Morgunblaðið - 25.01.2011, Qupperneq 22

22 MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ ÞRIÐJUDAGUR 25. JANÚAR 2011
✝ Ralph ThomasHannam fæddist
27. apríl 1915. Hann
lést 15. janúar 2011.
Foreldrar hans
voru Alice Juliette
Hannam, f. 1896, d.
1986 og John Thomas
Hannam, f. 1886, d.
1948. Ralph átti einn
bróður, David Hann-
am, f. 1919, d. 1998.
Ralph giftist 7. júlí
1941 Elínu Jóhönnu
Guðlaugsdóttur, f. í
Reykjavík 3. janúar
1921, d. 17. júní 2008. Börn þeirra
eru: 1) Vilhjálmur Leifur, f. 17. des-
ember 1941. Börn hans og Þór-
unnar Matthíasdóttur eru: a) Sig-
rún Elín, f. 15. ágúst 1965, gift Gísla
Kristni Skúlasyni. Börn þeirra eru
Harpa, f. 1. desember 1988, Bjarki,
f. 9. júní 1990, Hlynur, f. 29. mars
2002, og Brynja, f. 23. apríl 2006. b)
Helga Rós, f. 2. nóvember 1968, gift
Ragnari Bragasyni. Synir þeirra
eru Alvin Hugi og Bjartur Elí, f. 7.
apríl 1999. c) Jón Tómas, f. 17. júlí
1973, kvæntur Sigríði Önnu Bjart-
marsdóttur. Dóttir þeirra er Tanía,
f. 2. apríl 2010. 2) Sólveig , f. 20. júlí
gott starf í Yorkshire Bank eftir
nám. Þegar heimsstyrjöldin síðari
skall á var Ralph kvaddur í herinn.
Hann var fljótlega gerður að lið-
þjálfa og í maí 1940 sendur ásamt
herdeild sinni með skipinu Lancast-
riu til Íslands þar sem þeir dvöldu
næstu tvö árin. Þar kynntist hann
konuefninu, Elínu Jóhönnu, sem
fluttist síðan með honum til Eng-
lands í júlí 1941. Þar fór hann í off-
iseraskóla og þjónaði sem slíkur
þar til stríðinu lauk. Hann fór aftur
til vinnu í bankanum og vann þar
þangað til þau fluttu alkomin til Ís-
lands 1948. Hann fékk fljótlega
starf hjá Almennum tryggingum
við bréfasamskipti við breska end-
urtryggjendur. Ralph var einn af
stofnendum Ljósmyndafélags
Reykjavíkur árið 1953 og hafa ljós-
myndir hans birst á mörgum sýn-
ingum. Í maí 2010 afhenti hann
Þjóðminjasafni Íslands myndir sín-
ar til varðveislu. Árið 1957 hóf
hann störf hjá breska sendiráðinu
sem viðskiptafulltrúi Breta á Ís-
landi og vann hann þar til 65 ára
aldurs. Á tíma sínum þar upplifði
hann þrjú þorskastríð. Eftir starfs-
lok í sendiráðinu vann hann hjá
XCO við bréfasamskipti. Öll þessi
ár hélt hann tryggð við Almennar
tryggingar. Ralph var þakklátur
fyrir að búa á Íslandi og mat landið
og fólkið sem hér býr mikils.
Útför Ralphs fer fram frá Dóm-
kirkjunni í dag, 25. janúar 2011, og
hefst athöfnin kl. 15.
1947, gift Árna Ólafi
Lárussyni, f. 12 des-
ember 1946. Sonur
þeirra er Árni Tómas,
f. 10. október 1984. 3)
Júlía, f. 30. október
1951, gift Ragnari Þ.
Ragnarssyni, f. 2. júlí
1951. Dætur þeirra
eru Sólveig Sigríður,
f. 19. mars 1984, og
Sara Margrét, f. 3.
mars 1991. Synir
Ragnars og Önnu
Ingólfsdóttur eru
Logi, f. 1. mars 1975,
og Kári, f. 28. nóvember 1977,
kvæntur Bridget Eileen Tanner.
Börn þeirra eru Patrek og Freyja,
f. 23. janúar 2010. 4) Elísabet, f. 18.
apríl 1953, gift Erni Helgasyni, f.
20. febrúar 1948. Börn þeirra eru
Helgi Geir, f. 23. desember 1978,
sonur hans og Sigríðar Júlíusdóttur
er Natan Örn, f. 20. febrúar 2000,
og Elín Arna, f. 20. október 1982.
