Vilji - 01.12.1928, Síða 11

VILJI
159
Kveðja.
Gleymdu mjer, gleymdu mjer,
gráttu’ ei yfir mjer,
jeg er blað, sem blærinn
ber á örmum sjer.
Eitthvað út í buskann
yfir hratt hann fer;
gleymdu mjer, gleymdu mjer,
gráttu’ ei yfir mjer. —
Veröld! Víði skógur,
þótt vanti lítið blað,
aldrei mun að uppvíst,
enginn grætur það.
Það týnist og það tapast,
sem tárið hvörmum af,
eða daggardropi
í dauðans mikla haf. —
Svona er mín saga,
sólskinsbarnið mitt,
sorgir mínar myrða
munablómskrúð þitt,
ef jeg vildi vera
vonarstjarnan þín;
gleymdu mjer, gleymdu mjer,
gráttu’ ei vegna mín. —
Jónas Þ. Thoroddsen.