Morgunblaðið - 18.07.2011, Blaðsíða 20

20 MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ MÁNUDAGUR 18. JÚLÍ 2011
✝ FriðbjörnGuðni Aðal-
steinsson fæddist á
Fáskrúðsfirði hinn
27. júní 1938.
Hann lést á Dval-
arheimilinu Horn-
brekku 7. júlí
2011.
Foreldrar hans
voru hjónin Klara
Ólfjörð Jónsdóttir
og Aðalsteinn
Friðbjörnsson. Guðni var
þeirra eina barn.
Eiginkona Guðna er Ásta
Einarsdóttir. Þau gengu í
hjónaband 11. janúar 1964.
Börn þeirra eru fimm. 1.
Magnús, búsettur á Ólafsfirði.
2. Klara Sveinbjörg, búsett í
Reykjavík, hún á tvö börn og
anum í Reykjavík. Árið 1961
stofnaði Guðni bílaverkstæðið
Múlatind ásamt Magnúsi Sigur-
steinssyni og það ráku þeir
saman um árabil. Árið 1990 fór
hann í Lögregluskólann og út-
skrifaðist þaðan 1992. Starfaði
hann sem lögreglumaður til 65
ára aldurs. Eftir að hann hætti
starfi sínu í lögreglunni fór
hann að sinna áhugamálum
sínum meira. Hann smíðaði
nokkra húsbíla og stundaði
gönguferðir af kappi, m.a. um
hálendi Íslands. Á Hvannadals-
hnjúk gekk hann mánuði fyrir
sjötugsafmælið sitt. Hann hafði
mjög gaman af ferðalögum og
ferðaðist mikið bæði innan
lands sem utan. Guðni var fé-
lagi í Björgunarsveitinni Tindi,
Rótarýklúbbi Ólafsfjarðar,
Gönguhópnum Útigangs-
mönnum og Flökkurum. Einnig
sat hann lengi í sóknarnefnd
Ólafsfjarðarkirkju.
Útför Guðna fer fram frá
Ólafsfjarðarkirkju í dag, 18.
júlí 2011, kl. 14.
eitt barnabarn. 3.
Birgir, búsettur í
Kópavogi, eigin-
kona hans er
Borghildur Sverr-
isdóttir, þau eiga
þrjú börn. 4.
Eygló, búsett í
Reykjavík, eigin-
maður hennar er
Kristinn Gunnars-
son, alls eiga þau
átta börn, eitt
þeirra er látið. Þau eiga fjögur
barnabörn. 5. Ingi Aðalsteinn,
búsettur á Selfossi, sambýlis-
kona hans er Sonja Ein-
arsdóttir, þau eiga þrjú börn
og eitt barnabarn.
Guðni stundaði nám við Iðn-
skóla Ólafsfjarðar og lauk síð-
an námi í bílasmíði í Iðnskól-
Lífið er yndisleg gjöf, það er
ferðalag sem við eigum fyrir
höndum strax við fæðingu.
Hversu langt okkar ferðalag
nær getur enginn vitað, en það
sem skiptir mestu er hversu
skemmtileg og innihaldsrík
ferðin er.
Elskulegi tengdapabbi minn,
hann Guðni, hefur lokið sínu
ferðalagi í þessari tilveru.
Það var alltaf nóg að gera
hjá þér, þú varst bílasmiður og
rakst lengi vel bílaverkstæði á
Ólafsfirði. Fórst í lögregluskól-
ann og eftir það varstu kallaður
afi lögga hjá afabörnunum.
Vannst á bílaverkstæðinu hjá
Bigga syni þínum og smíðaðir
líka nokkra húsbíla, ásamt því
að taka að þér ýmis verk fyrir
aðra. Á milli verka bakaðir þú
og hljópst um allar sveitir.
