Almanak Hins íslenska þjóðvinafélags - 01.01.1981, Blaðsíða 174
Stephan G. Stephansson
RÆÐA
flutt í Reykjavík 17. júní 1917
í bréfi, sem skáldið Stephan G. Stephansson ritaði Helgu
konu sinni 15. júní 1917, þá staddur um borð í Gullfossi
skammt suðvestur af fslandi, segir hann svo í upphafi:
„Góða mín. — Þá er hingað komið á sjónum, upp undir
fsland, líklega lendum í Reykjavík á morgun, sjálfsagt á
sunnudaginn. Það kemur upp á, hvort bjart verður, svo hart
megi fara og skemmstu leið fyrir Reykjanes og Fuglaskerin
og þá snaga. í morgun er glaða sólskin, fyrsta sinn á hafinu,
og svöl gola, en ekkert köld. Nóttin orðin nærri albjört.
Mér hefir liðið dásamlega vel á skipinu. Aldrei veikzt.“
Stephani var fagnað á íþróttamóti í Reykjavík 17. júní, en
um kvöldið var honum haldið sérstakt samsæti í Iðnaðar-
mannahúsinu við Tjörnina, og sat það hátt á annað hundrað
manns, að því er segir í Morgunblaðinu 19. júní. Margar
ræður voru fluttar í samsætinu, en hér fer á eftir ræða sú, er
Stephan flutti sjálfur, og virðist hún ekki hafa verið prentuð
áður. Ræðan er varðveitt í Landsbókasafni, Lbs. 2953 4to.
Stephan flutti í lok ræðunnar kvæði það hið mikla og
snjalla, sem hann orti, þá er hann kom undir land, og nefndi
„Af skipsfjöl". Kvæðið var birt fyrst í Tímanum 23. júní
1917.
Heiðruðu herrar og frúr.
Það er ekki þess vegna, sem ég bið mér hljóðs, að telji mig
góðan ræðumann, hér í hóp snjallra mælskumanna. —
Ræður held ég sjaldan og illa, ef ég ber það við. Sléttlendið
og skógarnir vestrænu, sem ég hefi búið við í næstum hálfa
(172)