Birtingur - 01.01.1956, Blaðsíða 26

EINAR IIRAGI:
Þrjú Ejóð
1 LJÓSMALINU
Þegar augoin brustu í tunglskininu tók
máninn ofan grímuna og glotti
en ein-
mitt þá brá svo við að vetrarísa leysti
í æðum jarðar
og agnarlítil seiði brugðu
á leik i tæru ljósmálinu.
ÍSLANDSLAG ,
Hægt
herpist snaran
að hálsinum mjóa
og heiðarfuglinn
hefur upp rödd sína
í angist
þá kyrrist háreysti
heimsins um stund
mennirnir hlýða
undrandi á sönginn
og efna í nýjar
snörur.
SPUNAKONUR
Úr ljósi haustmána, hélu
og hvítum kvöldskýjum spinnur
tíðin silfraðar hærur
henni er situr ein
með sauðgráar kembur í skauti
og skammdegisvökuna þreyir
við suðandi rokk
unz
söngur ans hljóðnar
og systurnar fagnandi nema
í næturkyrrðinni boð um höf:
berið nú spunann fram.
20