Reykvíkingur - 08.03.1929, Blaðsíða 14

62
RBYHVIKINGUR
Hvað kostar Reykvíkingur ?
Hvert blaö í lausasöln kostar
35 aura. Áskriftargjald er 1,25
á ntáinuði, pegar fjögur blöð eða
fleiTi koma. Komi einhvem mán-
uð fæiri blöð en fjögur, j>á er
áskriftargjaldið hlutfaJlsIega þeim
mun minna. Fyrir þessi tvö blöð,
sem komin eru á á’rinu, verða
áskrifendur eklú krafnir um neitt
gjald.
komast að sannleikanum," • sagði
Kínverjinn.
Hann gerði nú bendingu, og
var þá komið með hlekki og ýms
áhöld úr tré. Ég svitnaði við að
sjá þau. Því ég þekti mæta-vél
kínversk píningaráhöld, og nú
leit út fyrir að ég ætti sjálfur
að fá að kenna á þeim.
„Hvað vitið þér um dr. Ni-
kóla?" spurði sá, sem fyrstur
hafði talað við mig.
„Ég er búinn að segja ykkur
það," sagði ég með mikilli
þykkju,
AftUT spurði hann mig, og al-
veg reiðilaust, hvað ég vissi um
dr. Nikóla, en ég endurtók það
sem ég hafði sagt.
„Ég spyr yður í siðasta sinn:
Hvað vitið þér um dr. Nikóla?"
„Ég er búinn að segja það,"
svaraði ég, og ég skal játa að
mér vpr þungt um hjartaræturnar.
Mér var nú fleygt niður á gólf-
ið og lagður þar á bakið, og var
einkennilegt tréhálsband lát'ð um
hálsinn á mér, en skrúfa, sem í
því var, var sniúið þar til að ekkj
hefði þurft meira en einn sniúniing,
til þess að ég væri kyrktur, og
ég heyrði þann, sem elstur var
af þeim þremur, segja:
„Segið okkur nú hvað þér vitið
um dr. Nikóla." Ég reyndi að
segja það sama og áður, en
skrúfan herti svo að hálsi mín-
um, að ég kom engu orði upp.
Svo stóð maðurinn sem i miðíð
var upp, og gekk að mér, og
datt' mér í hug hvaða pynding
kæmi næst, en þá var skrúfan
losuð og handið tekið af hálsi
mér, og jafniframt voru bönd mín
leyst.
Og svo heyrði ég sagt á ensku:
„Pér þurfið ekki að óttast _að
yður verði gert frekara mein.
Standið þér upp Brús."
Ég leit upp, alveg forviða, því
ég þekti af röddinni.
Það var dr. Nikóla.
Hann var svo vel dulbúinn, að
það hefði verið gersamlega ógern-
ingur að þekkja hainn, og .var
andlit hans engu siður óþekkjan-
legt en klæðnaður hans og lima-
burður.
Ég reis nú í flýti á fætur, og
gleðin, sem ég fann við það, að
ég nú sá að ég var í vinahóp,