Ralph Thomas fæddist í Grass-
ington í Yorkshire á Norður-
Englandi og bjó þar fyrstu árin. Á
unglingsárum flutti hann ásamt
fjölskyldunni til Litton og síðar til
Skipton en þar fékk hann boð um
Fyrir tæpum 70 árum fór ungur
breskur hermaður um borð í her-
skip í Glasgow ásamt félögum sín-
um. Þeir vissu ekki hvert ferðinni
var heitið fyrr en á þriðja degi. Þeir
vissu lítið sem ekkert um þessa eyju
í norðri annað en að óvinirnir væru
ekki þar. Þeir horfðu stórum augum
á þetta fjöllum prýdda, gróðurlitla
land. Skáli unga hermannsins var á
Skólavörðuholti og dag nokkurn gaf
sig á tal við hann ungur Íslendingur.
Þeim varð vel til vina og Íslending-
urinn bauð honum með sér heim í
kaffi en hann bjó á Frakkastígnum.
Þar með voru örlögin ráðin. Þarna
hitti hann pabbi okkar fallegu stúlk-
una með grænu augun, hana
mömmu okkar. Rúmu ári seinna
giftu þau sig og fluttu til Englands.
1948 fluttu þau alkomin aftur til Ís-
lands, í litla húsið sitt við túnhornið
á Árbæ. Pabbi kallaði það alltaf „our
little nest“ og vildi helst hvergi ann-
ars staðar vera. Eftir því sem fjöl-
skyldan stækkaði byggði hann við
það. Hann elskaði að dunda sér við
húsið, hélt því vel við, málaði og
dyttaði að. Hann var orðinn 85 ára
þegar hann málaði þakið í síðasta
sinn. Hann klippti trén og tíndi sól-
berin og rifsberin á haustin og
mamma bjó til sultuna og hlaupið.
Hann pabbi var óskaplega hagur í
höndunum og smíðaði fallega hluti.
Allar eigum við dæturnar og afa-
stelpur saumakassa, skartgripa-
skrín, bakka eða borð sem hann
smíðaði. Það var ekki sama hvernig
myndirnar héngu á veggjunum og
hann spekúleraði mikið til að allt
fullnægði fegurðarskyni hans. Við
nutum þess.
Listfengi hans kom ekki aðeins
fram í smíðum, hann var líka góður
ljósmyndari. Hann var meðal for-
göngumanna þegar áhugaljósmynd-
arar stofnuðu félagsskap sinn „Fé-
lag áhugaljósmyndara“ árið 1953.
Pabbi tók þátt í sýningum og fékk
meðal annars verðlaun í Barcelona
og myndirnar hans birtust í alþjóð-
legum ljósmyndaárbókum. Undan-
farin ár hafa myndir hans verið á
nokkrum sýningum m.a. í Árbæj-
arsafni árið 1991 en þá sýningu til-
einkaði hann tengdamóður sinni
Guðrúnu Eyleifsdóttur frá Árbæ
sem hann bar mikinn hlýhug til,
Þjóðarbókhlöðunni árið 1999 og
Listasafni ASÍ árið 2008. Í maí 2010
afhenti hann Þjóðminjasafninu
myndirnar sínar til varðveislu. Þjóð-
minjaverði og fagstjóra ljósmynda-
safnsins þótti að þeim mikill fengur
enda sýna þær á listrænan hátt
anda áranna í kringum 1950 í
Reykjavík. En hann var fyrst og
fremst yndislegur pabbi, knúsaði
okkur og vildi allt fyrir okkur gera.
Meðan mamma lifði fékk hún meiri
athygli og pabbi var meira í bak-
grunninum sendandi okkur fingur-
koss og ástríkt safírblátt augnatillit.
Eftir að mamma dó í júní 2008
beindist öll athyglin að honum.
Hann var sífellt að þakka okkur fyr-
ir að stjana við sig og tala um hvað
hann væri heppinn að hafa okkur öll.
En það vorum ekki síður við sem
vorum heppin og ómetanlegt var að
eiga hann svona lengi. Þegar hann
dó braust sólin fram og sendi geisla
sína yfir hann. Hann fékk fallegt
ferðaveður eins og ein hjúkrunar-
konan sagði og mamma hefur
örugglega tekið vel á móti honum.
Farðu í friði elsku pabbi og takk
fyrir allt.
Júlía, Elísabet, Sólveig
og William.
