Vilji - 01.12.1928, Blaðsíða 28

176
VILJI
Standa á lægstu leiðum
leyndir minnissteinar.
„Gluggatjöld“ er og ágætt kvæði. Kemst skáldið
þar að þeirri niðurstöðu, að: illa væru vinir settir væru
engin gluggatjöld.
í „Kórmákskvæði" er ágætt heilræði til ungra
manna, sem flögra frá einni rós til annarar:
Og munið það bræður, að þrautin við það
að þreyja í sártrygð við eitt
er gull, en að reika úr stað eftir stað
er strit, en þar vinst ekki neitt.
Um sannleik þessara orða læt jeg þá dæma, sem
reynsluna hafa. „Skáldið" er og gott kvæði, og þótt
ekki sje leyfilegt að álykta þannig, grunar mig þó
að skáldið máli þá mynd úr eigin lífi. „í fyrsta sinn“
er bráðskemtilegt kvæði er sýnir að það getur verið
vandi mikill fyrir viðvaninga, að kyssa stúlku í fyrsta
sinn, en skáldið segir sjálfur:
„Lærðu kvæðið — reyndu ráðin
reynslan hefir kent þau mjer“
og í því tek jeg undir með honum, lærið kvæðið og
kaupið bókina. „Öldur“ og „Feigðarfjörður“ eru bæði
fullkomin frá listrænu sjónarmiði sjeð og svo mætti
fleiri telja, en til að fjölyrða frekar um það er ekki
rúm hjer, enda munu menn sjá að bókin hefir tölu-
vert til brunns að bera, ef þeir slá henni upp og eru
ekki sjerlega óhepnir.
Að endingu vil jeg óska Kjartani til hamingju
með þessa fyrstu bók, og get sagt honum það fyrir
satt, að hann stendur framar ýmsum þeim, sem nú
er hossað af alþýðuhyllinni, undir öllum kringumstæð-
um syngur hann undir ljúfari lögum, og hann á góða
framtíð, ef hann tekur jafnmiklum framförum á næstu
árum og hann hefir gert nú á þeim síðustu.
Kristj. Guðl.