Skólablaðið - 01.02.1959, Blaðsíða 12

112 -
legas en vagnstjórinn syngur viðlagið.
"Bunti breiðu í skrjóðinn vorn
býsna vel má hnoða
afturí alltaf eru horn
afar er gaman að troða"
2. atriði.
Lo sgobbone-inn gengur heim Mennta-
skóla traðirnar.
Á tuninu standa spruttsalar af nálæg-
um bifreiðastöðvum og sjoppueigendur og
lofsyngja nemendur skólans.
Þegar hann kemur inn í andyriðs
blasir við fjölskrúðugt dýralíf.
Þar eru m. a. nokkrir af helztu emb-
ættismönnum nemenda. Þeir hafa safnast
saman undir minningartöflunni um Niels
lækni Finsen og syngja með græðgina í
röddinni :
,!Bráðum kemur mynd af mér
mætagóð á þilið hér"
Aðrir dansa. húla hopp og enn aðrir
syngja dæ^urlög uppá amerísku. Og nú
heyrum ver hið eina dægurlag verksins,
sem er snilldarlegt eins og allt annað hjá
Ársæl i ;
Down on
Your tuck
Ain't got a buck
Say hey !
and clap
your hands !
Hínir standa í ástabralli eða eru
orðnir svo daufir, að þeir híma aðgerðar-
lausir út í horni.
Kúristinn fer úr úlpunni og hengir
hana yfir aðra úlpu í fatageymslunni.
Hann skokkar inn í stofuna sína, og þegar
hurðin lokast á eftir honum, er öðru atr.
I. þáttar lokið.
3. atriði gerist í kennslustund.
Sviðið er kennslustofa x íslenzkum ríkis-
skóla. Þo hún sé, að undanteknum kennara-
stólnum, fátæklega búin húsgögnum, þá er
hún hreinleg og ber vott um smekkvísi
skólayfirvaldanna, þrátt fyrir sára fátækt.
f stofunni eru 20 piltar. Þeir standa
upp frá barna borðunum, er þeir heyra
tramp kennarans fram á ganginum og tóna
( uppá Gregorisku).
"Gör þú svo vel,
og framkvæmdu þína virðulegu inngöngu
kæri meistari "
Kennarinn brunar þegjandi inn og
lokar ekki á eftir sér.
Nemendurnir setjast og kennslu-
stundin hefst.
Gengur þar á ýmsu, sem verður
ekki rakið hér.
Meistarinn hendir sxxmum út en
skammar hina.
Hámark atriðisins er, þegar vor
ágæti kúristi er tekinn upp.
Sökum þess, hve taugaóstyrkur hann er,
þá gleymir hann öllu, sem hann hefur
kúrað inn í hausinn á sér.
Lo Sgobbone-inn syngur snotra aríu.
Þar segir hann glottandi kennaranum,
að hann hafi lesið þetta vandlega heima,
en geti ómögulega munað það núna.
Kennarinn svarar honum með hríf-
andi aríu, sem mun áreiðanlega verða
vinsæl :
"Ós sveinar vér sjáum hér ferlegt gats
Ós seg mér,hver skyldi radíinn vera?"
Tjaldið fellur þegar kennarinn hefur
sungið síðustu tónana yfir söguhetju
vorri, hvers haus er rauður orðinn,
sem aparass væri.
II. þáttur.
Síðari hlutinn er í þrem atriðum.
1. atriði.
Fyrsta atriði er all stuttaralegt.
Það gerist í þakherbergi kúristans og á
að vera symbol um allan hans lifnað
utan skóla.
Herbergið er fremur sóðalegt.
Stílabókum, glósubókxxm og fatagörmum
íbúans er dreift um borð og bekki.
Á einum veggnxxm hangir ljósmynd af
forseta lýðveldisins.
Útvarp er í kompunni og gleymur í
T. F. K. Ruglar þetta söguhetjxxna, þar
sem hún situr rauðeygð og kúrar í
gegnum gleraugu sín (hann er einn af
leyni-gleraugnaglámunum, sem notar
þau aðeins í myrkum bíóum og þegar
enginn sér til ).
Lærir hann hvorki sér til gagns,
né fær not af "Miðstöð fróðleiks og
skemmtunar".
Hann syngur þunglyndislega aríu og
fellur síðan svefn yfir bókinni.
Þá fellur tjaldið.
2. atriði.
Það gerist í prófi.