Freyr - 15.06.1948, Blaðsíða 21

FREYR
201
þátta og að lokum, en endað var með „Ó,
guð vors lands“.
Tólf ungar stúlkur bættust í hóp þann,
sem leiðbeina skal húsmæðrunum í hinum
mikilvægu störfum þeirra í þágu hinna
þýðingarmestu hlutverka þjóðar vorrar.
G.
Helga Sigurðardóttir, skólastjóri, óskar Jónu Kristjáns-
dóttur, húsmœðrakennara, allra heilla í jramtíðarstarfi.
(Ljósm.: Guðni Þórðarson).
Skólagarðar
Um áratugi hefir verið unnið að því í
grannlöndum okkar að vekja áhuga og
skilning unglinga í bæjunum fyrir jarð-
yrkju. Hefir starfsemi þessi átt alldjúpar
rætur á ýmsum stöðum og þátttaka verið
mikil, einkum þegar kennararnir hafa
reynzt lifandi áhugamenn og góðir leiðtog-
ar í þessum efnum. Hafa börn á skóla-
skyldualdri þyrpst að þeim til þátttöku í
garðyrkjustörfum að vori og sumri, og auð-
vitað hefir áhuginn náð hámarki að haust-
inu áður en sýning á uppskeruni fór fram,
en það er hún, sem sker úr hæfni og dugn-
aði einstaklinganna sem garðyrkjumenn
eða garðyrkjukonur.
Fyrsti áfanginn til áhuga og framtaks á
þessu sviði er stiginn þegar börnin eru á
skólaskyldualdri, en næsta skrefið er
„unglingagarðyrkjan“, sem í ýmsum bæj-
um á mikilli þátttöku að fagna.
Hér á landi hefir skólagarðastarfsemi
ekki verið rekin til þessa, en nú er að vaxa
vísir að henni og er vonandi, að hann verði
að vænum meið. Ræktunarráðunautur
Reykjavíkurbæjar, Eðvald B. Malmquist,
hefir beitt sér fyrir því, að umræddri
starfsemi er hrundið í framkvæmd á þessu
sumri og er þátttakan miðuð við skóla-
skyldualdur barna. Hefir verið samþykkt
reglugerð um „Skólagarða Reykjavíkur“,
þar sem gert er ráð fyrir fjögurra mánaða
starfsemi á hverju ári með þátttöku í bæði
verklegum og bóklegum fræðum garðyrkj-
unnar.
Gert er ráð fyrir þátttöku barna á aldr-
inum 11—14 ára. Greiði þau fast gjald fyrir
kennslu, afnot landsins, sem bærinn leggur
til, og svo áburð og annað er til ræktunar
krefst, en aftur á móti fá þau alla upp-
skeruna til eignar og umráða, hvert af sín-
um bletti.
Sá, er þetta ritar, hefir haft allnáin kynni
af hliðstæðri starfsemi erlendis um nokkur
ár og þekkir af reynslu þaðan, að hér er á
ferðinni mál, sem — ef svo mætti að orði
komast — tengir vaxandi æsku bæjanna
við frjómold og gróanda miklu betur en á
nokkurn annan hátt, og skapar um leið
skilyrði til aukins skilnings á því, að sá, sem
yrkir jörð og upp sker gróður hennar, verð-
ur nokkuð á sig að leggja, stundum mikið,
til þess að fá ríkulega uppskeru að launum
fyrir umhyggju alla og erfiði.