Almanak Hins íslenska þjóðvinafélags - 01.01.1930, Qupperneq 66

miklu meir en ónæmari eða skammdrægari tæki, sem
mætti nota við nálæga stöð. Petta kemur sérstaklega
fram, pegar tekið er við tali frá fjarlægum stöðvum,
pað verður oftast ógreinilegt og holhljóma. Verstar
eru pó útvarpstruflanirnar, brakið og brestirnir, sem
gera pað oft ópolandi að hlusta á, að öðrir leyti
ágætt útvarp. Pessar truflanir koma að eins fram
pegar útvarpsstöðin er of orkulítii eða langt i burtu
frá viðtakandanum. Útvarpstruflanir eru aðallega
tvenns konar, pær, sem koma af snöggum breytingum
á rafmagnsástandi í gufuhvolflnu, og pær, sem stafa
frá nálægum raftækjum eða loptskeytastöðvum. Hinar
siðarnefndu, vélatruflanirnar, eru oftast miklu kröftugri
en hinar fyrri, lopttruflanirnar, en peim fylgir pó
pað gott að mennirnir geta að öllu leyti ráðið niður-
lögum peirra; jafnvel pótt ekki verði hætt að nota
hin truflandi raftæki, pá er hægt að deyfa truflanirnar
mjög mikið með sérstökum útbúnaði á hinum trufl-
andi tækjum, sem er ekki kostnaðarsamur. Pessar
vélatruflanir eru auðvitað mestar i borgum, par sem
mörg raftæki eru notuð, en styrkur truflananna er
mjög mismunandi, eftir pví hvar í bænum viðtækið
er. Viðast hvar er nú verið að hefja allsherjarstrið
á hendur pessum truflunum og standa fyrir pví bæði
stjórnarvöld ríkjanna, raftækjaverksmiðjur og félög
útvarpsnotanda, og er von um, að ísland ætli að
reyna að verða samferða i pessu. Loptskeytatruflanir
eru minnkaðar með pví að takmarka notkun neista-
stöðva og banna loptskeytastöðvunum að nota
útvarpsöldulengdir til skeytaseudinga, enn fremur að
flytja loptskeytastöðvarnar langt frá borgunuro og
pangað, sem pær trufla sem fæsta. Pótt framautaldar
truflanir fáist deyfðar, svo að unnt verði að hlusta
hér allsæmilega á erlendar stöðvar, pá verður útvarpið
hér aldrei að peirri almenningseign og pvi menn-
ingartæki, sem pví er ætlað, fyrr en hér er komin
upp stór og fullkomin útvarpsstöð, sem meginporri
(62)