Skólablaðið - 10.11.1962, Qupperneq 3

AÐ á svo að heita, að við séum í "lærðum skóla". Menntaskólinn í
Reykjavík er titlaður æðri menntastofnun. 1 honum fer fram kennsla,
sem veitir okkur tækifæri til þroska og þekkingar. Stofnunin hefur á
sér fornt orð vizku og kunnáttu og er í hugum manna tákn þeirra afla,
er glæða ungmennum vxðfeðmi og skilning. En það eru fleiri stofnanir en Mennta-
skólinn, sem hafa svipað hlutverk. Það er raunar skólakerfið allt, sem myndar
eina samhangandi keðju og sérhver hlekkur þeirrar keðju hefur þýðingarmiklu hlut-
verki að gegna. En af hvaða hvötum dveljum við þá í þessum menntastofnunum ?
A stigi skyldunámsins er að vísu ekki spurt um áhuga á námsefni eða kennslu-
háttum, heldur verður hver að hlýða þeim kröfum menntunar, er þjóðfélagið setur.
Hvort sem mönnum er ljúft eða leitt, verða þeir að ganga a vit 1 ærdó’ siðkaiia og
tileinka sér ákveðna frummenntun, en það er vissulega einstaklingsbundið, hvort sú