Skólablaðið - 01.02.1959, Blaðsíða 28

MIKIL andans gullöld virðist nú ríkja í
þriðja bekk. Frægt er orð'ið menningar-
leynifélag þeirra, er fór af stað í haust
með miklu brambolti, blaðamannafundum
og sendiráðareisum. Þetta er mjög gleði-
legt, þvi að andleg ómennska hefur ríkt
um nokkurra ára skeið í Menritaskólanxrm.
Sumir vilja samt vera láta, að menn-
ingaráhugi for kólfa félagsins sé ekki eins
mikill og þeir vilja láta menn halda. Yíst
er, að þeir ha.fa ekki verið tíðir gestir á
hinum ágæfu listkynningums sem ha.ldnar
hafa verið í haust. En það er ef til vill
afsakanlegti þeir eru sennilega. önnum
hlaðnir vegna hinnar háleitu leynistarfsemi
sinna r.
Einn þáttur þessa. mikla. framtaks
meðal þríðjubekkinga er blaðaútgáfa sús
sem boðuð var á auglýsingatöflu skólans
lengi fram eftir hausti. Ýmsum bókmennta-
áhugamönnum meðal efribekkinga. þóttu
þetta. mikil gleðitíðindi. NÚ mundn Menntl-
inga.r va.kna af værum blundi. Skólablaðið
fengi verðugan keppinaut og hefði gott af
samkeppninni.
Skelfdum aðstandendum Skólablaðsins
létti mjögs en fyrrnefndum áhugámönnum
sveið, er þeir litu framleiðsluna. Efni
"Saltarans" rann sem sé áfram í lygnum
straumi án nokkurra hamfara. Virða sl
menn frekar hafa. skrifað í blaðið a.f skyldu-
rækni heldur e.n af get.u, s vona t iris og þeg-
ar kennslubækur eru skrifaðar. - Lítum
nánar á blaðið og efni þess.
Á fors íöu blaðsins stendur þessi ský-
la.usa setning : "Málgagn Þriðja bekkjar."
Ókunnir kunna ef til vill að ha1dar að þessi
Þriðji bekkur sé einhver stjórrimálaflokkur
eða. bagsmunasamtök. Jafnvel þó(t Inspect-
or schola.e ha.fi kveðið í kútinn o( beldis-
tilraunir noklcurra þriðjubekkinga á lögum
skólafélagsins, er algjörlega ástæðul.aust
að fyllast ofsóknarbrjálæði og móðu.rsýki
og telja sig píslarvætti. Þessi ( inkunnar-
orð blaðsins og ávarpsorðin ; "...munum
við berja okkar Saltar x höfuð allra and-
stæðinga þriðja bekkjar, . . . . " sýna, að
forsprakkarnir hafa fengið snert af
hvoru tveggja. Virðast þeir halda, að
efribekkingar og aðrir vondir menn sitji
dag og nótt um að vinna þriðja bekk hið
mesta tjón.
Leiðari blaðsins er alllaglega skrif-
aður. En i honum kemur greinilega í
Ijós, a.ð tilgangur blaðsins sé að berjast
við illmennsku efribekkinga.. Ganga þeir
þannig í spor Don Quixotes og berjast
við vindmyllur.
Þá er komið að efninu. Fremst er
mjög léleg örsmásaga : "Mold". Sagan
er vægast sagf hálfgert þrugl. Ef hún á
ekki d-ð vera sálfræðilegs eðlis, er hún
gjörsamlega út í bláinn. Sennilega á sag-
an að vera sálarlífslýsing tilvonandi
morðingja, en hvergi er gerð tilraun til
að kryfja sálarástand hans. Að skaðlausu
mætti stytta söguna niður í : "Ég ætla að
drepa mann, ég geng heim til hans og
hugsa., hvernig ég skuli drepa hann, en
þegar til kastanna kemur, þori ég ekki
að drepa hann og fer heim að sofa". Þetta
er hinn nauðaómerkilegi kjarni sögunnar,
og er sagan hreinasta misnotkun á pappír.
Næst í blaðinu er gríngrein xun atóm-
Ijóð ^ stæling á svipaðri grein í I. tölu-
blaðí Skólablaðsins í haust, sem var aft-
ur stælíng á grein, sem bi’tist í Skola-
blaðinu í fyrra. Virðist mér þetta efni
vera. orðíð nógu útbvælt. Ætla mætti, að
þessi sxðasta grein væri bezt, þar sem
það bezta úr hinum tveimur væri saman-
komið. En þvx fe:r fja.rri, þessi grein er
hin langlélegasta. Mjög auðvelt er að
hafa. slíkar grein-ir fyndnar, en lítið vott-
ar fyrir þvx í þessa ri grein.
Næsta ein et vifleysa um kvenna-
búr á fslandi. Þót* greinin sé ómerkileg,
er hún varla nógu léleg til þess að ergja
sig út af henni. í nenni er meinleg villa:
Frh. á bls. 130.