Ég man að Skuggi, hund-
urinn okkar, grenjaði af gleði
þegar hann sá þig í hlaupagall-
anum og auðvitað fékk hann að
hlaupa með þér. Þið Ásta voruð
dugleg að ferðast á húsbílunum
sem þú smíðaðir og þá sér-
staklega á Bláklukkunni ykkar,
þarna varstu kominn með
draumahúsbílinn enda búinn að
smíða nokkra og vissir ná-
kvæmlega hvernig þú vildir
hafa þennan bíl. Þú kunnir að
njóta lífsins eftir að þú upp-
götvaðir að það væri til eitt-
hvað annað en vinna, en þú
gerðir það ekki með því að
liggja og slappa af. Þið ferð-
uðust mikið bæði hér heima og
erlendis og þín slökun var að
komast á toppinn á fjöllunum á
hverjum þeim stað sem þú
dvaldir á og þá var ekkert gefið
eftir.
Minningarnar eru margar
með þér, Ástu og allri fjöl-
skyldunni og ekki var nú leið-
inlegt í útilegunum, flest okkar
liggjandi örmagna í sólinni og
þú einhverstaðar uppá fjalli,
svo komstu til baka alveg end-
urnærður og brosandi allan
hringinn. Þú bjóst yfir þvílíkri
orku, enda í toppformi þegar
þú veikist, þú ætlaðir ekkert að
gefa eftir í því verkefni frekar
en öðru, enda hélst þú þínu
striki og fórst í þínar göngur
alveg fram á það síðasta. Þegar
þú hafðir ekki lengur orku til
þess að fara út að ganga með
gönguhópnum þá vissum við að
kveðjustund væri að nálgast.
Elsku Guðni minn, þitt
ferðalag hefur verið gott að
stærstum hluta. Ég veit að þú
ætlaðir þér að sigra þetta
óvænta fjall sem stóð í vegi fyr-
ir þér og þú gafst ekkert eftir,
en þetta var ekki venjulegt fjall
og það hefði enginn getað sigr-
að það, en þú bauðst því svo
sannarlega birginn, enda fórstu
létt með að klífa Hvannadals-
hnjúk stuttu áður.
Ég veit að þú varst afskap-
lega stoltur af fjölskyldunni
þinni og þú talaðir margoft um
það hve heppinn þú værir að
eiga svona vel heppnuð börn og
tengdabörn. Þér fannst þú vera
afskaplega ríkur maður, og þú
varst það. Þú áttir góða konu
sem þú varst alltaf jafn mikið
ástfanginn af, það leyndi sér
aldrei, enda var hún þitt að-
alfjall fram á síðustu stundu.
Við vorum einnig rík að eiga
þig að. Þú varst traustur sem
klettur og maður orða þinna.
Við litum öll upp til þín og bár-
um ómælda virðingu fyrir þér,
þú hafðir eitthvað sem ekki er
hægt að skýra. Guðni minn, við
munum styrkja og passa hvert
annað, eins og þú vildir.
Elsku Ásta mín og aðrir ást-
vinir, hann lifir áfram í hjörtum
okkar.
Hafðu þökk fyrir allt og allt.
Þín tengdadóttir,
Borghildur.
Elsku afi minn.
Ég trúi því ekki að þú sért
farinn frá okkur, það er svo
sárt að þurfa að kveðja þig, en
eftir standa góðar minningar
um yndislegan mann sem verða
varðveittar í hjörtum okkar um
ókomna tíð.
Afi Guðni, eða afi lögga eins
og ég kallaði þig oft á mínum
yngri árum, mér finnst ég svo
heppin að hafa fengið að eiga
þig sem afa minn. Það var svo
yndislegt að hafa fengið að
alast upp í nánast þarnæsta
húsi við ykkur ömmu, því þá
voru það ófá skiptin sem maður
tölti yfir til ykkar til að dunda
sér eitthvað með þér eða ömmu
eða jafnvel bara til að fá sér
frosties í skál eða sneið af jóla-
köku eða kleinu, því þetta var
eitthvað sem var alltaf til
handa manni. Oftar en ekki
mætti maður þér með svuntuna
að baka þessar kræsingar sem
alltaf voru á boðstólum þegar
gesti bar að garði, alltaf voru
allir velkomnir og alltaf jafn
mikil ást og hlýja að koma til
ykkar.
