Skólablaðið - 01.12.1960, Blaðsíða 11

- 75 -
ust í heilanum, eins og er um annað
folk9 þó að oftast nær só erfitt að ímynda
sér það. En nu þarf enginn að ganga
lengur að því gruflandi, hvar fæðist hið
"lyriska prósa" um hálfgagnsæjan húm-
blámann, draumblámann, rökkurslæðuna,
rökkurmóðuna, Dísur og Svönur, angur-
blíða kossa og unaðsfullar ástir Áskels
í fjarlægum löndum draumanna, "þar sem
paradísarblóm uxu og ástardísir dönsuðu
( við Áskel ) á draumgrænu grasinu. "
Allt þetta og miklu meira fæðist í maga
Áskels- að hans sjálfs sögn, og við skul-
um ætla að hann viti það gjörla. "
Árið 1937 fer að draga ur stjórn-
maladeilum og er varla hægt að segja,
að blaðið missi mikils við það. Um þetta
leyti fara að birtast fyrstu tímaskrýtlurn-
ar og er hór ein þeirra ;
"Sig. Pótursson er uppi. Hann hefur
þann leiðinlega óvana að taka allt upp
eftir kennaranum. Nu vill svo illa til, að
Sigurður er illa lesinn og stansar oft við
útlegginguna. Bogi hleypur þá undir bagga,
en Sigurður hermir alltaf eftir. Gengur
svo um hríð. Fer nú að s'íga í Boga,
þangað til hann segir: "Já, hvað er þetta,
haldið þer áfram, strákskratti. " Og Sig-
urður svarar um hæl : " já, haldið þér
áfram, strákskratti. " "
Þegar skólinn hófst 1940, varð hann
að vera í öðrum húsakynnum, því að
Bretar höfðu þá lagt undir sig skólahús-
ið. Þjáðust nemendur mjög af heimþrá,
skrifuðu sögu skólans, birtu af honum
myndir og skipulögðu feiknalegar orgíur,
sem haldnar skyldu, þegar skólinn væri
endurheimtur. Voru nemendur tvö ár í út-
legð.
Árið 1941 er gerð sú breyting í
stjórn Skólablaðsins, að einn ritnefndar-
manna er gerður ritstjóri þess, en áður
höfðu allir verið jafnir. Fyrsti ritstjórinn
var jón Löve.
f blöðunum eftir 1940 er stríðsára-
stemning. Politískar greinar fyrirfinnast
varla, en stundum er vikið að hildarleik
þeim, sem háður er í Evrópu og spurt,
hvað bíði nú stúdenta. Greinar eru svip-
aðar og nú og fjalla m. a. um fólagslíf,
bindindi og listir og svo eru ritgerðir,
sögur og kvæði og föstu þættirnir blek-
slettur ( þær hefjast 1943 og hafa verið í
blaðinu síðan ) og merkir menn. Brand-
arar voru ágætir á þessum t'íma og er
her einn:
"Nylega var Bogi að kenna í I. bekk.
Bar þá einn nemandinn heldur illa fram,
svo að Bogi segir :
"Lesið þór hátt heima, strákur? "
"Já, " var svarið.
"Þá verðið þór,"segir Bogi og glott-
ir, "að lesa geysihátt framvegis." "
Þýzkan hefur alltaf verið söm og
jöfn. Hér kemur upphaf sögunnar "Harm-
leikur við hafið. " Efnið er tekið úr þýð-
ingum úr þýzku 'í 6. A. :
"Ég stóð við hafið. Það var grænt
með gulleitum og bláum blöndum storma-
sams hafs, sem ýfir upp botninn og nag-
ar ströndina án afláts. Þetta var vissu-
lega ekta haf. Auk þess sökk sjórinn
hvergi niður fyrir tuttugu metra. En oft
í hinum dýpri flóum kunni það að verða
fyrir ahrifum eins og frá kyrrlátu bláu
stöðuvatni. Þetta flýtti mjög fyrir fram-
för strandarinnar, og þeim mun lettar
orkuðu þorpin og hinir dreifðu einstöku
búgarðar, sem báru þess Ijós merki, að
a valdaútþennsla hafði verið
á miðöldum. "
Brandari frá 1946 :
"Magnús F. : Nota skal heldur "en"
heldur en "heldur en" ".
Gagnrýni á kennsluna er eitt aí því
sem kemur í Skólablaðinu á hverju ári.
Hér kemur smákafli úr einni slíkri grein
frá 1947 :
"Engin rækt er lögð við að kenna
nemendum góðan stíl, heldur virðist mer
þvert á móti reynt að uppræta alla stíl-
kennd, sem ekki er eftir reglunni. Ef
nem. hefur 'í ser fólginn v'ísi að sérstæð-
um stíl í 2. og 3. bekk, má mikið vera,
ef ekki er búið að útrýma slíku í 6.bekk.
Öll áherzla er lögð á að leiðrótta stafa-
og kommuvillur. "
Sama ár er birt agæt ræða, sem Sig.
Þórarinsson hélt á skólaskemmtun. Ræðir
hann þar m. a. um þá eiginleika, sem
hinn fullkomni kennari þurfi að hafa :
"Sá er einn, að kennari sé kvef- og
kvillasæll, en þó ekki rúmfastur það
marga daga 'í röð, að fá verði aukakenn-
ara í hans stað, heldur liggi hann einn
og einn dag í einu, því að það þýðir frí.
Sá hinn sami kvef- og kvillasami kennari
á þó stöðugt að vera í sólskinsskapi og
vera svo hress um helgar, að hann só
reiðubúinn að þeytast austur í Sel og
þola þar tvær svefnvana nætur. Á meðan
á Selsdvölinni stendur er æskilegt, að
hin kirkjuleg
tengd við þa