Dagblaðið Vísir - DV - 28.08.2004, Side 30

30 LAUGARDAGUR 28. ÁGÚST2004
Helgarblað DV
..Ég lit’f víða biiiö og dvaliö svo mínir ör-
lagastaöir em margir," segirÁsdís Halla Braga-
dóttir bæjarstjóri. „En þegar ég lít til baka verð
ég að segja Háskóli íslands. Ég var 19 ára þegar
ég hóf nárn í lagadeádinni 1987. F\xst af öllu
hitti ég manninn minn, Aöalstein Jónasson, í
Háskólanum og hef ekki sleppt honum sfðan. í
ööru lagi fann ég áhugasrið mitt. srjómmála-
fræðina. Ég get eigiulega sagt aö ég hafi fariö í
lagadeiidina af tómmn missldlningi. Ég hé.lt ein-
hvem veginu að stjómmálamenn væru yfirieitt
lögfræðingar og ef maður heföi áhuga á stjóm-
málum ætti maöur að fara í lögfræðina. En ég
áttaði mig á viUu míns vegar eftir ár þar og
skipti yfir í stjórmálaftæðina. Þetta umhverfi
aUt; frelsið, áliugasamir félagar, frábærir kenn-
arar - það var bara svo gefandi og hvetjandi að
hrærast f þessu. En ef ég á að vera persónulegri
verð ég að bæta hjónagörðunum við Eggerts-
götuna við. Þar bjuggum við Aðalsteinn frá 1989
og frumburðurinn fæddist skömmu síðar. Þar
fylgdist ég alsæl með drengnum vakna á hverj-
um morgni og taka á móti lífinu. Ég var svo ung
að ábyrgðartilfinningin þ\Tmdi ekíd yfir mig,
heldur þessi kristaltæra hamingja og gleöi yfir
þvf að frlgjast með einstaklingi vaxa og dafiia.
Einu sinni kom einmitt kona frá útvarpinu að
ræða viö háskólasuidenta, sér-
staklega foreldra, um Iffsbaslið Orla.ga.S
og eymdina við þessar aðstæð-
ur. Ég skildi hana ekki því ég hafði aldrei áður
haft það svona gottl Ég var á góðmn námslán-
tun, bjó f niðtirgreiddu leíguhúsnæði og íeik-
skóli sonarins var niðurgreiddur lfka. Basiið
b\Tjaöi þegar ég fór út á virmumaikaðinn. ráð-
stöfumuféð la'kkaöi og útgjöldin hækkuðu!"
segir Asdís Halla Bragadóttir, bæjarstjóri í
Garðabæ.

Bestu tónleikar í sögu Egó
Dagurinn byrjaði á því að ég fór upp á Stöð 2 að
vinna. Þegar ég var búinn þar tók ég létta æfingu
þar sem ég boxaði og sippaði og fékk mér svo létt
að borða. Ég vissi að ég yrði að keyra stíft og fékk
mér því aðeins ávexti og grænmeti til að vera ekki
þungur. Ég varð að halda allri
orkunni inni í skrokknum.
Klukkan4
| Eaó Við skemmtum okkur og upphfð-
um þetta sem hreina og tæra skemmt-
un og hlógum þegar v/ð snérumbaktí
fólkið og töluöum um hversu stórkost-
leg upplifun þetta væri.“
Bubbi Morthens lýsir degin-
um þegar Egó spilaði fyrir
100 þúsund manns á Hafnar-
bakkanum.
fórum við og hljóðprufuðum niðri á Hafnarbakk-
anum og svo fór ég heim og slakaði á.
Um klukkan 8 kom Palli umboðsmaður til mín
og við biðum eftir að rútan kæmi að sækja okkur.
Þegar við komum að Hafnarbakkanum varð ég
spenntur því þá gerði ég mér grein fyrir hvað í
vændum var. Ég dró mig strax afsíðis og fór að
teygja á og fékk mér grasker og vínber. Þegar
nær dró fór ég að skuggaboxa þar til ég varð al-
veg löðursveittur og klæddi mig í hitaföt til að
halda mér heitum. Ég er að verða fimmtugur
og þó ég hafi aldrei verið í betra formi veit ég
að skrokkurinn má ekki við svona keyrslu
nema almennilega heitur. Þetta er bara fag-
mennska því ég vissi hvað væri í vændum.
Við í hljómsveitinni lokuðu okkur af til að
ná nánd hver við annan og fljótlega var kominn
tími til að stíga á sviðið. Þegar ég sá hversu yfir-
gengilegt mannhaf blasti við okkur snéri ég mér að
strákunum og sagði að við yrðum að gera okkar
u
JUli
Bubbi Morthens „Það
var ofsalega góð tilfinning
að fara að sofa. Það haföi
allt gengið upp og það eru
forréttindi að fá að spila
með svona miklum fag-
monnum
besta gigg og vera svalir og slakir og umfram allt að
muna að skemmta okkur. Ég sá ekki Amarhól fyrir
fólki og vissi að þarna voru mætt yfir 80 þúsund
manns.
Þegar maður er að spila fyrir svona margt fólk
þá er þetta upp á líf og dauða. Maður verður að
taka mannfjöldann og sigra hann eða fjöldinn sigr-
ar þig. Það er ekkert sem heitir la la. Fyrir mig dugði
ekki að gera 100%, við urðum að gefa okkur 150%
og það tókst. Við áttum þetta kvöld og þeirri tilfinn-
ingu er erfitt að lýsa - jaðrar við að vera með stór-
mennskubrjálæði. Alveg ofsalega gaman.
Við vorum allir skýrir í kollinum. Enginn okkar
hafði fengið sér bjórsopa. Við skemmtum okkur og
upplifðum þetta sem hreina og tæra skemmtun og
hlógum þegar við snérum baki í fólkið og töluðum
um hversu stórkostleg upplifun þetta væri.
Ég vissi að ég ætti aldrei eftir að upplifa annað
eins kvöld á íslandi enda voru þetta sennilega
bestu tónleikar sem Egó hefur haldið á ferlinum.
Þegar ég uppgötvaði gildi þess að hafa undirbúið
sig vel allt sumarið og sjá það þama skila sér var svo
stórkostlegt að því fá engin orð lýst.
Eftir tónleikana hljóp ég beina leið upp í rútu al-
veg rennandi blautur. Palli vinur minn og umboðs-
maður kom með mér og við hlógum og vorum að
springa úr hamingju. Heima fengum við okkur
kaffi og eitthvað létt að borða. Ég vakti fram eftir
nóttu til að reyna að ná mér niður. Svona endaði
dagurinn þegar íslandsmet í manníjölda á tónleik-
um var sett. Ég held að þetta met verði seint slegið.
Það var ofsalega góð tilfinning að faia að sofa. Það
hafði allt gengið upp og það eru forréttindi að fá að
spila með svona rniklum fagmönnum.