Ég veit ekki um nokkra
manneskju sem átti jafn
hraustan og duglegan afa og
ég, enda varstu í þvílíku topp-
formi að ég mun telja mig stál-
heppna ef ég kemst einhvern
tímann nálægt því, þú fórst létt
með það að hlaupa fleiri kíló-
metrana á dag eða skreppa
göngutúr lengst inná dal eða
upp á fjöllin sem umkringja fal-
lega fjörðinn okkar eða á vet-
urna að fara á gönguskíðunum
lengst frameftir í sveit og til-
baka. Ég hef ekki tölu á því
hversu oft ég hef heyrt frá vin-
um mínum þessi orð: „Ég
mætti honum afa þínum á
harðahlaupum í sveitinni!“
Það er ein mjög sterk minn-
ing sem ég á af þér frá því ég
var varla eldri en 5 ára, en þá
hafði ég gist heima hjá ykkur
ömmu og daginn eftir var farið
í óvænt ferðalag sem ég vissi
ekkert af, þá stoppuðum við
meðal annars hjá Siggu frænku
og svo enduðum við á Akranesi
til að skutla mér í Akraborgina
en ég átti þá að fara til Reykja-
víkur og vera hjá hinni ömmu
og afa í einhvern tíma, þarna
var ég komin ein í þetta stóra
skip og var strax farin að sakna
ykkar, hálfsmeyk við að sigla
ein þennan stutta spotta þar til
tekið yrði á móti mér í Reykja-
vík; allt í einu sé ég þig koma
labbandi til mín í skipinu og ég
var svo glöð að sjá þig aftur
eftir 5 mínútna aðskilnað að ég
hljóp af stað og henti mér í
fangið á þér, en þú varst að
koma um borð til mín til að
skila mér 1000-kallinum sem ég
hafði gleymt í bílnum hjá ykkur
ömmu, en mig langaði nú
minnst í hann þegar ég sá afa
minn aftur.
Það er ekkert sem ég óska
heitar en að geta tekið utan um
þig einu sinni enn, afi minn, og
verið í þínu stóra fangi. Stórt
skarð var höggvið í fjölskyld-
una með fráfalli þínu, elsku afi
minn, nú kveð ég þig með tárin
í augum og vanga, ég mun allt-
af sakna þín sárt. Vertu sæll,
elsku afi minn, þakka þér fyrir
allt saman, ég elska þig.
Þín
Björg Birgisdóttir
Elsku afi, það er svo margt
sem mig langar til að þakka
þér fyrir. Þú ert besti afi sem
ég gæti ímyndað mér að hafa
átt. Þú varst og ert hraustasti
og elskulegasti maður sem ég
hef kynnst og ég mun aldrei
gleyma hversu hlýlegt það var
að koma á hlíðarveginn þegar
það beið eftir manni innilegt
faðmlag. Ég hef alltaf litið upp
til þín og mun alltaf gera það
því þú ert allt það sem ég von-
ast eftir að geta orðið.
Ég er mjög þakklátur fyrir
allan þann tíma sem ég fékk
með þér og það sem stendur
upp úr eru gönguferðirnar okk-
ar. Ég man það eins og það hafi
gerst í gær þegar ég kom
hlaupandi til þín upp á hlíð-
arveg og bað þig um að vera
leiðbeinandi í skólagöngu hjá
mér, tvö ár í röð. Ég tók það
ekki í mál að labba upp á neitt
fjall nema ég hefði hann afa
minn með. Ég hef aldrei verið
feiminn við að segja að hann afi
minn sé í betra formi en ég.
