SunnudagsMogginn - 28.03.2010, Blaðsíða 36

36 28. mars 2010
F
eðgarnir Sigurjón Pétursson
framkvæmdastjóri og Magnús
Sigurjónsson flugmaður þeystu
alls 1.850 kílómetra á fjórum
dögum og komust fyrstir allra á leið-
arenda, ásamt tveimur öðrum sem óku
með þeim síðasta spölinn. Íslendingarnir
voru reyndar ekki skemmstan tíma á
keyrslu, vegna þess að þeir hvíldust
minna en aðrir, en mesta afrekið er í
raun að komast alla leið. Feðgarnir segja
það reyndar oft viðkvæðið á þessum
vettvangi; að sigurinn felist í því að ljúka
keppni.
Keppnin er nefnd Iron Dog; járn-
hundarnir kalla vissulega ekki allt ömmu
sína frekar en hundar almennt á þessum
slóðum, en þegar Sigurjón og eiginkona
hans, Þóra Hrönn Njálsdóttir, tóku þátt í
keppninni fyrir réttu ári gafst sleði Þóru
Hrannar upp að loknum þremur og hálf-
um sólarhring þegar framdempari eyði-
lagðist í 50 stiga frosti á Celcius. Í raun
virkaði enginn dempari á neinum sleð-
anna eins og hann átti að gera. „Allt
fraus fast og sleðarnir létu ekki lengur að
stjórn. Auk þess kól Þóra Hrönn í andliti
og Wil Smith, sem var í sama teymi og
við, kól svo mikið í andliti að hann gat
ekki haldið áfram. Því var sjálfhætt,“
segir Sigurjón við Morgunblaðið.
Þá var kuldakast á svæðinu en veðrið
var betra nú; frostið „aðeins“ 25-30 stig
og lítil sem engin úrkoma nema fyrsta
daginn. Vert er að geta þess að vindkæl-
ing er ekki innifalin í þessum tölum.
Kuldinn er því í raun mun meiri.
Vélsleðakeppnin hefur verið haldin
árlega síðan 1984 og ekin er sama leið og
í hinni frægu Idatarod hundasleðakeppni
sem jafnan er haldin tveimur vikum eftir
að vélsleðamennirnir hafa lokið sér af.
„Það voru gríðarleg vonbrigði að þurfa
að hætta keppni í fyrra,“ segir Sigurjón.
Undirbúningur stóð í níu mánuði; hjónin
æfðu sig mikið á sleðum, stunduðu lík-
amsrækt af krafti, lásu sig til, öfluðu
stuðningsaðila og sendu að minnsta kosti
200 tölvupósta, auk þess sem þau vörðu
töluverðu fé svo draumurinn mætti
verða að veruleika.
„Væntingarnar voru gríðarlegar. Ég
get fullyrt að ekkert hef ég tekist á
hendur í lífinu sem hefur veitt mér jafn
mikla ánægju en jafnframt valdið mér
eins miklum sálarkvölum eins og að taka
þátt í Iron Dog keppninni í fyrra. Ég
vaknaði nánast á hverri einustu nótt í
fjóra mánuði eftir keppnina hugsandi
um hvað við hefðum átt að gera öðru
Sigur að
ná alla leið
Sigurjón Pétursson og Magnús, sonur
hans, tóku þátt í erfiðri vélsleðakeppni
í Alaska nýverið. Hjónin Sigurjón og
Þóra Hrönn Njálsdóttir tókust á við
sama verkefni í fyrra en urðu að
hætta þegar sleði bilaði.
Skapti Hallgrímsson skapti@mbl.is
Ljósmyndir: Sigurjón Pétursson, Magnús Sigurjónsson og Þóra Hrönn Njálsdóttir
Ferðalög