Minn kæri tengdafaðir, Ralph
Thomas Hannam, er látinn, 95 ára
að aldri, eftir stutta sjúkrahúslegu.
Lífshlaup hans var að mörgu leyti
merkilegt. Eftir skólagöngu í sínum
heimabæ, Skipton í Yorkshire í
Norður-Englandi, hóf hann störf í
banka. Í stríðsbyrjun 1939, þá 24
ára gamall, var hann kvaddur í
breska herinn. Herþjónustu sinnti
hann frá þeim tíma til stríðsloka,
fyrstu árin á Íslandi og síðan í Eng-
landi. Eftir landgöngu á Íslandi gisti
hann sína fyrstu nótt í Þjóðleikhús-
inu, sem þá var varla fokheld bygg-
ing. Þaðan var flutt í tjaldbúðir sem
stóðu á Skólavörðuholtinu. Þar
kynntist hann Íslendingi sem bauð
honum heim til sín í kaffi. Þar hitti
hann fyrir stúlku sem var Elín Jó-
hanna Guðlaugsdóttir. Það er með
sanni hægt að segja að það hafi ver-
ið ást við fyrstu sýn en Elín og
Ralph giftu sig 7. júlí 1941. Þau lifðu
síðan saman í einstaklega ástríku og
hamingjusömu hjónabandi næstu 67
árin eða þar til Elín tengdamamma
dó 2008. Eftir þriggja ára veru hér
flytja þau saman til Englands. Eftir
stríð hóf hann aftur störf í bank-
anum, en 1948 ákveða ungu hjónin
að flytja til Íslands. Þá áttu foreldr-
ar Elínar sumarhús í Elliðaárdaln-
um sem þau keyptu og bjuggu í upp
frá því. Ralph var einstaklega hand-
laginn þannig að ekki vafðist fyrir
honum að stækka húsið eftir því
sem fjölgaði í fjölskyldunni. Hús
þetta og garðurinn í kring er góður
vitnisburður um einstaka natni
þeirra hjóna og samheldni í lífinu.
Eftir að þau fluttu til Íslands hóf
hann störf hjá Almennum trygging-
um og frá 1957 hjá breska sendi-
ráðinu sem verslunarfulltrúi til
starfsloka 1980.
Það er ekki hægt að minnast
tengdapabba án þess að segja frá
áhugamáli hans, sem var ljósmynd-
un, en á sínum yngri árum tók hann
mikið af ljósmyndum sem margar
eru hrein listaverk. Á síðasta ári
ánafnaði hann ljósmyndadeild Þjóð-
minjasafnsins allt sitt ljósmynda-
safn, þá búinn að ramma allar sínar
bestu myndir inn.
Það eru nú 35 ár síðan ég kom
fyrst inn á hans heimili, en það var í
janúar 1976. Það var ekki síst fyrir
hans einstöku hjartahlýju og ljúf-
mennsku sem manni leið alltaf vel í
návist hans. Samband hans, Elínar
og barna þeirra var sérstakt fyrir
mikla ást og hlýju sem hann hafði
gott lag á að sýna. Það varð honum
mikið áfall þegar Elín lést í júní-
mánuði 2008. Huggun í þeim harmi
er að hann á fjögur afskaplega vel
gerð börn sem önnuðust hann dag-
lega eftir andlát hennar. Það gerði
honum kleift að búa í sínu húsi, sem
var honum afskaplega kært, allt þar
til 9. janúar sl. er hann var lagður
inn á spítala.
Hann sagði það sína mestu gæfu í
lífinu að eignast Elínu og Ísland sem
sitt heimaland. Mitt mesta lán í líf-
inu var hins vegar að giftast yngstu
heimasætunni og eignast einstaka
og ástríka tengdaforeldra.
Örn Helgason.
Ég vil í nokkrum orðum minnast
tengdaföður míns Ralph T. Hann-
am, sem nú er látinn. Ég kynntist
honum fyrst þegar ég kom inn í fjöl-
skyldu hans fyrir 23 árum. Hann var
þá 72 ára gamall. Hann bar aldurinn
vel, hélt þá enn dökkum háralit sín-
um, var hraustur, vel á sig kominn.
Ég minnist þess að hafa séð hann
standa á höndum í garðinum. Hann
hugsaði vel um heilsuna, var reglu-
samur og vanafastur að hætti Eng-
lendinga. Hann var íþróttamaður á
yngri árum, keppti í hlaupum og
rugby fyrir hérað sitt, Yorkshire.