Þegar við gengum upp á fjöll
þá var það ég sem bað um allar
pásurnar.
Ég hef alltaf verið stoltur af
því að segja að Guðni Aðal-
steinsson sé afi minn. Enda
varst þú langflottasti afinn í
bænum, vaktaðir bæinn á dag-
inn og smíðaðir bíla og bakaðir
vöfflur í tómstundum. Þú hefur
alltaf hugsað svo vel um alla
sem koma nálægt þér og mér
finnst ég vera heppnasti strák-
ur í heimi fyrir að hafa verið
svona náinn þér. Jafnvel í veik-
indunum þínum hugsaðir þú
fyrst og fremst um heilsu allra
annarra sem þér þótti vænt um
og það sýnir okkur hversu ljúf-
ur og góðhjartaður maður þú
ert.
Ég mun alltaf muna eftir
þér, afi minn, og ég sakna þín
sárt.
Ég veit að þú ert kominn á
betri stað núna þar sem þér líð-
ur vel og getur klifið öll þau
fjöll sem þig lystir. Takk kær-
lega fyrir alla samveruna, elsku
afi.
Kveðja.
Axel.
Elsku afi, mikið er sárt að
þurfa að kveðja þig, þú áttir að
fá að vera hér mikið lengur. Þú
varst alltaf hressasti maðurinn
á svæðinu og yngdist með
hverju árinu. Ég þekki bara
einn sem labbar á Hvannadals-
hnjúk í tilefni af sjötugsafmæl-
inu sínu og það ert þú afi minn,
langflottastur, hamingjusamur
og fullur af orku. Þannig ætla
ég að muna þig, því þannig
varst þú, þó veikindin hafi
breytt þessu og síðustu mán-
uðina hafir þú kannski ekki al-
veg stokkið uppá fjöll þá barð-
ist þú alveg fram á síðustu
mínútu. Ég á svo margar góðar
minningar með þér, afi, og það
er það sem situr eftir núna og
ég get þakkað fyrir að hafa
fengið að gera allt sem ég gerði
með þér í gegnum árin.
Barcelonaferðin okkar með
öllum þeim ævintýrum sem við
lentum í þar. Sumarbústaðar-
ferðirnar, öll hjálpin í sumarbú-
staðnum okkar þegar við vor-
um að smíða hann, allar
fjölskylduskemmtanirnar og
dansatriðið þitt sem þú tókst
heima hjá mömmu mun alltaf
standa upp úr. Þú varst svo
hress og skemmtilegur, elsku
afi. Ég er líka þakklát fyrir
ferðina sem við fórum með ykk-
ur síðasta sumar á æskustöðv-
arnar þínar og ég fékk aðeins
að heyra hvernig var þegar þú
varst að alast upp og sjá sveit-
ina þína.
Það var svo notalegt að
koma norður til þín og ömmu,
alltaf var til eitthvað sem þú
hafðir bakað og beið eftir
manni á borðinu eftir langa
keyrslu. Breiði faðmurinn þinn
lét mann finna hvað maður var
innilega velkominn og hversu
ánægður þú varst að sjá okkur.
Ég gleymi því aldrei þegar
þú hélst á syni mínum í fyrsta
sinn, þvílík gleði og hamingja,
þú varst svo stoltur af þessum
langafastrák þínum. Ég mun
segja honum hversu frábæran
langafa hann átti fyrst þið
fenguð ekki meiri tíma saman.
Hann er nú þegar búinn að fara
með mér í fjallgöngu, hann er
efnilegur og verður vonandi
eins og langafi sinn í framtíð-
inni.
Það var alveg sama hvað þú
tókst þér fyrir hendur, þú gast
gert nákvæmlega allt, steikt
kleinur og smíðað bíla og allt
þar á milli. Ég var og er stolt
af því að eiga þig fyrir afa og
umfram allt þakklát fyrir allar
þessar yndislegu minningar
sem þú skapaðir með okkur.
