Ljósmæðrablaðið - 15.11.2006, Blaðsíða 13

sama tíma og hjá tveimur konum (10%)
voru verkir óbreyttir. Þetta er í samræmi
við niðurstöður Lund og félaga frá árinu
2006 þar sem 68-73% kvenna mátu
minni verki í lok meðferðar, 20-27%
mátu verki sína verri og 8% mátu verki
óbreytta. Oft er erfítt að bera saman
niðurstöður rannsókna en í þeirri rann-
sókn er aðferðafræði og inntökuskilyrði
sambærileg okkar rannsókn.
í upphafi rannsóknar taldi einungis
ein kona (5%) að grindarverkir hefðu
ekki áhrif á hreyfigetu hennar og getu
hennar til daglegra athafna. Um 85%
kvenna töldu að þeir hefðu áhrif á getu
þeirra til þessara þátta daglega eða oft á
dag. Þessi niðurstaða staðfestir það sem
áður hefur komið fram að grindarverkir
hafi mikil áhrif á líf barnshafandi kvenna
(Hansen o.fl., 1999; Larsen o.fl., 1999).
Við lok meðferðar töldu 47% kvenna
að geta þeirra til daglegra athafna hefði
aukist og 66% þeirra fannst hreyfigeta
þeirra hafa aukist við nálastungumeð-
ferðina. Þessar niðurstöður eru í sam-
ræmi við fyrri rannsóknir (da Silva o.fl.,
2004; Kvorning o.fl., 2004; Wedenberg
o.fl., 2000). Meirihluti kvennanna sem
tók þátt í þessari rannsókn fann fyrir
bættri líðan meðan á meðferð stóð
og fyrstu vikumar á eftir. Sú jákvæða
reynsla er í samræmi við rannsókn-
amiðurstöður sem sýna fram á gagnsemi
nálastungumeðferðar við meðhöndlun á
grindarverkjum á meðgöngu (Forrester,
2003; Kvorning o.fl., 2004; Young og
Jewell, 2006).
Nálastungumeðferð virðist árang-
ursrík aðferð til þess að draga úr grind-
arverkjum hjá konum á meðgöngu. Af
þvf má álykta að nálastungumeðferð
við grindarverkjum sé áhrifarík leið til
að bæta hreyfigetu kvenna á meðgöngu
og einnig til að auka getu þeirra til
að sinna daglegum athöfnum sínum.
Nálastungumeðferð getur því bætt lífs-
gæði barnshafandi kvenna með grind-
arverki og bætt upplifun þeirra af með-
göngunni. Vert er þó að hafa í huga að
hugsanlegt er að sú hvíld sem konurnar
fengu í meðferðinni geti á einhvem hátt
útskýrt minni verki eftir meðferð. Hún
er þó ekki líkleg til að útskýra minnk-
un verkja á milli meðferða. Hugsanleg
„placebo“ áhrif einstaklingsmeðferðar
geta skýrt hluta af þeirri breytingu sem
sést á verkjum. Þá er átt við að það eitt
að verið sé að reyna að hjálpa kon-
unum og þær fái auka umhyggju út á
það tryggi betri líðan. Oft er þó litið á
þetta sem órjúfanlegan hluta af árangri
óhefðbundinna meðferða (Þóra Jenný
Gunnarsdóttir, 2006). Þegar niðurstöður
viðtalanna eru skoðaðar í þessu sam-
hengi sést að hjá meirihluta kvennanna
kemur fram versnun á einkennum,
verkjum eða þreyta í upphafí meðferðar.
Það er ákveðin vísbending um að árang-
urinn sé af meðferðinni sjálfri en ekki
tilkominn vegna hugsanlegra „placebo“
áhrifa.
Urtak rannsóknarinnar var lítið og
hátt hlutfall kvenna var með fyiri sögu
um grindar- og mjóbaksverki. Því er
ekki hægt að alhæfa neitt um niðurstöð-
ur hennar. Enginn samanburðarhópur
var í rannsókninni og takmarkar það
skiljanlega þessa rannsókn þar sem ekki
er hægt að bera saman mun milli hópa.
Einnig getur haft áhrif að sömu einstakl-
ingar veittu meðferð og mátu árangur
hennar að einhverju leyti. Ekki er víst
að þessi rannsóknarhópur endurspegli
þýðið og niðurstöður ber að túlka af
varúð vegna lítils úrtaks en þessar nið-
urstöður gefa þó ákveðnar vísbendingar
um árangur meðferðar.
