Birtingur - 01.01.1956, Síða 28

FÍM og í því félagi séu ekki hinir elztu og
virtustu íslenzkra listamanna (sedan denna
inte omfattar de áldste och mest ansedda av
de islándska konstnárerna). Sendiherrann sá
hefur ekki haft pata af Kjarval og Ásmundi
Sveinssyni sem báðir voru með í sýningunni
og völdu myndir sínar sjálfir. Ég vil ekki ætla
honum þá fákænsku að telja þá ekki til merk-
ustu myndlistarmanna Islands. Ennfremur
segir í þessu bréfi sendiherrans að FÍM hafi
neitað öllu samstarfi við önnur myndlistarfé-
lög og menntamálaráðuneytið en það er helzt
til fjarri sannleikanum sem er sá að stjórn
FÍM gekk svo langt til samkomulags sem
hægt var án þess þó að leggja félagið hrein-
lega niður og afsala sér öllu umboði og gefa
sig skilyrðislaust undir duttlunga ráðherrans
eða yfirráð fámennra klofningsfélaga lista-
manna sem enga aðild eiga að Norræna list-
bandalaginu.
Varla hafa menn gleymt þeim afarkostum
sem settir voru skilyrði fyrir 100,000 króna
fjárveitingu Alþingis til sýningarinnar: FÍM
átti að afhenda umboð sitt í hendur meiri-
hluta í dómnefnd sem skipaður væri úr tveim
fámennum félögum manna sem höfðu hlaupið
úr FlM en vildu hafa þar áfram allan rétt og
engar skyldur. Sjö menn (Nýja myndlistar-
félagið) skyldu hafa tvo fulltrúa en tengsl
þriggja manna (Félag óháðra myndlistar-
manna) einn: það eru þrír á móti tveimur
fulltrúum fyrir meira en 40 myndlistarmenn í
FlM. Kannski það hefði verið ráð að stóra
félagið hefði skipt sér í ein þrettán þriggja
manna félög sem öll hefðu átt kröfu á einum
fulltrúa í dómnefnd. Hefði þá ekki verið dóna-
legt að sjá Svavar Guðnason ganga með sinn
fríða dómnefndarflokk upp í Stjórnarráð líkt
og Skallagrimur forðum með húskarla sína
fyrir Noregskonung.
Ekki verður stjórn FÍM sökuð um skort á
háttvísi við þá tvo málara sem gefa Nýja
22
myndlistarfélaginu nokkurn viðhafnarsvip:
þá Jón Stefánsson og Ásgrím Jónsson, því
þeim var boðið að velja sjálfir verk sín til
sýningar og ætlað rúm á bezta stað sem ís-
lenzka deildin réð yfir.
Hve fráleitt er að kalla þetta einkasýningu
FÍM eins og menntamálaráðherra lét sendi-
herra sína gera í bréfum til forráðamanna
Norræna listabandalagsins, ítalskra stjórn-
arvalda og sænska sendiherrans í Róm sést
af því að minnsta kosti einn dómnefndarmað-
urinn er utanfélagsmaður: Gunnlaugur Schev-
ing listmálari, einn hinn allra heiðarlegasti
og vandaðasti listamaður hér á landi. Dóm-
nefndarfulltrúar FlM, Svavar Guðnason og
Þorvaldur Skúlason eru meðal reyndustu og
öruggustu manna í slíkum störfum sem völ
er á hér á landi og hafa margsinnis verið
kvaddir til þess að skipuleggja myndlistar-
sýningar með velþóknun ráðamanna Nýja
myndlistarfélagsins og stundum í farsælu
samstarfi við þá. Ásmundur Sveinsson sat
í dómnefndinni til að velja höggmyndir. FlM
reyndi þráfaldlega að fá Jón Þorleifsson, for-
mann Nýja myndlistarfélagsins, til að sitja
í dómnefndinni- Það er þýðingarlaust að halda
því fram að ekki hafi verið gerðar tilraunir
til samkomulags. Hitt ætla ég sannara að
ráðuneytið sem hefði átt að hafa hlutverk
Síðu-Halls hafi kostað meir að ausa olíu þar
sem það átti elds von en dæla henni í æstan
sjóinn til að lægja öldur.
Kvikmyndaklúbburinn Filmía
Ferill Filmíu sýnir að hér er áhugi á því
að sjá góðar kvikmyndir. Hvernig stendur
þá á því að það kemur svo oft fyrir að af-
burðakvikmyndir sem hingað koma í kvik-
myndahúsin hljóta litla aðsókn og eru felldar
niður eftir eina tvo þrjá daga? En gestir