Akranes - 01.04.1944, Blaðsíða 5

AKRANES
41
Til Guömundur Gunnarssonur
Steinsstöðum 80 ára.
Áttatíu ár að baki
aldur hár er Guðmundur
hugsun þín í heimi vaki
hjálpsemi í æfiför
ungur fyrstur útnesmanna
erfðafestur tókstu land
veiðiferðir vildir kanpa
veiðarfæri setja í stand.
Fjölda ára fram á sjóinn
fiskisælum renndir knör
aflasæll er Faxaflóinn
fari stýrðir heilu í vör.
Þegar jörð var grasi gróin
girðing þörf var sett í stand.
Oft var genginn Garðaflóinn,
gripið orf og slegið land.
Tryggur maður, trúr að starfi,
traustur kirkjuvinur ert,
drottins náð þú átt að arfi,
enginn fær þann hluta skert.
Veröld aldrei hug þinn hrelli
hvern mann prýðir göfug lund.
Vinur þér ég óska í elli
alls hins bezta hverja stund.
Akranesi, 26. febrúar 1944.
Páll Guðmundsson.
Minnismerki yfir fallnar hetjur.
Það hefur nokkrum sinnum verið á
það minnst að reisa veglegt minnismerki
yfir drukknaða sjómenn. Engin alvara
hefur enn orðið úr þessu nema þá helzt
hjá Vestmannaeyingum, sem eru komn-
ir vel á veg með þetta hjá sér, og þar
mætt mikilli samúð, sem ekki er heldur
að furða. Reykjavíkurblöðin hafa ný-
lega minnst á þetta mál, og hefur þar
jafnvel komið fram tillaga um stað-
setningu þessa minnismerkis (Effers-
ey). Vonandi verður ekki deilt um stað
fyrir slíkt minnismerki. Það þarf að
hefja framkvæmdir í málinu sem fyrst.
Væri sennilega bezt að einhver góður
félagsskapur í Reykjavík tæki að sér
forystuna, og þá mun almenningur ekki
láta sitt eftir liggja. Helzt þyrftu þó að
koma fram sem snjallastar, vel hugsað-
ar tillögur um gerð þegar í upphafi.
Ai’fuði til fimmtugrar konu.
Kvæði það, sem hér fer á eftir er til
úmmtugrar konu af Akranesi, sem get-
'ð hefur sér góðan orðstír þar sem hún
hefur lifað og starfað. Hún er þar virt
°g vel metin, og hefur þegar afkastað
raiklu dagsverki. Vonandi á hún þó eft-
ir að bæta miklu við, því alltaf er ó-
þrjótandi verkefni fyrir góðar konur.
í^essi kona er Jónína Valgerður Sig-
urðardóttir frá Miðkoti í Þykkvabæ. —
^ar er hún búin að dvelja í þrjátíu ár.
Kvæðið mun vera frá systkinum fyrri
manns hennar.
Jónína Valgerður Sigurðardóttir
Á bárum tímans berumst vér
frá bernsku að yztu ströndum.
En margra vegur misjafn er
og misjöfn orka í höndum,
að skapa slétta og beina braut
til bjartra sigurhæða,
og misjafnt andans afl í þraut,
er undir djúpar blæða.
Þú áttir kraft 1 hönd og hug
og heilladísir margar,
því brást þig aldrei dáð né dug
og drýgstu ráð til bjargar.
Þín kærleiksríka ljúfa lund
þig leiddi sólarvegi,
hún gaf þér lánsins gull í mund
og gleði á þessum degi.
Er fimmtíu-ára geisla-glóð
um götu þína ljómar,
þá færum við þér lítið ljóð,
sem ljúft í dag þér hljómar.
Það flytur okkar óskir þér,
um æfi bjarta og langa,
að vegferð þín í veröld hér
þér verði sigurganga.
Þín framtíð öll sé fegurð skráð
og friði, góða kona.
Já, lifðu heil í lengd og bráð
í ljósi bjartra vona.
