Organistablaðið - 01.04.1972, Side 24

MURCEL DUPRÉ
Á h'viítasunnu s.l. lézt í París
Marcel Dupré, einn mesti meist-
ari orgelsins á þessari öld. Hann
fæddist í Rúðu'borg á Frakk-
landi árið 1886, sonur organ-
leikara, og var svo bráðgjör að
8 ára gamall ]>yrjaði hann að
leika opinberlega á orgel. Tólf
ára hóf liann framhaildsnám hjá
Ch. M. Widor í París. Á árun-
um 1916- 1920 var hann organ-
leikari við Frúarkirikjuna í París,
1926 varð hann prófessor í org-
anloik við konservatóríið, eftir-
maður Gigouts, 1934 tók hann
við organleikarastarfinu af Widor í St. Sulpice-kirkju og 1954 varð
hann rektor konservatórísins.
Þótt upptalning þessi bendi á glæsilegan feril Duprés, segir liún
lílið um snilld hans. — Árið 1920 lék hann öU orgelverk Bachs á
tónleikum, utanað! Hann gerðist sllíkur mefetari i impróvisatíon að
erfitt er að finna hliðstæðu í alllri músiksögunni. Tónleikar hans í
þrem álfum, Evrópu, Ameríku og Áetralíu, munu liafa verið nær
3000 talsins. Verkeifnin spönnuðu yfir orgelbókmenntir a'llra tíma,
mest franskar, þýzkar og ítalskar og oftast lék hann utanbókar. Á
seinni árum var það orðin hefð að ljúka tónileikum með impró-
visatíon um stef, oft tvö, stundum þrjú, jafnvðl fjögur, sem honum
voru fengin á blaði, einrödduð, um leið og liofja skyldi leikinn. Lék
hann þau svo einu sinni eða tvisvar eins og þau voru ekrifuð á
blaðinu en hóf síðan impróvisatíonina. Undirritaður átti þess kost að
sitja hjá meistaranum við slíka tónleika og þótti göldrum líkast.
Hann beitti dýrustu háttum forms, óf stefin saman með ölilum að-
ferðum kontrapun'kts. Hljómar hans voru djarfir og persónulegir
en ávallt sanrifærandi. Einnig var raddval hans litriíkt og persónu-
legt. Minni hans minnti á Mozart. — Sumar impróvisatiónir skrif-
aði hann upp seinna og gaf út. Hann samdi allmörg orgelverk, se<m
24 ORGANISTABLAÐIÐ