Akranes - 01.05.1950, Blaðsíða 22

Björnfriður Guðmundsdóttir, Arkarlæk.
Edda Elíasdóttir, Heiðarbraut 9.
Elíana Kristbjörg Þorláksdóttir, Deildartúni 4,
Emilía Valdimarsdóttir, Heiðarbraut 71.
Ema Hafnes Magnúsdóttir, Akurbraut 22.
Guðriður Guðmunda Jónsdóttir, Kirkjubraut 23.
Guðrún Mýrdal Björgvinsdóttir, Suðurgötú 94.
Guðrún Guðbrandsdóttir, Heiðarbraut 39.
Halldóra Sigrún Ámadóttir, Krókatúni 11.
Hrefna Sigurðardóttir, Sunnubraut g.
Inga Lóa Hallgrímsdóttir, Bjarkargrund 9.
Jenny Bára Ásmundsdóttir, Suðurgötu 25.
Lilja Vilhelmina Sigurðardóttir, Bakkatúni 18.
Lilja Viktorsdóttir, Háteig 3.
Nanna Jóhannsdóttir, Akurgerði 22.
Ölöf Sigríður Magnúsdóttir, Merkigerði 4.
Rannveig Edda Hálfdánardóttir, Sunnubraut 14.
Svanhvít Pálsdóttir, Hjallhús.
Unnur Jónsdóttir, Laugarbraut 28.
Valdis Ema Halldórsdóttir, Suðurgötu 118.
Þórheiður Guðbjörg Kristjánsdóttir, Skagabr. 15.
Ferming í Innra-HóJmskirkju 28. mai. Sr.
Jón M. Guðjónsson, fermdi.
Fermingarbörn.
Grímur Hvammfjörð Leifsson, Galtarvik.
Guðmimdur Guðmundsson, Kúludalsá.
Ingi Garðar Magnússon, Stóru-Fellsöxl.
Gyða Oddsdóttir, Kjaransstöðum.
Sigfriður Bragadóttir Geirdal, Kirkjubóli.
Skipshöfnin á b.v. Bjarna
Ólafssyni heiðruð.
Á sjómannadaginn siðasta — 4. júni — var
skipstjóri og skipverjar á botnvörpungnum Bjama
Ölafssyni heiðraðir með hátíðlegri athöfn fyrir
hið einstæða björgunarafrek 29. jan. s.l., er skips-
höfnin bjargaði í hafi 14 mönnum af áhöfn botn-
vörpungsins „Varðar“ frá Patreksfirði, við hinar
erfiðustu aðstæður, í roki og stórsjó. Athöfnin
fór fram í Bíóhöllinni, að viðstöddu fjölmenni.
Hófst hún með því, að séra Jón M. Guðjónsson,
sóknarprestur, ávarpaði skipstjóra og skipverja og
færði þeim þakkir álysavamafélags íslands fyrir
hugprúða framgöngu og afrek það, sem þeir höfðu
unnið. Afhenti hann skipstjóranum, Jónmundi
Gislasyni, sem vott virðingar og þakkar félagsins
heiðursmerki þess úr silfri og heiðurskjal undir-
ritað af stjóm Slysavamafélagsins og með árit-
uðum nöfnum þeirra, er að björguninni unnu, en
þeir eru, auk skipstjóra:
Bjarni H. Guðmundsson, 1. stýrimaður.
Sigurður Friðriksson, II. stýrimaður.
Sigurjón Jónsson, 1 .vélstjóri.
Valdimar Indriðason, II.
Óskar Jónsson, III. vélstjóri.
Haraldur Samúelsson, loftskeytamaður.
Haukur Ólafsson, matsveinn.
lCarl Benediktsson, kyndari.
Emar Guðmundsson, háseti.
Ólafur Finnbogason, háseti.
Sveinn Jónasson, háseti.
Þorbergur Jónsson, háseti.
Þórður Sigurðsson, háseti.
Séra Jón endaði ræðu sína á þessum orðum:
„Bjami Ólafsson" hefur verið gæfuskip og í ör-
uggri nendi skipstjóra sins, láns- og happamanns-
ins Jónmundar Gislasonar og með duginikla drengi
innanborðs, hefur hann siglt um vegu hins viða
hafs og blessast hver för. Við biðjum þess af al-
hug, að hamingjan fylgi honum jafnan og sú
hin sama blessun, sem hingað til. Heill ykkur,
vinir, á öllum ykkar ferðum.“
Þá mælti formaður sjómannadagsráðs, Hall-
freður Guðmundsson, til skipstjóra og skipverja
hlýleg þakkarorð. Þakkaði hann þeim i nafni sjó-
manna og bæjarfélagsins drengilega framgöngu,
bað þeim blessunar og afhenti hverjum þeirra
heiðurspening Sjómannadagsins.
Söng þá Karlakórinn Svanir: „Islands Hrafn-
istumenn". Var athöfnin öll áhrifamikil og fögur.
Frá blaðinu.
Athygli þeirra, sem kynnu að vilja eignast blað-
ið frá upphafi, skal vakin á þvi, að rétt væri fyrir
þá að reyna að eignast það sem fyrst, því það
smá gengur á upplagið.
