Birtingur - 01.06.1968, Page 16

Meðan ég stend hér vörð
þreyr Tíminn þarna úti í hafsauga
en er sífellt dreginn til baka
á bláu hárinu
nær ekki eilífð
Enn engir kærleikar milli reikistjarnanna
enda þótt dulin samvitund sé tekin að titra
Blæðingar kvöldvíðáttu
unz húmið grefur sér gröf
Vanfóstur draumsins í móðurlífi
drepur á dyr
Skapandi andrúmið íklæðist hóglega
hörundi nýrrar fæðingar
Kvölin innritar sig
með blævæng ásjónunnar
Líf og dauði halda áfram —