þrútna brár,
því þú ert, vinur, látinn.
Ef megna nokkurs mannleg tár,
þú munt úr Helju grátinn.
(Símon Jóh. Ágústsson.)
Ástarkveðja, þín
Katrín.
Elsku besti afi.
Þökkum fyrir allar frá-
bæru stundirnar sem við
fengum að eiga með þér.
Það er svo margt sem
flæðir í gegnum huga okkar
núna. Hláturinn þinn, faðm-
lög og kossar eru okkur hlýj-
ar minningar um þig, afi okk-
ar.
Við vitum að núna líður
þér vel og ert í faðmi ástvina
þinna.
Hvíldu í friði, elsku afi.
Þín afabörn,
Yngvi Jón, Heiða, Rafn
og Árni Þór.
HINSTA KVEÐJA
✝
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir, amma og lang-
amma,
JENNÝ HARALDSDÓTTIR,
Langagerði 60,
Reykjavík,
andaðist á Landspítalanum þriðjudaginn
3. nóvember.
Útför hennar fer fram frá Bústaðakirkju fimmtu-
daginn 12. nóvember kl. 13.00.
Valborg Davíðsdóttir, Ragnar Breiðfjörð Ragnarsson,
Kristrún Davíðsdóttir, Ásgeir Eiríksson,
Jóhann Bjarnason,
Jenný Davíðsdóttir, Ólafur Einarsson,
Hildur Davíðsdóttir, Hreinn Hafliðason,
Elsa María Davíðsdóttir, Þórhallur Matthíasson,
barnabörn og barnabarnabörn.