Birtingur - 01.06.1968, Page 81

HRAFN
GUNNLAUGSSON : TVÖLJÓÐ
Á sviði
Þegar tjaldið rofnar
veiztu að ég mun standa örvilna á miðju sviði
og skyggnast út í salinn.
Allra augum er að mér beint
og engrar undankomu auðið.
Ég vil ekki leika þetta hlutverk
en ég verð:
Býð henni upp í dans.
Svíf með henni í ljósi eltikastarans.
Geri hana ólétta í öðrum þætti.
Held framhjá henni í þriðja þætti.
Bið hana afsökunar og giftist henni í fjórða þætti
við mikinn fögnuð áhorfenda.
Allt endar vel
og í gegnum fögnuðinn finn ég sjálfan mig riða
undan hugsuninni um alla óskrifuðu þættina;
steinhúsið, bílinn, þvottavélina, sjónvarpið,
pelsinn, heimboðin o.s.frv.
En segðu mér þá Sigurður og Vilmundur
er þetta allt
að leika hlutverk sitt skikkanlega á enda
en bíða óhamingjusamur
eftir fagnaðarlátunum í lokin?