Freyr - 01.02.1953, Qupperneq 31

FREYR
63
Áhrif Thyroproteins og Biu-vitamíns
á varp, eggjaþunga, skurn og
útungunarhæfni eggja.
Poultry Science, Vol. 31, janúar 1952,
greinir frá að Savaga, Turner Kempster og
Hogan, hafi prófað að blanda í fóður hæn-
anna efnum þeim, sem yfirskriftin nefnir.
Voru hvítir ítalir síðan fóðraðir með
blöndunni og annar hópur til samanburö-
ar, sem ekki fékk þessi efni, en í þess stað
prótein úr dýraríkinu.
Þegar jurtaprótein var notað var útung-
unarhæfni eggjanna ekki góð en árangur-
inn af Biu og thyropróteini var ekki sann-
anlega betri en ef alhliða dýraprótein var
notað í fóðrið.
ÁPF-efni blandað í fóður hæna, ásamt
notkun fiskimjöls og án fiskimjöls.
Á síðustu tímum hefir mikið verið skrifaö
og rætt um hið svonefnda APF-efni, sem
talsvert virðist vera í af auðleystustum pró-
teinsamböndum kjöts og fiskjar. Hefir
efni þetta reynzt áhrifaríkt í fóðri hænsna,
einkum þar sem fóöur þeirra er annars úr
jurtaríkinu að mestu eða öllu. Fjöldi til-
rauna hefir verið gerður í ýmsum löndum
til þess að komast að raun um gildi þessa
APF-þáttar, sem sumir telja B12 vitamín en
aðrir telja að enn sé óþekktur að því er
efnasamsetningu snertir.
Poultry Science, Nr. 1, janúar 1952,
greinir frá tilraunum með hænur, er
fóðraðar voru með fóðri úr jurtaríkinu,
sem grunnfóðri og allir fjórir hópar, sem
tóku þátt í tilrauninin ,fengu Riboflavin
að auki. Einn hópurinn fékk þar að auki
APF-efni og ekki aðra viðbót, en tveir
hópar fengu síldarmjöl, auk APF, annar
fékk eitt % og hinn 5% af fóörinu í síldar-
mjöli.
Egg þeirra hæna, sem hvorki fengu síld-
armjöl né APF, og voru látnar ganga á vír-
neti, gáfu aðeins 20% lifandi unga, en egg
hæna, með samskonar fóður, er gengu á
taði (Ding) gáfu 82,5% lifandi unga.
Egg hæna, sem gengu á vírneti og fengu
APF, gáfu 69% unga en egg hæna meö
sama fóður, er gengu á bing, gáfu 89%
unga. Hóparnir, sem fengu síldarmjöl,
urpu eggjum, sem gáfu 81—89% unga, og
bezt reyndust þar egg þeirra hæna, sem
gengu á taði. Ungar þeirra hæna, sem
fengu APF og 5% síldarmjöl uxu bezt. Lífs-
þróitur unganna virtist því meira háður
sildarmjöli og húsvist en gerviefnum í
fóðrinu.
Óhrein egg.
„Verjist því að eggin óhreinkist“ skrifar
Gunnar Hörte, í Jordbrukarnas Förenings-
blad. „Hænurnar óhreinka eggin á meðan
þær eru í hreiðrunum, þetta ber að forð-
ast“, bætir hann við. En hvaða ráð gefur
hann til þess að hjá því verði komizt?
Þau eru þessi:
Fyrst og fremst verður gólfið að vera
þurrt. En það er bara ekki nóg. Eins og
allir vita óhreinkast tær og fætur hænsn-
anna við að vera úti og á sama hátt verð-
ur þetta innan dyra, í votu húsi.
Þegar þau síðan fara inn í hreiðrin bera
þau óhreinindin á fótum sér og þegar egg
eru í hreiðrunum færast óhreinindin yfir
á þau.
— En hvernig á að komast hjá þessu?
— Það er m. a. hægt með því, að hafa
borð fyrir framan hreiðuropin. Borðið á
að vera 20 cm breitt og á hliðum þess sé
listar, sem ná y2 cm yfir borðið. Á borðið
er nú stráð þykku lagi af brenndu kalki.
Þegar hænurnar koma með óhreina fæt-
ur, þá hreinsast þeir í kalkinu og inn í
hreiðrin fara hænur með nýþvegna fætur.
Eggjunum er borgið!
„Á mörgum hænsnabúum í umdæminu