Dagblaðið Vísir - DV - 12.03.2005, Side 42

42 LAUGARDAGUR 12. MARS 2005
Helgarblaö DV
'Framdi
sj álfsmorð ðf
hræðslu
Skelkaður Breti
framdi sjálfsmorð
eftir að brotist hafði
verið inn í íbúð hans
iþriðja sinn á einu
ári. Vinir og kunn-
ingjar fyrrum her-
mannsins Herbert
'Ruckland, sem var
84 ára, segja að hann hafi verið
dauðhræddur eftir að hafa mætt
þjófunum í síðustu ránsferð. Eigin-
kona Buckland kom að honum
hangandi í bakgarðinum.„lnn-
brotsþjófarnir myrtu hann. Öll
fjölskyldan er niðurbrotin.
Hverslags ástand er I landinu ef
fólk er ekki óhætt heima hjá sér,"
sagði mágur hans.
íraksdvöl tdk
barnamorð-
ingja á taugum
Hinn breski Andrew Wragg, sem
Jcæfði 10 ára veikan son sinn í
svefni, segir dvöl sína í írak hafa
brotið sig andlega
niður. Fyrrum her-
maðurinn sagðist
fyrir rétti hafa haldið
að Jacob hafi beðið
hann um að drepa
sig. Jacob þjáðist af
ólæknanlegum
sjúkdómi sem hefði
dregið hann tildauða fyrir þrítugt.
Geðlæknir bar vitni í réttinum og
sagði Andrew afar sjúkaná geði.
Hann trúir að hann hafi álitið að
Jacob væri búinn að gefast upp á
lífinu.
JVlyrti pabba
siiut í svefni
Breskur karlmaður sem er sakaður
um að hafa myrt pabba sinn í vik-
unni hefur játað að hafa gert það,
sofandi. Jules Lowe,
sem er 32 ára,
sagði kviðdómnum
að hann hefði
fundið pabba sinn
látinn. Líkið var
afar illa farið en
Edward, 83 ára,
fannst liggjandi á
■ þílastæðinu fyrir utan hús sitt. Ein-
hver hafði greinilega barið, spark-
að og traðkað ofan á honum. Talið
er að hann hafi einnig verið bar-
inn með stól og að höfði hans hafi
verið slegið utan i bíl. Þegarlög-
reglan kom á vettvang kom sonur-
inn hlaupandi út úr húsinu nak-
inn. Við réttarhaldið í Manchester
sagði Jules að hann hefði gengið í
svefni síðan hann var barn. Á næt-
urnar hefði hann lagt í vana sinn
að öskra, elda og gekk einu sinni
heila mílu, steinsofandi.
Louis Dethy ætlaði ekki að leyfa börnunum sínum að eignast húsið eftir hans dag.
Hann kom fyrir hættulegum gildrum og sprengjum um allt húsið svo hvert og eitt
þeirra myndi láta lífið um leið og þau stigu fæti inn fyrir.
1M alla flskvldu sína feiga
„Stundum langar mig að taka
riffilinn minn og drepa eitthvert af
börnunum mínum," hafði Louis
Dethy sagt við nágranna sinn einn
daginn. Dethy var bæði sérvitur og
ótrúlegur karakter. Ef rithöfundur-
inn Emile Zola, sem skrifaði fjölda
bóka, hefði skrifað um Dethy hefði
lesendum þótt hann afar óraunsæ
persóna.
Enginn skyldi fá húsið
Dethy átti 14 börn, fjóra syni og
tíu dætur. Alls áttu þau svo 44 börn,
fæst sem Dethy þekkti. Hann ákvað
einn daginn að drepa alla fjölskyld-
una sína en ekki fyrr en hann væri
Sakamál
sjálfur dáinn. Eftir að konan hans
lést ákvað hann að ekkert barna
þeirra skyldu fá húsið í Charleroi í
Belgíu. Hann bjó þó ekki einn í hús-
inu. Hann hafði ráðið til sín ráðs-
konu sem sá um að elda ofan í hann
og þrífa. Ráðskonan Monique fékk
að búa í húsinu í staðinn en ekki leið
á löngu fyrr en hún var farin að sofa
í sama rúmi og hann.
Húsið hafði einu sinni tilheyrt
móður Dethy en áður en hún lést
hafði Dethy reynt að koma henni á
elliheimili. Sú gamla var ekki par
hrifin og fékk nokkur barnabarn-
anna með sér í lið og fékk á endan-
um að vera kyrr í húsinu. Hún
breytti einnig erfðaskrá sinni svo
barnabörnin myndu erfa húsið eftir
að hún væri látin en Dethy og Mon-
ique fengu leyfi til að búa þar svo
lengi sem þau myndu lifa. Daginn
sem hún lést vaknaði Dethy við þá
martröð að húsið væri ekki hans.
Dethy hafði erft eitthvað af
hefnigirni móður sinnar og
skipulagði skelfilega hefnd þar
sem hann notaði verkfræðikunn-
áttu sína sem var altöluð í hverf-
inu. Árið 2001, þegar hann var um
áttrætt, hóf hann handa.
Heimilið Lifið á heimilinu varþó allt annað
en rómantiskt. Dethy stjórnaði með harðri
hendi og veigraði sér ekki viðað berja krakk-
ana og Jeanne.
Beitti börnin ofbeldi
Dethy hafði sjálfur verið einka-
barn. Hann sýndi ungur mikla hæfi-
leika í verkfræði og var fljótlega
þekktur sem slíkur. Hann starfaði
alla sína ævi í sömu verksmiðjunni
þar sem honum var sýnd mikil virð-
ing. Eftir stríðið giftist hann Jeanne
og eignaðist með henni öll börnin.
