Símablaðið - 01.01.1950, Qupperneq 26

22
S 1 M A B L A Ð I Ð
því árið eftir varð hún bústýra við skóla-
búið. Eftir þaÖ var hún nokkur ár rjóma-
bússtýra við rjómabúið að Framnesi á Skeið-
um og á Baugsstöðum i Flóa. Veturinn 1914
—15 mun hún í fyrsta snn hafa verið við
símaafgreiðslu, þá hjá Þorfinni Jónssyni
í Tryggvaskála á Selfossi. Var hún síðan
við það starf á vetrum, en næstu árin ýmist
rjómabússtýra eða ,,í kaupavinnu“ á sumrin.
Árið 1924 var hún sjálf skipuð símstjóri á
Selfossi, og þegar póstur og sími var sam-
einaður þar árið 1935, var hún skipuð síma-
og póstafgreiðslukona.
Guðmunda var óvenjuleg kona. Með
henni er fallin sterk grein af starfsmanna-
meiði síma og pósts. Hún var að miklu leyti
sjálfmenntuð, en lífsreynsla, athygli og æf-
ing í störfum, ásamt meðfæddum mann-
kostum og skapfestu, urðu henni dýrmætur
skóli, sem hóf hana stöðugt til aukins
þroska og aukins manndóms. Að síðustu
varð hún einskonar lærifaðir ýmsra annarra
til starfa og þroska. Það var meðal annars
einkennandi, hve stúlkur þær, sem hún tók
sér til samstarfs, reyndust vel þjálfaðar og
öruggar i starfi og starfsglaðar. Meðfram
kann þar að hafa ráðið nokkru, hve vel hún
kunni að velja sér samstarfsmenn, en hitt
tel ég þó að hafi valdið meiru, sem sé
skapfesta hennar sjálfrar og fordæmi í
starfi, er mótaði aðra, enda mátti treysta
því, að þeir, sem starfað höfðu undir henn-
ar umsjón lengri tíma, væru góðir og ör-
uggir starfsmenn.
Með ári hverju óx starfið við j>óst og
síma á Selfossi. Þegar Guðmunda kom þar
fyrst að símanum, var hún ein við af-
greiðsluna, en þegar hún lézt, störfuðu þar
6 stúlkur við síma- og póstafgreiðslu auk
hennar sjálfrar. Landssímalínurnar út frá
stöðinni voru upprunalega 4, en eru nú
26. Á síðari árum hríslast daglega út frá
Selfossi allur póstur á nálega hvert býli í
allri Árnes- og Rangárvallasýslu. 1924 voru
útfarnar símaafgreiðslur frá Selfossi (lang-
línusamtöl og skeyti) 4750 en eru nú 31800.
Af þessu má ráða, hve þróunin og vöxt-
urinn var ör, en Guðmunda óx jafnframt.
Vinnuþrek hennar, reglusemi og afköst voru
frábær og aldrei skeikaði öryggi hennar í
starfi. Fyndist henni línuaðgerð ganga
seint eða ef ekki náðist nógu fljótt í að-
Ingólfur Matthíasson
ó tö(\uarí tjóri.
Fæddur 15. september 1903.
Dáinn 18. júní 1950.
Með íngólfi Matthíassyni er í valinn fall-
inn einn reyndasti loftskeytamaður landsins.
Hann lauk loftskeytaprófi árið 1925 og
starfaði siðan nær óslitið við loftskeytastörf.
Var hann um langt skeið loftskeytamaður
á skipum ,lengst af á b.v. Belgaum, en kom
í þjónustu Landssímans vorið 1937. Hjá
gerðarmann, fór hún sjálf, gekk í staura
og gerði við. Síðast daginn áður en hún
lézt, gerði hún við sima í nálægu húsi.
Guðmunda var farsæl og lánsöm kona.
Það gat sem sé ekki hjá því farið, að hún
yrði vör þess trausts og þeirrar virðingar,
sem hún ávann sér bæði hjá samstarfsmönn-
um sínum og hjá þeim mikla fjölda manna,
sem hún lét þjónustu í té. Þetta traust og
þessi virðing var henni umbun fyrir allt það,
sem hún lagði á sig. Reyndar var henni
starfsemin og skylduræknin svo í blóð bor-
in, að í sjálfu starfinu — þótt skyldustarf
kallaðist — fann hún yndi og umbun. Hún
var perla í keðju opinberra starfsmanna.
Guðmundur Hlíðdal.