Freyr - 01.07.1929, Blaðsíða 25

F R E Y R
85
ingin er i sinum fulla rétti og á hentugum tima
framborin. Enda er nú viðleitnin, hin síðustu ár-
in, að hneigjast í rétta átt hvað þetta snertir“.
Guðm. Stefánsson, Firði, Suður-Múla-
sýslu, skrifar:
„.... Jafnframt og styrkurinn þakkast, vildi
ég láta yður vita, að áhugi fyrir túnrækt er mjög
góður, þrátt fyrir mjög erfiða aðstöðu, þar sem
ekki verður komið hér við hestaverkfærum nema
á stöku stað, vegna grjóts. Flest tún eru nú orð-
in girt og stækka ofurlítið á liverju ári, og nú i
vor fengu félagsmenn (þeir eru 16) yfir 10 smá-
lestir af útl. áburði, svo vænta má að túnin fái
sæmilegan áhurð þetta ár“.
Tryggvi Konráðsson, Bragholti, Eyja-
firði, skrifar:
„.... í búnaðarfélaginu okkar er vaknaður
talsverður áhugi fyrir jarðrækt — nýrækt — en
framkvæmdirnar ganga hægt, og þó prédikað sé
að plægingar og jarðvinsla eigi að vera heimilis-
störf, þá er vinnukrafturinn víðast svo litill að
enginn tími fæst til jarðvinslunnar .Nú hefir mér
og fleirum komið til liugar, hvort kaup á dráttar-
vél mundu ekki hrinda nýræktinni áfram, svo um
munaði, á þann liátt að einstaklingarnir hrjóti
landið — plægi — en dráttarvélin kæmi svo og
herfaði og valtaði, því til þess gengur mestur tím-
inn, og á því ríður mest, einkum ef sáð er, og
góð völtun er mikilsverð vegna sláttuvélanna".
Baldvin Friðlaugsson, Hveravöllum,
Suður-Þingeyj arsýslu, skrifar:
„.... Eg las með mikill ánægju túnræktar-
grein þína í 11.—12. tölubl. „Freys“ og er þér
sammála um að með vélavinnu %-erðum við að
kyppa túnræktinni i horfið á næstu árum. Þess-
vegna er ég að berjast fyrir þessum vélakaupum
í búnaðarsambandi okkar“.
Guðjón Guðmundsson, Ljótunarstöð-
um, skrifar:
„Eg skrifa þér aðeins fáar línur til að þakka
þér fyrir þina ágætu ritgerð i „Frey“: Öll tún á
landinu eiga að vera slétt og liálfu stærri en nú
að 5 árum liðnum. Á búnaðarfélagsfundi sem
haldinn var 21. jan. s. 1. las ég þá grein upp, og
brýndi fyrir bændum að taka til yfirvegunar, það
sem þar er sagt, og reyna af öllum mætti að ná
þvi takmarki..... Eg er þér sammála um að
þetta sér hægt ef vilji og atorka fer saman. Jeg
get ekki ásakað mig fyrir það að ég liggi á liði
minu að áminna bændur um gagnsemi jarðrækt-
arinnar, enda er áhugi óðum að aukast með það
sem annað, er að húnaði lýtur“.
Magnús Kr. Gíslason, Vöglum skrifar:
„Öll túnin slétt og helmingi stærri að 5
árum liðnum", segir þú nýlega í riti. Það er fag-
urt og háleitt takmark að stefna að, en lieldur
þú að þá verði ekki stærri jarðyrkjuverkfæri að
koma til greina en plógur og herfi dregin af hest-
afli? Því miður er ég hræddur um, að þvi af-
reki verði ekki komið í framkvæmd á svo stutt-
um tima, nema með dráttarvélum, en þá óttast
ég að þær útrými okkar góðu hestaverkfærum,
sem bændur geta sjálfir unnið með, en vinna með
dráttarvélum scm félagseign, verður altaf að
ineira eða minna leyti aðkeypt. Annars má ég
geta þess hér, sem glæsilegan vott um aukinn
áhuga á jarðrækt í Blönduhlíð, að unnin voru
hér s. 1. vor um 6000 dagsverli".
Af framangreindum umsögnum sjá-
um vér, að margir menn víðsvegar um
land hafa mikinn hug á ræktunarmál-
um, og telja það enga fjarstæðu að
iiægt sé að stækka túnin um lielrning á
5 árum. Enda hefir aldrei verið unnið
meira að nýyrkju en nú í landi voru.
Það sýna meðal annars liin miklu verk-
færa- og vélakaup, sem gerð hafa verið
í ár.
Nokkur blöð liafa og hreyft við þess-
um málum, t. d. blaðið „ísland“, er
flutti grein S. S. i júní s. 1.
Til þess að hið mikla starf og kostn-
aður, sem nú er lagt í nýjækjuna, komi
að tilætluðum notum, þarf vel til henn-
ar að vanda, því aðeins á þann hátt
getur hún orðið arðvænleg. Með ári
hverju vinst ný reynsla. Um hana verða
menn að afla sér upplýsinga og færa
sér í nyt. Starfsmenn Búnaðarfélagsins
og trúnaðarmenn víðsvegar um land,
þurfa að vera á verði í þessum efnum,
og gefa öllum einstaklingum er þess
óska, upplýsingar um alt er að jarð-
yrkju lýtur. Þessir menn standa í sam-
bandi við alla bændur landsins og trún-
aðarmennirnir koma heim til allra jarð-