SunnudagsMogginn - 22.05.2011, Blaðsíða 24

barni á vefsíðunni og smátexti um það. Þannig að þó að við
hlaupum fyrir öll krabbameinssjúk börn, þá langar okkur að
helga hvern dag einu ákveðnu barni.“
Mikið álag á starfsfólki barnaspítalans
Hlaupaátakið verður í þágu Styrktarfélags krabbameinssjúkra
barna. Það styður bæði fjárhagslega og félagslega við foreldra
krabbameinssjúkra barna, sem geta sótt um neyðarstyrki
vegna vinnutaps, en mörgum er kippt út af vinnumarkaði,
jafnvel í langan tíma. Þá eru starfræktir margir hópar, til dæm-
is mömmuhópar og unglingahópar, og staðið fyrir viðburðum,
svo sem jólaböllum og samverustundum. Einnig getur fagfólk
sótt um styrki til félagsins, læknar og hjúkrunarfólk, til frekara
náms í umönnun sjúkra barna og til rannsókna. „Það nýtist
ekki bara krabbameinssjúkum börnum, heldur öllum veikum
börnum,“ segir Signý.
Almennt eru Signý og Sveinn afar ánægð með viðmótið á
barnaspítalanum. „En álagið er rosalega mikið, maður finnur
fyrir því,“ segir Signý.
Sveinn kinkar kolli.
„Við komum inn eftir hrun og okkur var bara sagt hvernig
þetta var áður. Þetta hefur versnað svo mikið, það hafa verið
lagðar niður vaktir og fækkað á vöktum. Og stöðugt er verið að
spara.“
Til marks um það nefnir Signý er Krummi var lagður inn á
háskammtameðferð. „Við hittum ekki lækni í þá fimm daga
sem hann var í meðferð. Ekki af því að þeir vildu ekki vera hjá
okkur, heldur af því að þeir höfðu ekki tíma til þess. En teymið
er frábært, ekki síst krabbahjúkkan Sigrún Þóroddsdóttir.“
„Læknarnir eru líka einstakt fólk, alveg frábært,“ skýtur
Sveinn inn í.
„En maður sér Gray’s Anatomy í nýju ljósi þar sem læknarn-
ir stjórna öllu. Veruleikinn er annar. Það eru hjúkkurnar sem
halda þessu gangandi. Læknaþættir gefa því ekki rétta mynd af
spítalanum – og við höfum aldrei séð neina kela inni í kústa-
skáp!“
Sveinn tekur þó fram að vissulega sé huglægt hversu mjög
þjónustan hefur versnað í niðurskurðinum eftir hrun. „Of lítið
er mikið í alþjóðlegum samanburði,“ segir hann. „Við búum í
landi með frábæra og fría heilbrigðisþjónustu.“
„Ég mun aldrei kvarta aftur undan því að borga skattana
mína,“ segir Signý.
„En ég hef áhyggjur af því hversu mikið álag er á starfsfólk-
inu. Það keyrir sig út,“ segir Sveinn. „Það er kannski heil vakt
sem nær ekki að sinna sínum sjúklingi því hún er upptekin hjá
öðrum. Álagið er mikið á læknum, hjúkrunarfólki og sjúkra-
liðum. Það má ekkert út af bregða. Og þetta er spítali! Maður
hefur á tilfinningunni að þetta sé á ystu nöf.“
„Það má bara einn veikjast alvarlega í einu,“ segir Signý og
fær ekki varist brosi. „Eitt gjörgæslutilfelli, alls ekki meira!“
Ári síðar. Krummi ver öskudeginum
aftur á barnaspítalanum. Nú eru
mamma og Regína líka sjóræningjar.
Í fjögurra ára skoðun.
Krummi mættur á
heilsugæslustöðina í
þroskamat. Er eðlilega
kominn dálítið á eftir í
hreyfiþroska eftir
sjúkrahúsdvölina.
Rús
ljúk
krab