Yngra fólk — sérstaklega hér á Akranesi, —
ætti og að gera sér það ljóst, hvort ekki sé rétt
að tryggja sér eintak, því eftir nokkum tima
verður ritið ófáanlegt i heild. Það er ómissandi
fyrir Akurnesinga að eiga blaðið.
Nokkur eintök eru til bundin. Þeir, sem kynnu
að vilja eignast það allt, en eiga óhægt um greiðslu
geta — ef þeir óska — fengið að greiða það í
tvennu lagi.
ATHYGLISVERÐAR FRAM-
FARIR í LÝSISIÐNAÐINUM
Framh. af bls. 54.
fundið lykilinn, að því að vinna þessi efni
líka til fullnustu, efni, sem þeir telja mjög
verðmæt.
1 skýrslu sinni til S.F.A. fyrir árið 1949,
segja þeir svo um þetta efni:
V.
Vitamín-kjarnfóður úr lifrar-
úrgangi.
„Þorskalifur inniheldur um 6—7% aif
eggjahvítuefnum, sem til þessa hafa farið
forgörðum. Hin nýja lifrarvinnsluaðferð
okkar, gerir mögulegt að vinna þessi verð-
mætu efni ásamt þeirri fitu, um 2%
miðað við lifur, sem tapast. Þegar vinnsla
þessara úrgangsefna er orðinn veruleiki
fæst 100% nýting úr lifrinni. Á síðastlið-
inn vertíð höfum við framkvæmt all um-
fangsmiklar rannsóknir og tilraunir í
Akranesbræðslunni, til þess að undirbúa
væntanlega vinnslu á lifrar-úrgangi. Við
teljum, að undirbúningsstarfið sé nú svo
langt komið, að vinnsla geti hafizt í byrj-
un vertíðar 1951. Frá teknisku sjónarmiði
mætti koma upp nauðsynlegum vélum
þannig, að vinnsla gæti hafizt á næstu
vertíð, en með því að óvíst er enn um
verð á framleiðslunni, og að við höfum
enn ekki fengið fulla reynslu á geymslu-
hæfni vörunnar, teljum við varlegra að fá
enn eina vertíð til undirbúnings og áfram-
haldandi rannsókna“.
VI.
Að lokum þetta.
Það, sem hér var tekið úr skýrslu þeiiTa,
var ritað 23. júní 1949. Af því sem þar
er fram sett, má sjá, hve þeir eru var-
færnir i ályktunum, og vilja ekki, að með
þeirra ráðum sé miklu kostað til, eða neinn
hlutur talinn fullviss, fyrr en reynslan
hefur sannað það. Allt starf þessarra
manna í sambandi við þetta mál, hefur
mótazt af þessari miklu samvizkusemi.
Þeir hafa fyrirboðið að fleipra nokkuð
um væntanlegan árangur og yfirburði
þessarar aðferðar, þótt fyrir löngu væri
sýnilegt, að hér var ekki um neitt 'fálm
að ræða. Ég vildi gjarnan, að slík væri
varfærni og vísindamennska allra þeirra
manna íslenzkra, sem nú og siðar fást við
mikilsverðar uppgötvanir eða vísindastörf
á hvaða sviði sem er.
Hér er áreiðanlega um mikilsverða
framför að ræða og fjárhagslegan ávinn-
ing. Eigi aðeins fyrir einstaklinga, heldur
þjóðarbúið í heild. Einhverjir — örfáir —
hafa þegar lagt drög fyrir að notfæra sér
þessa nýju aðferð þeirra, en vonandi koma
fleiri á eftir.
Hér hafa ungir, efnalillir menn verið að
glíma við að koma sér upp eigin rann-
sóknarstofu, til þess að vinna framleiðslu
landsmanna og þjóðinni gagn. Til þess að
geta fullnotað þekkingu sína og fengizt
við víðtækar rannsóknir, þarf mikil verk-
færi og ýmis konar tæki. Þvi minnist ég
á þetta hér, ef það mætti verða til þess að
auka skilning gjaldeyrisyfirvaldanna, að
neita slíkum mönnum ekki um leyfi fyrir
nauðsynlegum áhöldum til þess að geta
með elju og atorku fært þjóðina fram á
leið, sérstaklega -á þeim sviðum, sem auka
má framleiðsluna og gera hana arðbærari
og útflutningshæfari.
í viðtali, sem ég átti nýlega við þá verk-
fræðingana, báðu þeir mig, — ef ég segði
nokkuð frá þessu í blaði mínu — að láta
í ljós þakkir þeirra til stjórnar S.F.A. og
starfsmanna, fyrir hvað þeir hafi mátt
hafa frjálsar hendur um allt í þessu sam-
bandi. Hvað þeir hefðu trúað þeim ótak-
markað. Það þykist ég hafa gert með þess-
um orðum.
Ó. B. B.
AKRANES
AUGLÝSING
FRÁ SKÖMMTUNARSTJÓRA
Ákveðið hefur verið að „skammtur 10“ aif öðrum skömmtunarseðli 1950, skuli
vera lögleg innkaupaheimild fyrir 1 kg. af rúsinum til og með 31. júlí 1950
Jafnframt hefur verið ákveðið, að „skammtur 11“ af öðrum skömmtunarseðli
1950, skuli halda gildi sínu fyrir 1 kg. af rúsínum til og með 31. júlí 1950.
Reykjavík, 30. júní 1950.
Skömmtunarstjóri.
70