Skólablaðið - 01.02.1947, Blaðsíða 18

"já, Lu'b'ba mín, það hefur nú margt
hreytzt síðan ég var í skóla. Þa voru
nu ekki telpurnar í skólunum, en engu að
síður heldum við dansæfingar". Ég leit á
afa spurnaraugum: "Kom þá ekki allur
stelpuskarinn í bænum og dansaði við ykk-
ur?" "Nei, o-nei, ekki held ég nú það,við
"Latínuskólapiltar" urðum að æfa okkur
saman í fótamenntinni tveir og tveir. -
já, þú hlærð, og þú hefðir líklegast hleg-
ið enn meira, ef þú hefðir séð okkur,hálf-
stálpaða stráka á kúskinnsskóm, eins og
þú segir að séu svo agalega "púkó",dans-
andi skottís, mazurka, polka og marga
fleiri dansa, sem þú hefur líklegast
aldrei séð". - Ég leit hlæjandi framan í
afa og sagði, að ég héldi, að það hefði
víst verið lítið "spennó" við svoleiðis
dansæfingar. - "Það var þó að minnsta
kosti eitt gott við þær", sagði afi spek-
ingslegur, "að það var engin hætta á því,
að "Latínuskólapiltar lentu í ástarsorg
þeirra vegna", - "Satt.segir þú, en þá
misstu þeir líka af þéirri ánægju að fara
í "svala", svo að ég veit hreint elcki ,
hvort fyrirkomulagið mér finnst betra.En
ég veit, að ég kæri mi^ ekkert um að
dansa við stelpur, og eg geri tæplega ráð
fyrir því, að strákunum þættinokkuð púður
í að "vanga" hvorn annan úti x horni Jxja
"JÓni Sigurðssyni" annað hve-rt laugardags-
kvöld. - Jæja, ég verð að fara að strauja
kjólinn minn, því að það verður dansæfing
í kvöld, og nú á að verða "game" ". Ég
hljóp fram í eldhús og sendi afa fingur-
koss, ■um leið og ég lokaði hurðinni .
Það tók mig tíu mínútur að ákveða í
hvaða kjól ég ætti að fara, en loks ákvað
ég að fara í þeim græna, hann var hvort
eð var "lukkukjóll".
Klukkan 8^/2 komu Sigga o^ Hanna að
sækja mig. Það átti að loka husinu^kl,9»
svo að okkur var óhætt að skreppa a
"Barinn" í leiðinni. - Inni^á nýja "Bar"
sátu nokkrir skólanemendur úr "Mennto"j
og þarna sat einmitt óli og lagaði a ser
slifsið, um leið og hann brosti"sínu blíð-
asta" til sjálfs síns í speglinum, sem
er á veggnum andspænis afgreiðsluborð-
inu. - Þegar ég sá óla, hoppaði í mer
hjartað. Eg roðnaði ofurlítið og leit
út að vegg og þóttist ekkert taka eftir
honum. - "Halló Lubba, ætlarðu á dans-
æfinguna á eftir"? kallaði hann. "Ég
veit ekki. Ætli það ekki", svaraði ég.^
En auðvitað vissi óg. Til hvers hafði^ég
verið í heila klukkustund að laga á mér
hárið???
Þegar við komum upp í skóla, var
hljómsveitin farin að spila. Þarna var
einmitt óli að fara af stað upp tröppurn-
ar. Ég hnippti £ Hönnu og sagði: '^ó, ég
hlakka svo til. Sástu hann?" - "já, og
svo sá ég líka dálítið annað". "Hvað?" -
Við Sigga sperrtum báðar eyrun og litum
á Hönnu. - "Ég sá hann Dadda í 5« B."
- "Oh" hróp.uðum við Sigga einum munni.
(Daddi er svaka "beauty"). "Hvar sástu
i hann?" spurði Sigga. - "Láttu ekki svona0
j Hann er ekkert "spennó", það eru margir
sætari strákar hér í kvöld". Sigga horfði
j glettnislega á mig. "Þau eru súr", sagði
refurinn", Hanna og Sigga hlóu, en ég
fór að greiða mér og þóttist ekki taka
eftir þessum "5-aura brandara" stelpnanna
Það voru nokkur pör komin út á gólf-
ið, þegar við komum upp. Ég renndi aug-
unum snög^t yfir salinn og sá, mér t'il
mikillar ánægju, að óli var ekki meðal
dansfólksins. - "Viltu dansa?" var spurt,
Það var Alli. (Hann er nú "plága" á mér á
hverju balli). "jú, þakka þér fyrir",
sagði ég og gekk með fýlusvip inn á dans-
gólfið. "Alli dansar‘heldur vel, svo að
hann 'er bara óvon julega sæmileg "plága",
hugsaði ég með sjáfri mér. NÚ leið korter
og svo hálftími, og alltaf dansaði Alli
við mig. Ég fór að verða leið og reyna
að dansa illa. Ætlaði strákskrattinn
aldrei að skila mér? Jæja loksins slapp
ég, en þá var óli einmitt að leggja af
stað út á gólfið með hana Guddu í I.bekks
Ofurlítill vottur af afbrýðisemi gaus
upp í mér, en ég reyndi að láta ekkert