Til sigurhæða sé þín leið
af sólargyðjum varin,
og vaki gleðin himin heið
við heimilis þíns arin.
Samgöngur.
Svo sem kunnugir vita, hafa Akurnes-
ingar um langa hríð búið við lélegar
samgöngur við Reykjavík. Bæði léleg'-
an farkost og óhentugan burtfarartíma
héðan og hingað frá Reykjavík. Á þessu
er nú að verða ráðin veruleg bót, bæði
hvað farkost og ferðir snertir. Það hef-
ur samist svo milli Akraneskaupstaðar
annars vegar og ríkisstjórnarinnar hins-
vegar, að bærinn taki að sér að halda
uppi ferðum hér á milli í sumar til að
byrja með. Hefur m.s. Víðir verið leigð-
ur til ferðanna. Þessar ferðir munu hefj-
ast 15. þ. m. Verða farnar daglegar ferð-
ir, fyrri part héðan, og seinni partinn
hingað. Jafnvel nú þegar, en sérstaklega
frá 10. júní verða farnar margar ferðir
á dag. Með þessu fyrirkomulagi er víst,
að Akurnesingar hafa ekki fyrr haft svo
greiðar samgöngur hér á milli.
Mikil hátíðahöld.
Akurnesingar hafa lítið gert að því að
efna til mikilla almennra hátíðahalda í
héraði. Virðast þeir ekki hafa orðið upp-
næmir af hverjum goluþyt í því efni.
Þó var haldin myndarleg hátíð hér á
Grenjunum þjóðhátíðarsumarið 1874. —
Virðist hún hafa farið vel fram og til
hennar vandað. Bæjarstjórnin hefur nú
ákveðið að gangast fyrir almennum há-
tíðahöldum hér hinn 18. júní n. k. Til-
efnið er tvöfalt: 1. Fullveldishátíð. 2.
Minnst þess, að hinn 16. júní eru liðin
80 ár frá því að Akranes var löggiltur
verzlunarstaður. Bæjarstjórnin væntir
þess, að hver og einn bæjarbúi taki virk-
an þátt í þessum tvöfalda fagnaði, svo
að hátíðin geti orðið uppbyggileg, og
öllum til sóma í senn.
Hegningarvert athœfi.
Tvisvar á þessum vetri hefur skolp-
ræsi stíflast á sama stað í bænum. Hef-
ur þetta valdið skemmdum í einu á-
kveðnu húsi. Þetta getur vitanlega kom-
ið fyrir án þess sérstakar ástæður liggi
til, en þá aðeins örsjaldan. En þegar
fólk er svo kærulaust og óvandað að
hafa opin eða opna niðurföll til þess að
troða þar niður pokum, handklæðum,
járnarusli og hvers konar óþverra, fara
stíflurnar að verða skiljanlegar. Allt
þetta, sem hér er nefnt, hefur átt sér
stað í hér greindu tilfelli. Fólk hamast
út af álögum og óþarfa eyðslu í bæjun-
um — og það má gjarnan, þegar það er
á rökum reist —. En það er ekki athug-
að sem skildi af almenningi, að það eyk-
ur sjálft stundum útgjöldin með slíku
vítaverðu kæruleysi, sem hér hefur ver-
ið lýst. Þegar það er upplýst, hverjir
valda slíkri skömm og skaða á skilyrð-
islaust að láta þá borga allan kostnað
og beint tjón. Munið gott fólk, að ganga
vel um öll þau sameiginleg tæki, sem
bærinn er að koma upp með ærnum
kostnaði til hags og heilla fyrir íbúana.
Maður, sem mannsmót er að.
Hér við barnaskólann er ungur kenn-
ari, að nafni Þorgeir Ibsen, ættaður af
Vestfjörðum. Hann er áhugamaður um
íþróttir, og kennir leikfimi við skólann.
Hann neytir hvorki víns né tóbaks og er
hinn prúðasti maður. Af þrá eftir því
að menntast og til þess að starf hans
komi að fyllri notum í framtíðinni, tek-