Skólablaðið

Ukioqatigiit

Skólablaðið - 01.02.1972, Qupperneq 27

Skólablaðið - 01.02.1972, Qupperneq 27
bifreiðar. Tveir hjólxeiðamenn, hvor með síha stúlku á slánni. Leigu- vagn með brokkandi hesti fyrir, ökumaður stendur og reiðir svipu. Allar persónur f þessu atriði sjást á einn eða annan hátt virða umhverf- ið fyrir sér - hvert annað, hluti, verzlunarglugga, auglýsingu, o.s.frv., þ.e.a.s. niðursokknar f percipi og percipere. Það fyrsta, sem við sjáum af þvi, sem hér hefur verið lýst, er frá sjónarhóli S, sem stendur hreyfingarlaus og leitar að A með augunum. Hann gæti staðið við breiða (3 metrar) gangstétt öðrum megin götunnar. A sést loksins þar sem hann flýtir sér blindandi eftir gangstéttinni og þreifar sig eftir veggnum vinstra megin við sig. Hann gengur f öfuga átt við alla aðra. Síður, dökkur frakki (allir aðrir eru klæddir ijósleitum sumarklæðnaði), kragiim brettur upp, hatturinn dreginn niður yfir augun, skjalataska f vinstri hendi, hægri hönd skýlir þeim hluta ar.dlitsins, sem ætti að sjást. Hann þeysir áfram með hjákátlegu óðagoti. S beinir leitandi augum sfnum til vinstri af götunni á gangstéttina, kemur auga á A, utan "hlutleysishomsins" (A hegðar sér samkvæmt fyrir fram gefnu mynstri) (1). A, f percipi, bregst við, hægir á sér og hrökklast að veggnum (eftir að hafa gengið nógu lengi áfram, til þess að göngulag hans njóti_ súi). S dregur sig þegar til baka og minnkar hornið (2) og A, laus úr percipi, flýr áfram. S leyfir honum að komast 10 metra á undan en leggur af stað á eftir honum. (3). Allt utanaðkomandi er héðan f frá tilviljanakennt (að undanskildu atriðinu með hjónunum), að svo miklu leyti sem það helzt innan sjónsviðs S. Hjónin (4). f blindu óðagoti sfnu rekst A á roskin hjón, illa til fara og reytt, sem standa á gangstéttinni og rýna f dagblað. S ætti að sjá þau stuttu fyrir áreksturinn. Konan heldur á gæiuapa undir vinstra handlegg. f smátfma horfir S á A flýta sér áfram, en lftur svo á hjónin, sem eru að ná sér, nær þeim, gengur spölkorn framhjá þeim og stanzar til að skoða þau nánar (5). Þegar þau hafa jafnað sig, snúa þau sér við og glápa á eftir A, konan lyftir lorgnettum upp að augum sér, maðurinn tekur af sér einglyrni, sem er fest með borða við jakka hans. Sfðan ifta þau hvort á annað, hún lætur lorgnetturnar sfga, hann lyftir eingiyrninu aftur. Hann opnar munninn, virðist ætla að koma með aðfinnslur, hún heldur aftur af honum með handahreyfingu og lágu "uss"-i. Hann snýr sér aftur við og tekur niður einglyrnið til þess að horfa á eftir A. Hún finnur augnaráð S hvíla á sér og snýr sér f átt til hans, lyftir lorgnettunum. Hún ýtir við manni sfnum, sem snýr sér að henni, lyftir einglyrninu, Iftur f sömu átt og hún, tekur einglyrnið af sér aftur, Iftur á S. A meðan þau stara á S, kemur smám saman á þau svipur, sá sami og birtist á andliti blómsölukonunn- ar f öðrum hluta og sá sami og mun verða á A f lok ræmunnar, - svipur, sem túlkar angist manns, sem finnur að horft er á hann. Mót- vægi er andlit apans, sem horfir upp f andlit húsmóður sinnar. Hjónin loka augunum, hún lætur lorgnetturnar sfga, og þau flýta sér á brott f sömu átt og allir aðrir, þ.e. f öfuga átt við A og S (6). S snýr sér aftur að A, sem nú er kominn langt á undan og úr sjónmáli. S flýtir eftirförinni strax (umhverfið ógreinilegt). A kemur f ljós, stækkar sífellt, þangað til S hægir á sér fyrir aftan hann f sama horni og sömu fjarlægð og áður. A hverfur snögglega ixm um opnar útidyr til vinstri. S hraðar för sinni f sama vettvangi og nær A, sem stendur kyrr f stigaganginum, við fyrstu þrepin. 