Nú veit ég að þú ert kominn
á góðan stað og ert aftur fullur
af orku, gleði og hamingju og
getur klifið fjöllin þín. Minning
þín lifir alltaf, elsku afi, þín
verður sárt saknað.
Guð geymi þig.
Þín
Sigríður Ásta Klörudóttir.
Elsku afi minn ég valdi þetta
ljóð handa þér, ég las það upp-
lestrarkeppni í skólanum, og
mér finnst þetta ljóð vera mjög
fallegt.
Út um græna grundu
gakktu, hjörðin mín.
Yndi vorsins undu,
ég skal gæta þín.
Sól og vor ég syng um,
snerti gleðistreng.
Leikið, lömb, í kringum
lítinn smaladreng.
(Steingrímur Thorsteinsson.)
Esku afi minn, takk fyrir að
vera alltaf svo yndislegur. Nú
ert þú eflaust kominn í betri
heim, þar sem þú getur hlaup-
ið. Þú verður alltaf hjá mér í
hjartanu og huganum þar sem
ég geymi minningarnar um þig.
Vertu yfir og allt um kring
með eilífri blessun þinni.
Sitji Guðs englar saman í hring
sænginni yfir minni.
(Sigurður Jónsson.)
Ég elska þig, afi.
Ástarkveðja
Bogey Tinna.
Elsku besti afi minn, það er
mér svo fjarstæð hugsun að þú
sért farinn. Ég verð lengi að
átta mig á því að það verði eng-
inn afi til að taka á móti mér
þegar ég kem í fjörðinn. En
stundirnar sem ég átti með þér
lifa með mér að eilífu.
Á yngri árum voru það ekki
alltaf góðar stundir. Ég man
vel eftir því hvað ég var ósáttur
að eiga afa sem var lögga í
mínum heimabæ.
Það voru ófá skiptin sem þín-
ar stóru hendur gripu mig glóð-
volgan við að gera eitthvað af
mér og ekki gat ég hlaupið þig
af mér, því þú varst fljótari.
En einhvernveginn gátum
við búið saman eitt skólaár og
öll sumrin sem ég var hjá ykk-
ur. Þegar ég hugsa til baka í
dag varstu mér sem faðir
megnið af minni bernsku. Ég
man þegar þú gafst mér fyrsta
21 gíra hjólið og fyrstu skíðin
mín enda var amma oft að rugl-
ast og sagði: Spurðu pabba
þinn, þegar hún átti við þig, afi
minn. Og svo á seinni árum all-
ir göngutúrarnir og fjallgöng-
urnar, þá sérstaklega Hvanna-
dalshnjúkur. Það er minning
sem ég gleymi aldrei, að labba
á hæsta tindinn með sjötugum
afa mínum. Ég man hvað ég
var glaður yfir því hvað þú
varst glaður og stoltur af okkur
dætrasonum þínum. Þetta tók á
hjá þér og ég ætlaði bara að
bera þig síðustu metrana ef þú
gæfist upp.
Elsku „bestasti“ afi minn, nú
kveð ég þig og veit að þú ert á
góðum stað.
Þinn
Atli Elvar Björnsson.
Guðni Aðalsteinsson, félagi
okkar og vinur, er fallinn frá.
Þessi stóri og stæðilegi bíla-
smiður og síðar lögreglumaður
sýndi mikinn hetjuskap og
æðruleysi í baráttunni við sjúk-
dóminn sem lagði hann að velli
og stundaði gönguferðir með
okkur göngufélögunum flesta
daga allt fram undir síðasta
mánuðinn sem hann lifði.