Jeanne breytti garðinum í lítinn
matjurtagarð svo þau gætu átt ofan í
barnaskarann en sjálfur fór hann í
verksmiðjuna á hverjum morgni.
Lífið á heimilinu var þó allt annað
en rómantískt. Dethy stjórnaði með
harðri hendi og veigraði sér ekki við
að berja krakkana og Jeanne. Öll
börnin forðuðu sér hið fýrsta að
heiman og brátt sátu Dethy og
Jeanne ein eftir. Jeanne þoldi þó
ekki lengi ein með Dethy og flutti frá
honum er þau voru um sextugt og
bjó þaðan í frá hjá einni dóttur
þeirra. Á þessum aldri hefðu margir
fráskildir karlmenn bugast en ekki
Dethy. Hann sökti sér í uppfinning-
ar og var alltaf tilbúinn að hjálpa ná-
grönnunum með hin ótrúlegustu
verkefni. Hann saknaði greinilega
ekki barnanna eða konunnar eða
þangað til hann uppgötvaði að hann
ætti ekki lengur húsið.
Kom fyrir 19 sprengjum
Hann vissi sem var að eftir hans
Faldar sprengjur Húsið var undirlagt
sprengjum og gildrum. Sprengjusérsveit lög-
reglunnar átti í fullu fangi með að aftengja
þær allar.
dag myndu börnin hans koma og
ganga um húsið eins og það væri
þeirra. Jæja, þeim skyldi svo bregða í
brún! Hann hóf að búa til gildrur
hvar sem var um húsið. Með verk-
fræðikunnáttunni kom hann fyrir 19
gildrum um allt húsið, hver og ein
nógu krafmikil til að drepa þann
sem stóð hjá. í eldhúsinu kom hann
fyrir byssu sem var tengd sprengu.
Sá sem myndi lyfta byssunni upp
mýndi verða undir veggnum sem
myndi hrynja við sprenginguna. f
baðherberginu kom hann fyrir
tveimur sprengjum inn í veggnum
svo kraftmiklum að herbergið hefði
lagst saman. Svona kom hann fyrir
hverri gildrunni af fætur annarri um
allt húsið. Hann og Monique voru
að sjálfsögðu í mikilli hættu en hann
tók áhættuna og lét Monique fá
miða þar sem allar sprengjurnar
voru útskýrðar. Þannig gat hún at-
hafst í húsinu án þess að eiga á
hættu að drepa sig eða þar til 6.
október 2002. Rétt fyrir miðnætti
vaknaði hún upp við mikinn há-
vaða. Hún vissi strax hvað gerst
hafði, stökk á fætur og yfir til ná-
granna. „Hjálpið mér! Louis er dá-
inn!“ Nokkrum mínútum síðar var
lögreglan mætt á svæðið og fann lík
Dethy á gólfinu. Ein sprengjan hafði
sprungið framan í hann af svo mikl-
um krafti að andlitið vantaði á stór-
um hluta.
Heimilið eins og átakasvæði
Lögreglan fann engar vísbend-
ingar um að Dethy hefði verið myrt-
ur. Ekkert morðvopn var á staðnum.
„Hvernig hafði hann eiginlega
dáið?“ Eftir ítarlega rannsókn gerði
lögreglan sér grein fyrir að Dethy
hefði Tátist af völdum falinnar
sprengju í veggnum. Skelkaðir yfir
aðstæðunum ákváðu þeir að forða
sér út úr húsinu og kalla á sprengju-
sérfræðinga sem tóku rafmagnið af
og hófu að leita. Áður en langt um
leið sprakk ein sprengjan en sér-
sveitamennirnir sluppu með skrekk-
inn. Yfirmaður deildarinnar ráku
alla út úr húsinu enda líktist það
frekar hættulegu jarðsprengjusvæði
en heimili. Eftir að hafa róað sig nið-
ur hófu þeir leitina skjálfandi aftur.
Þeir fundu hverja gildruna á fætur
annar. Ein sprengjan hafði sprungið
ef barnaleikfangi hefði verið lyft. Ein
var tengt bjórkippu sem lá á borðt,
önnur var tengd sjónvarpinu og enn
önnur vínkassa. Eftir fimm daga
stanslausa vinnu höfðu allar
sprengjurnar verið gerðar óvirkar.
Þann 11. október 2002 gat fjölskylda
Dethy því loksins stigið inn í húsið.
Monique var tekin í yfirheyrslu en
fljótlega sleppt.
Hæfileikarnir notaðir tii ills
Einn sprengjusérfræðingurinn
lét fjölmiðla hafa eftir sér að Dethy
hlyti að hafa ískalt grjót í staðinn fyr-
ir hjarta. „Þvílík grimmd! Hann ætl-
aði að drepa alla fjölskylduna sína
þegar hann væri sjálfur fallinn frá.
Réttlætinu var fullnægt þegar hann
drapst sjálfur við skipuleggja þessa
grimmd. En hann var klár, við verð-
um að gefa honum það. Ef hann
hefði ekki verið svona illa innræktur
hefði hann áræðanlega getað náð
langt og gert góða hluti fyrir mann-
kynið. Núna fer hann hins vegar
beina leið til helvítis."
tilboðsverð kr
14.800.-
Vandað ítalskt leðursófasett 3+1+1 á ótrúlegu verði!
iSlhús
Litir: Ljós beige,
koníaksbrúnt og dökkbrúnt
Opið virka daga 10-18
Laugard. 11-16
úsqöqn
Ármúla 8 - 108 Reykjavík
Sími 581-2275 ■ 568-5375
Frábær hornsófi
með slitsterku áklæði