Símablaðið - 01.11.1936, Síða 18

34
S í M A fí L A fí I Ð
Samnm^hjéjttah. (f. 1 S.
Tvenskonar skilningur.
Þegar starfsfólki símans voru færð-
ar starfsmannareglurnar að gjöf frá
atvinnumálaráðherra á 20 ára afmæli
þess, fékk það mörg hlunnindi og
kjarabætur fram yfir -margar aðrar
stéttir. — En eitt var það þó, sem all-
ir töldu mest virði og mestan styrk
félagsins.i framtíðinni, — að þáð taldi
sig' hafa fengið víðtækan samnings-
rétt.
Allar þær kjarabætur, sem félagið
iiafði á undanförnum árum náð, félög-
um sínum til lianda, höfðu náðst þrátt
fvrir það, þó félagið aldrei liefði sömu
aðstöðu og samningsaðili, og án allr-
ar frekju. Getur þó enginn með sanni
sagt, að það hafi verið neitt smáræði.
En hvað mundi þá, þegar það hefði
viðurkenda samningsaðila aðstöðu?
Slíka aðstöðu hafði ekkert félag opin-
bcrra starfsmanna hlotið fjrr, og hér
var um að ræða það hnoss, er félagið
taldi fjöregg sitt. Það þarf því engan
að undra, þó það komi á stað ólgu
félaginu, þegar það kemur í ljós eft-
ir nær 2 ár, að stjórn- símans telur
sig liafa óbundnar hendur um samn-
inga við félagið, — og að samnings-
rétturinn sé aðeins í því fólginn, að
stjórn simans geti, ef hún telur það
heppilegt, gert samninga við stjórn fé-
lagsins, um eitthvað það, er snertir
störf stéttarinnar eða einstakra starfs-
manna, og félagið geti óskað þess.
En svo er nú raun á orðin.
Ástæðan til þess, að sá óvænti skiln-
ingsmunur kom i ljós, var í raun og
veru mjög lítilfjörleg. Og þess hefði
mátt vænta, eftir reynslu þeirri, sem
fyrir hendi er, að það atriði hefði ver-
ið leyst með fullu samkomulagi, — en
atvikin snerust nú svo, að það virðist
sem þar ætli að sannast gamli máls-
hátturinn, að oft veltir litil þúfa stóru
lilassi. Þessi litilfjörlega misklíð varð
til þess að leiða i ljós þann mikla mein-
ingarmun, sem er milli F.I.S. annárs
vegar og símastjórnarinnar hins veg-
ar, um skilning á ákvæði starfsmanna-
reglnanna um samningsrétt félagsins.
Það má í raun og veru segja, að
þessi skoðanamunur hafi komið fram
á réttum tíma, — þegar fyrir hendi
er endurskoðun starfsmannaregln-
anna. Annars hefði hann máske um
ófyrirsjáanlegan tíma orðið það sker,
sém sú samvinna hefði hrotnað á,
sem símastéttinni og símastofnuninni
er nauðsynleg.
Rétturinn og rökin.
Það er n-ú rétt að gera sér það ljóst,
livort símastéttin hefir ekki haft fidla
ástæðu til að telja sig liafa ótvíræðan
samningsrétt.
Fyrst er þá þess að minnast, að
þegar félaginu voru færðar reglurnar
á 20 ára afmæli þess, þá kom hvergi
fram önnur skoðun en sú, að með
þeim væri félaginu gefinn þessi rétt-
ur, og að hann takmarkaðist að eins
við þau laun, sem bundin væru með
lögum eða reglugerðum.
Um þetta var rætt sem ótvírætt mál,
og jafnan lögð áhersla á hina miklu