Mér fannst hann yngri en aldurinn
sagði til um og hann gerðist ekki
gamall eins og sagt er fyrr en hann
fór að nálgast nírætt, og þó sér-
staklega eftir að hann sá á eftir
konu sinni, Elínu, fyrir tveimur og
hálfu ári.
Hann var vel að sér og hafði
ákveðnar skoðanir á flestum hlut-
um. Eins og sagt er um enska heið-
ursmenn af gamla skólanum voru
skoðanir hans fastmótaðar og þýddi
lítið að ætla sér að hnika þeim.
Hann var listrænn, hafði gott auga
fyrir myndlist og var einstakur ljós-
myndari. Hann tók listrænar ljós-
myndir úr bæjarlífi Reykjavíkur,
aðallega á sjötta áratugnum. Hann
hafði gott auga fyrir myndefni, hann
tók ekki margar myndir af því sama
heldur beið hann þolinmóður eftir
rétta augnablikinu, réttri birtu,
skuggum eða að maður gengi hjá.
Þá tók hann eina mynd sem oftar en
ekki var einstaklega vel heppnuð.
Ralph Thomas
Hannam✝Okkar ástkæri
BJÖRN BJÖRNSSON,
Holtagerði 13,
Kópavogi,
lést á heimili sínu laugardaginn 22. janúar.
Anna G. Egilsdóttir,
Elísabet Björnsdóttir,
Eva Björnsdóttir.
✝
Elskuleg móðir mín, tengdamóðir, amma, lang-
amma og langalangamma,
LISELOTTE GUNNARSSON,
áður til heimilis að Skólabraut 5,
Seltjarnarnesi,
sem lést á hjúkrunarheimilinu Eir mánudaginn
3. janúar, verður jarðsungin frá Seltjarnarneskirkju
fimmtudaginn 27. janúar kl. 15.00.
Olga Guðmundsdóttir, Pétur Björnsson,
Björn Óli Pétursson, Birna Sigurðardóttir,
Liselotta E. Pétursdóttir, Einar Kristján Jónsson,
langömmu- og langalangömmubörn.
✝
Hugheilar þakkir færum við öllum þeim sem sýndu
okkur hlýhug, samúð og ómetanlegan stuðning við
andlát ástkærrar eiginkonu, móður, tengdamóður
og ömmu,
AÐALHEIÐAR FINNBOGADÓTTUR,
Brattholti 3,
Mosfellsbæ,
sem andaðist laugardaginn 15. janúar.
Útför hennar fór fram í kyrrþey föstudaginn 21. janúar.
Einlægar þakkir til starfsfólks líknardeildar Landspítalans í Kópavogi,
krabbameinslækningadeildar Landspítalans, deild 11E, og Karitas,
hjúkrunar- og ráðgjafarþjónustu hjúkrunarfræðinga.
Þeim sem vilja minnast hennar er bent á styrktarreikning Ljóssins
0130-26-410420, kt. 590406-0740.
Svavar T. Óskarsson,
Hákon Svavarsson, Anna Sigurðardóttir,
Ómar Svavarsson, Sigfríð Eik Arnardóttir,
Linda Björk Svavarsdóttir, Kristján Hreiðar Svavarsson,
Elmar Svavarsson, Kristín Klara Gretarsdóttir
og barnabörn.
✝
Hjartkær móðir okkar og ættarstólpi,
VIVAN SVAVARSSON,
fædd Holm 25. desember 1910,
lést á Landspítalanum Fossvogi að kvöldi föstu-
dagsins 21. janúar.
Jarðarförin verður auglýst síðar.
Fyrir hönd tengdabarna, allra afkomenda, vina og
vandamanna,
Ingunn Franzén,
Elín Sólveig Benediktsdóttir,
Gunnar Benediktsson,
Hallgrímur Benediktsson.
✝
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir, amma, lang-
amma og langalangamma,
KRISTÍN LAUFEY INGÓLFSDÓTTIR
húsfreyja,
Brávallagötu 26,
andaðist á dvalar- og hjúkrunarheimilinu Grund
laugardaginn 22. janúar.
Útförin fer fram frá Dómkirkjunni föstudaginn
28. janúar kl. 13.00.
Margrét Margeirsdóttir,
Lilja Margeirsdóttir,
Guðjón Margeirsson, Margrét Jónsdóttir,
Ingólfur Margeirsson, Jóhanna Jónasdóttir,
Óskar H. Margeirsson, Jóhanna Magnúsdóttir,
barnabörn, barnabarnabörn
og barnabarnabarnabörn.