Lokaorð
Ljóst er að grindarverkir á meðgöngu
geta haft margvísleg áhrif á líðan hinnar
verðandi móður. Niðurstöður þessarar
rannsóknar benda til að nálastungumeð-
ferð, veitt í 6-8 skipti, geti dregið úr
grindarverkjum og aukið getu kvenna til
daglegra athafna, hreyfingar og einnig
bætt andlega líðan þeirra og svefn. Þetta
er í samræmi við niðurstöður erlendra
rannsókna á þessu sviði. Niðurstöður
rannsóknarinnar geta nýst ljósmæðr-
um vel til þess að kynna konum þetta
meðferðarform sem valkost þar sem fá
úrræði eru í boði sem gagnast konum
með grindarverki. Það er von okkar
að ljósmæður sem hlotið hafa þjálfun
í nálastungumeðferð komi til með að
nýta sér þetta úrræði fyrir barnshafandi
konur.
Sambærileg rannsókn hefur ekki
verið gerð hér á landi áður. Hún gefur
því upplýsingar sem hægt er að nýta til
að þróa frekar meðferð hér á landi og til
að leggja grunn að frekari rannsóknum
á áhrifum nálastungumeðferðar á grind-
arverki á meðgöngu. Mjög áhugavert
væri að sjá útkomu úr rannsókn þar sem
nálastungumeðferð væri veitt stærri og
fjölbreyttari hópi kvenna þar sem hafð-
ur væri samanburðarhópur.
I kjölfar þessarar rannsóknar var
boðið upp á nálastungumeðferð, veitta
af ljósmæðrum, á Miðstöð mæðravemd-
ar fyrir barnshafandi konur. Konurnar
þurfa að uppfylla þau skilyrði sem sett
voru fyrir þátttöku í þessari rannsókn. í
ljósi þeirra breytinga sem nú standa yfir
á skipulagi mæðravemdar á höfuðborg-
arsvæðinu er ekki orðið ljóst hvernig
staðið verður að meðferð, eða hvar hún
verður veitt, en vonir em bundnar við að
hægt verði að veita áfram nálastungu-
meðferð við grindarverkjum. Vinna þarf
að því að gera meðferðina aðgengilega
þannig að fleiri konur geti nýtt sér þetta
úrræði.
Konunum sem tóku þátt í rannsókn-
inni eru færðar kærar þakkir fyrir þátt-
töku sína og öllum þeint sem komu
að rannsókninni er þakkað fyrir gott
samstarf.
Abstract
THE EFFECTS OF ACUPUNCTURE ON
PELVIC PAIN DURING PREGNANCY
AND WOMEN'S EXPERIENCE OF THE
TREATMENT
Stefanía Guðmundsdóttir, BSc., R.N.,
Midwife
Helga Sigurðardóttir, BSc., R.N, Midwife,
Landspítali University Hospital, Reykjavík,
lceland
Objectives: Pelvic pain is a common symp-
tom among pregnant women andfew effec-
tive treatments are available. This study was
conducted to pilot test and assess the effect
of acupuncture as a pain relief for pelvic
pain during pregnancy; to develop an eva-
luationform and questionnaire to assess the
ejfect of acupuncture and jinally to explore
women's experience ofthe treatment.
Methods: This pilot study was a pro-
spective experimental design. The sample
consisted of twenty women that received
acupuncture for pelvic pain during the
second half of pregnancy. The treatment
was provided by midwives twice a week
for four weeks. The women evaluated their
pain on the VAS scale and answered three
questionnaires over the research period to
assess their well-being and the treatment's
ejfect. Two to six weeks after the treatment
a qualitative method was used to explore
women's experience of acupuncture. Semi-
structured interviews were conducted with
eight ofthe participants.
Results: The results show that there was
a significant reduction ofpain using the VAS
scale when comparing the last treatment
with thejirst one (p=0,022). The treatment
reduced the pelvic pain of72% (n=13) ofthe
women, 66% (n=12) stated that their mobi-
lity improved, and 47% (n=8)felt tliat their
ability to perform daily activities improved.
The interviews strengthen these findings and
the women gave positive comments about
the acupuncture.
Conclusion: Acupuncture appears to
reduce pelvic pain and improve the mobility,
sleep and ability to perform daily activities
Ljósmæðrablaðið nóvember 2006 13