Ljósmæðrablaðið - 01.07.1988, Blaðsíða 26

26
LJÓSMÆÐRABLAÐIÐ
vöxt fóstursins við venjulega skoðun eru þær sömu og fást með
hljóðbylgjuaðferðum. Við eigum að taka þátt í skipulagningu þeirra
rannsókna sem gerðar eru á meðgöngu og fæðingum, og við eigum
að gera okkar eigin athuganir á fæðingarhjálp, viðhorfum ljósmæðra
og þekkingu þeirra. Við hjá WHO erum einmitt að byrja á slíku, og
samskiptin við ljósmæður hafa frá upphafi verið með ágætum.
Við byrjuðum rannsóknina með fundi heilan dag með ljósmóður,
félagsfræðingi, fæðingalækni, barnalækni, faraldursfræðingi, hag-
fræðingi og tölfræðingi til að koma upp hugmyndabanka (brain
storming). Ég og enski félagsfræðingurinn Ann Oakley unnum síðan
rannsóknaráætlun úr hugmyndum fundarins sem nú er komin í
framkvæmd. Samblandið af hagnýtri þekkingu ljósmóðurinnar og
kerfissetningarfræði félagsfræðingsins hefur reynst árangursríkt við
þetta verkefni.
Niðurlagsorð mín verða svo þessi: Það er áríðandi að ljósmóðirin
standi dyggan vörð um þær konur sem eiga það á hættu að verða
fórnardýr tækjavæðingarinnar. Og að stórum hluta eru það við sem
komum konunum í þessa hættu. Þegar okkur er orðið þetta ljóst er það
okkar að nýta þá möguleika sem felast í þessari vitneskju.
Tækjabúnaðurinn í kringum fæðingarhjálpina kemur til með að vera
áfram. Við skulum því læra á hann, hagnýta hann, kynna okkur kosti
hans, en gleyma honum líka af og til og líta ekki á hann sem ógnun
við hæfileika okkar. Tækjabúnaðurinn kringum fæðingarhjálpina eru
verkfæri sem á að nota þegar þörf krefur. Og þörfin er fyrir hendi
þegar notkun hans leiðir til þess að foreldrunum finnist fæðingin sé
árangur þeirra eigin erfiðis — með dálítilli hjálp frá góðum vinum.