Organistablaðið - 01.10.1968, Page 8

það vafalaust mikið liapp íslenzku tónlistarlífi, að Páll skyldi leíta
beint til ttoruotjoisins, íremur en hjáleigunnar, er hann hleypti
henndraganum. Par sat hann við sjalírar uppsprettulindirnar, og
engan SKyldx undra, þótt verk hans, einkum tyrri, beri merki slíks
sk,o;a. Pau eru romanusk aó siíl og yíirbragói, en klassísk í formi.
Sidar haxa áiirix ísJenzkra þjóÓJaga ordió áberandi — eins og einnig
varo uin Sigiús Linarsson, er árin færÓust yfir hann, — og þegar
bezt tekst, sameinast þar evrópsk tóntisiarerfð og íslenzk einkenni
meó extiriekLarverdum hæcti. J\n flest verk Páls isólfssonar bera
norrænan og karlmannlegan svip, þótt þau eigi einnig til milda
vidkvæmni og hlýju.
hér eru eicki tok á að geta einstakra verka Páls, enda eru þau
flest svo kunn, aö IhiÓ yrdi þar um bætt i örstuttri grein. Hér verð-
ur aoeins minnzt á sidasta stórvirki hans: TilbrigÓi fyrir píanó um
stef eftir fsólf Pálsson. Það eru aðeins fjögur ár, síðan þetta verk
kom xram, og var tónskáldið þá komió á áaræðisaldur. Þetta þrótt-
mikla og stórbrocna verk, gneistandi af lífi og glitrandi í margvís-
legum lilbrigðum, sýnir, hvers hefði mátt vænta af Páli ísólfssyni,
ef honum hextíi unnizt ærlegt tóm til tónsmíðavinnu, meðan starfs-
orka hans vai óskert, og jainvel livers enn mætti af honum vænta,
ef heilsan hans leyfði. — Uppistaða þessa verks er einfalt smálag,
líklega leikið af fingrum fram á kyrrlátri rökkurstundu í ísólfsskála
hinum elzta á Stokkseyri, þegar heimilisfaðirinn leilaði sér hvíldar
og tipplyftingar við hljóðxæri sitt að loknu ströngu dagsverki. í
tiibrigd'unum er það hafið í æðra veldi. Munurinn á frumstefinu
og hinu fuliunna verki samsvarar margra alda þróun í tónlistarsögu
annarra þjóða. Gaman væri að geta hugsað sér, að tilbrigðin í
glæsileik sínum og margbreytni spegli gróandann í tónlistarlífi Is-
lendinga á sjöunda áratug þessarar aldar á sama hátt og tónlistar-
ást og listfengi Stokkseyringa á fyrstu áratugum aldarinnar endur-
ómur í frumstefinu. Ef svo skyldi vera, er sú stórfellda og mikils-
verða þróun engum einum manni fremur að þakka en dr. Páli
ísólfssyni.
8 ORGANISTABLAÐIÐ