Birtingur - 01.01.1956, Side 22

ÞÓRA ELFA BJÖRNSSON:
KVÆÐIÐ UM ÞIG
TvÖ !|Ó3
Enginn veit hvaff manninn dreymdi
þessa löngn hörffu nótt
en börnin vöknuffu viff óp hans
og skynjuffu ósjálfrátt drauminn
drauminn þeirra allra.
í þrjár stundir samfleytt
höfffu þau hlustaff á martröffina
stíga og stíga unz ekkert var
nema ópin og óttinn í sálum þeirra
Guff minn guff minn hví hefur þú
yfirgefiff mig?
Tvö hungruff börn störffu gráffugum augum
á pattaralegan hundinn handan við ána.
Móffirin baff og grét: þaff veit guff aff engan
tekur þaff sárar en mig aff sjá bömin
horuff og kinnfiskasogin hætta aff
geta leikiff sér en æpa affeins á
MAT MAT.
Loks vaknaði maffurinn sveittur og ringlaffur
og sá augu barnanna kringlótt af ótta
stara á sig og skyndilega fannst honum öll
ábyrgff heimsins hvíla á sér og hann
grúfffi sig niffur í koddann og grét.
Þaff eru allir einskis virffi nema þú
áður en þú komst og vaktir mig
dreymdi mig um Iítiff hús
í skógarjaðri og tvö börn
og kannski vinnukonu.
En þessu sópaffir þú öllu í burtu
meff nærveru þinni.
Á kvöldin
þegar ég er háttuff
gleymi ég aff lesa bænimar minar
því ég er stöffugt aff hugsa um þig.
Núna dreymir mig stundum
aff þú sért Jesús Kristur
og ég er konan þín,
en ég vakna áffur en þeir krossfesta þig.
16