2. St igagangu r inn Fordyri, u.þ.b. 4 fermetrar. Stiginn hægra megin f innra horni. Afstaða útidyra og stiga er þannig, að S sér A fyrst úr horni, sem er aðeins stærra en "hlutleysishornið" (S við dyrnar, A hreyfingarlaus við fyrstu þrepin, hægrihönd á handriði, gengur upp og niður af mæði). A f percipi (eins og áður), sleppir handriðiinu, ber hendina upp að þeim hluta andlitsins. sem sést og hrökklast til hliðar upp að veggnum til vinstri. S hörfar þegar f stað til þess að rninnka homið og A, laus úr percipi, tekur sér afmr stöðu eins og áður. A gengur upp nokkur þrep (S stendur kyrr), lyftir höfði, hlustar, hörfar f flýti niður aftur, krýpur niður f horninu milli stiga og veggs hægra megin, ósýni- legur hverjum þeim sem niður kemur (7). S horfir á hann og lftur svo upp f stigann. Hrörleg, gömul kona birtist á neðsta stigapalli. Hún er með blómabakka, sem hangir á ól um háls hennar. Hún gengur hægt niður, óstyrkum fótum, önnur höndin styður við bakkann, hin á handriðinu, Þar sem öll athygli hennar er bundin erfiðleikunum við að komast niður, verður hún ekki S vör, fyrr en hún er komin alveg niður og á leið til dyra. Hún stöðvar og öll athygli hennar beinist að S. Smám saman kemur á andlit hennar sami svipur og prýddi andlit hjón- anna á strætinu. Hún lokar augunum, lætur fallast á gólfið og liggur með andlitið innan um dreifð blómin. S dokar við smástund og snýr sér sfðan þangað sem A sást sfðast. Hann er þar ekki lengur, heldur á leið upp stigann. S gengur strax að stigarum og sér A um leið og hann kemur upp-á fyrsta stigapallinn. S flýtir sér af stað á eftir A, nær honum f öðrum stiganum og er bókstaflega á hælum hans, þegar hann nær öðrum stigapallin og opnar herbergisdyr með lykli. Þeir fara báðir inn f herbergið og þegar A snxýr sér við til að loka hurðinni, snýr S sér lfka. 3. Herbergið Hér reynir á að leysa þann vanda að sýna sjónsvið tveggja f senn, þvf að nú bætist sjónsvið A við (8). Hreyfingar S, þar til takmarkinu er náð, verða að vera á þann veg, að A sjóist ætfð aftan frá úr hæfilegri fjarlægð, innan hlutleysis, þ.e.a.s. A sér S ekki. Lftið óvistlegt herbergi (9). A gólfinu sitja stór köttur og lftui hundur, hlið við hlið. Oraunveruleg. Hreyfingarlaus, þar til þeim er kasrað út. Köttur stærri en hundur. A borði við vegg eru páfagaukur f búri og gullfiskur f keri. Þetta atriði skiptist f þrjá hluta. 1. Herbergið undirbúið (gluggi og spegill huldir, hundi og ketti kastað út, mynd Guðs eyðilögð, breitt yfir gullfisk og páfagauk). 2. Ruggustóll. Ljósmyndir skoðaðar og eyðilagðar. 3. S króar A inni. Lyktir. 1. A stendur við dymar með töskuna f hendinni og virðir herbergið fyrir sér. Myndir, hver á fætur annarri : hundur og köttur, hlið við hlið, stara á hann ; spegill; gluggi; fleti með ábreiðu ; hundur

x

Skólablaðið

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Skólablaðið
https://timarit.is/publication/782

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.