Nýtt og gamalt - 01.01.1914, Qupperneq 28

26
19. b. 20.) segja þýbendurnir að vanti
„í sum elstu og merkustu handrit".
Mjer liggur við að segja að þaðsje
sæmilega óvísindalegur skóldskapur.
H a n d r i t þýða í þessu sambandi
hjá fiæðimönnum grísk handrit af
nýja testamentinu, og er orðið notað
beinlínis til aðgreiningar frá öllum
gömlum þýðingum2). Úrfellingu
þessa gat prófessor H. Nielsson ekki
stutt nema við e i 11 grískt handrit,
(Codex Bezae í Cambridge frá 6. öld)
í fyrirlestri sínum um altarissakra-
mentið á prestastefnunni á Þingvöll-
um (sbr. N. Kbl. 1909 bl. 201). Hann
segir þar raunar að þetta handrit sje
„eitt besta fornhandritguðspjallanna",
en sumir fróðustu menn í þessum
efnum telja það eitthvert hið óáreið-
anlegasta.
Dr. Scrivener, sem gaf þetta hand-
rjt út 1864, sýndi fram á að hand-
ritið hefði smámsaman verið leiðrjett
15 sinnum, fyrst á 181 stað, í
annað sinn á 327 stöðum, í þriðja
sinn á 130 stöðum o. s. frv. í guð-
spjöllunum væri slept 3704 orðum,
2213 orðum bætt inn í og 2121 orði
breytt í skökk orð. (sbr. Facklan
1908 bls. 213) — Og þetta telur
prófessor H. N. og sumir aðrir ný-
guðtræðingar „eitt besta fornhandrit-
ið“, þegar þeir eru að styðja sig við
það !s)
Arboe Rasmussen, nýguðfræðingur-