Guðni söðlaði um á miðjum
aldri, hætti í bílasmíði sem að-
alatvinnugrein og gerðist lög-
reglumaður og um svipað leyti
breytti hann um lífsstíl og hóf
að skokka daglega og ganga á
fjöll. Var eftir þessu tekið og
brátt varð Guðni ímynd hreyst-
innar þar sem hann skokkaði
um götur og stíga í Ólafsfirði
og margir tóku hann sér til fyr-
irmyndar. Í dag þykir ekkert
fréttnæmt þótt konur jafnt sem
karlar skokki á almannafæri á
öllum tímum dags. Svo sjálf-
sagt þykir það.
Guðni var félagi í Rótarý-
klúbbi Ólafsfjarðar í áratugi.
Hann var mjög virkur félagi,
var forseti klúbbsins, gegndi
öðrum trúnaðarstörfum og var
útnefndur Paul Harris félagi í
viðurkenningarskyni fyrir störf
sín. Var gott til hans að leita
þegar vinna þurfti verk skjótt
og vel.
Það var á vettvangi Rótarý-
klúbbsins sem Guðni hreif okk-
ur félagana með sér og stofnaði
gönguhópinn „Útigangsmenn“
sem var hluti af Útideild Rót-
arýklúbbsins sem vinnur að
samfélagsverkefnum á vegum
klúbbsins. Nokkrir utanklúbbs-
menn hafa gengið í raðir Úti-
gangsmanna og stýrði Guðni
þessu liði eins og herforingi þar
til yfir lauk. Gönguleiðir voru
margar og fór það eftir veðri,
vindum og færð hvert gengið
var dag hvern, út á Kleifar, út í
Múla, fram í sveit eða umhverf-
is Ólafsfjarðarvatn þegar best
lét. Guðni mundaði GPS tækið
sitt og gaf okkur upp hvað við
höfðum afrekað í kílómetrum
talið að göngu lokinni. Heill
heimur bættist við þegar Héð-
insfjarðargöng komu til sög-
unnar síðastliðið haust og fór-
um við þrjá leiðangra um
Héðinsfjörð í október.
Guðni var ákaflega hrein-
skiptinn, traustur og tryggur,
og hans er sárt saknað. Efst í
huga er okkur þó þakklæti fyr-
ir það að hann skyldi ýta svo
hressilega við okkur kyrrsetu-
mönnunum sem hann gerði og
koma okkur á skrið. Minnugir
hvatningar hans munum við
halda göngunni áfram þótt hlé
hafi orðið um skeið.
Við sendum Ástu og fjöl-
skyldunni innilegar samúðar-
kveðjur.
Fyrir hönd gönguhópsins,
Óskar Þór Sigurbjörnsson.
Friðbjörn Guðni
Aðalsteinsson
Morgunblaðið birtir minning-
argreinar endurgjaldslaust
alla útgáfudaga.
Skil | Þeir sem vilja senda Morg-
unblaðinu greinar eru vinsamlega
beðnir að nota innsendikerfi blaðs-
ins. Smellt á Morgunblaðslógóið í
hægra horninu efst og viðeigandi
liður, "Senda inn minningargrein",
valinn úr felliglugganum. Einnig
er hægt að slá inn slóðina
www.mbl.is/sendagrein
Skilafrestur | Ef óskað er eftir
birtingu á útfarardegi verður
greinin að hafa borist eigi síðar en
á hádegi tveimur virkum dögum
fyrr (á föstudegi ef útför er á
mánudegi eða þriðjudegi).
Minningargreinar
Elskuleg móðir okkar, tengdamóðir, systir,
amma og langamma
GUÐRÚN JÓNA JÓNSDÓTTIR
Þorlákshöfn
andaðist á Kumbaravogi föstudaginn 15.
júlí.
Jarðaförin verður auglýst síðar.
Jóhanna Baldursdóttir,
Guðmundur Baldursson, Kim Sorning,
Jón Baldursson, D.Jóna Bjarnadóttir,
Gissur Baldursson, Anna Guðrún Árnadóttir,
Sigríður Jónsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.