Dagblaðið Vísir - DV - 05.11.2005, Blaðsíða 2

2 ÞRIÐJUDAGUR 2. NÓVEMBER 2005
Fyrst og fremst DV
Útgáfufélag:
365 - prentmiðlar
Ritstjórar:
Jónas Kristjánsson
og MikaelTorfason
Fréttastjóri:
Óskar Hrafn Þorvaldsson
DV: Skaftahlíð 24,105 Rvík, sími: 550
5000 Fax: Auglýsingar: 515 7599 -
Ritstjórn: 550 5020 Fréttaskot 550
5090 Ritstjóm: ritstjorn@dv.is
Auglýsingan auglysingar@dv.is.
Setning og umbrot:
365 - prentmiðlar.
Prentvlnnsla: ísafoldarprentsmiðja.
Dreifing: Pósthúsið ehf.
dreifing@posthusid.is
DV áskilur sér rétt til að birta aðsent
efni blaðsins í stafrænu formi og úr
gagnabönkum án endurgjalds.
Öll viðtöl blaðsins eru hljóðrituð.
Dr. Gunni heima og að heiman
Nýjasti
fííí^^JöfehsaÞar.
Kalkúnn (Tælandi lést. Tveir spóar
I Finnlandi fundust
dauöir. Talið er að
þaö stafi af
fuglaflensu og er
veríö aö athuga
hvort þetta sé
flensaafþeirriteg-
und sem berst I
menn. Fimm alígæsir (
Bangladesh voru með torkenni-
legan hósta I gær. Óhætt er aö
segja aö aldrei hefur veríö fylgst
jafnvel meö heilsu fugla og þessa
dagana. Viö fáum svaka nákvæm-
ar fréttir af fiðurfé um allan heim.
Hln þrennandi spuming erauövit-
aö: Skellur á hræðllegur faraldur
þar sem viö drepumst f haugum
eða er þetta stormur (vatnsglös-
um fréttamanna? Svona eins og
Y2P - heimsendirinn sem viö átt-
um von á um áramótin
1999/2000. Man einhver eftir
þeim heimsenda lengur?
Sá heimsendirer vissulega nokk-
uö spaugilegur eftir á a ö hyggja.
Og ekki síður fyndin er ofea-
hræöslan við miltis-
í-.' brandinn sem
varði I nokkra
dagaeftirll.
september
** 2001.Fólksá
miltisbrand f
hverju homi.
Menn f hvftum geim-
farabúningum höföu nóg að gera
f nokkra daga. Svo reyndist þetta
bara steypa. Enginn miltisbrand-
ur. Einu sinni bjóst maður fastlega
viö því aö kjamorkusprengja
myndi drepa mann. Eg ætlaði sko
ekld aö horfá f áttina til Keflavfkur
ef þaö kæmi hvellur. Maður vildi
ekki missa sjónina og sá fyrir sér
æðisgenginn flótta upp á öræfi
svo kjamorkuskýið næði manni
ekki. Tuttugu ára hræðsla viö
kjamorkusprengjuna reyndist
gjörsamlega óþörf. Takk fyrir þaö
lýöræöislega kjömu ffflin ykkari
fuglaflensan mikia, fyrr en varir f
flokk ógna fortföar sem ekkert
varö úr. Eftir tvö ár hlæjum viö aö
þessu fuglarugli en verðum ofea-
hrædd viö nýjustu
ógnina sem þá
veröur búiö aö
blása upp f fjöl-
miölum dag eft-
irdag-stökk-
breytta berkla f
rollum, eða eitt-
hvaö. Efekki,og
fuglaflensufaraldurinn skellur á
með miklu mannfalli og hörm-
ungum verðum viö bara aö vona
aö viö og okkar liö sleppi. Ef fsland
verður allt f einu 150 þúsund
manna samfélag skapast náttúr-
lega ýmis tækifæri sem eftiri'rfend-
ur geta nýtt sér. fbúðaverð mun til
dæmis hriöfálla og þaö verður
hægt aö fá Iftiö keyröan pallbil og
tvöfaldan fsskáp meö klakavél fyr-
ir slikk. Ég tala nú ekki um hvaö
það veröur miklu minni ös f
Smáralind.
*o
(U
Leiðari
Jónas Kristjánsson
„Orsök fjölbreyttrar tregðu er, nö vnldhnfor Framsóknar hafa undir
niðri verið hlynntir því, nð stnrfsmnnnaleignr brjóti niðurvinnit-
mnrknðinn oglœkki laun verknfólks íInndinu
Valdhafar styrðu þrælahaldinu
Ami Magniísson félagsmálaráðherra
hefur loksins tekið við sér eftir að hafa
stutt starfsmannaleigur leynt og ljóst
með langvinnu aðgerðarleysi. Þótt svindlið
hafi staðið nokkur misseri við Kárahnjúka
og víðar, hefur ráðuneyti hans sett kíkinn
fyrir blinda augað. Þangað til í þessari viku.
Sama er að segja um flokksbróður
hans í Vinnumálastofnun ríkis-
k ins. Gissur Pétursson hefur
l misserum sarnan daufheyrzt
\ við ábendingum um mann-
réttindabrot í starfsmanna-
I leigum, en hefur nú í vikunni
skyndilega birzt á vettvangi
f með stírur í augum og tölvu-
r póst með glannalegu orðalagi
úr bíómyndum.
Þáð var ekki fyrr en
L óvenjulega firrtur og
L hrokafúllur eigandi
starfsmanna-
j Gissur Péturs-
J son nuddaði
Istírurnarlþess-
I ari viku.
leigu kom fram í
fjölmiðlum í síð-
ustu viku, að
framsóknarmenn kerfisins hættu að hylma
yfir starfsmannaleigum og fóru yfir á hin
götuvígin. Við skulum muna, að þeir eru
óvenjulega síðbúnir mannréttindavinir.
Starfsmannaleigur hér á landi virðast hafa
starfað utan við lög og rétt, meðal annars af
því, að félagsmálaráðuneyti Ama Magnús-
sonar hefur ekki enn lagt fram lagafrum-
varp um slíkan rekstur, þrátt fýrir Kára-
hnjúka. Þess vegna hafa starfsmannaleigur
litið á fsland sem fríríki þrælahaldara.
Það er deginum ljósara, að forstöðumenn
starfsmannaleiga hafa brotið mannréttindi
erlends verkafólks þvers og kruss og síðan
rifið kjaft, þegar fréttir hafa birzt. Það stafar
auðvitað af, að þeir hafa talið sig starfa í
traustu skjóli framsóknarmanna í félags-
málaráðuneyti og vinnumálastofnun.
Þáttur launþegasamtaka hefur lengi verið
tvíræður. Við höfum ekki áttað okkur á,
hvort þau væru að reyna að gæta hagsmuna
hinna leigðu starfsmanna eða hvort þau
væru að reyna að losna við þá úr landinu.
Nú loksins virðist vera að koma í ljós, að
samtökin vUji reyna að starfa fyrir þrælana.
Fleiri valdaaðilar í þjóðfélaginu taka þátt í
ábyrgðinni, þótt hún sé mest hjá fé-
lagsmálaráðuneyti og vinnumálastofnun.
Skattayfirvöld bera ábyrgð á umfangsmikl-
um skattsvikum í tengslum við starfs-
mannaleigur og lögreglan hefur tregðazt við
að rannsaka mál, sem bent hefur verið á í
fjölmiðlum.
Orsök fjölbreyttrar
tregðu er, að vald-
hafar Framsókn-
ar hafa undir
niðri verið
hlynntir því, að
starfsmannaleig-
ur brjóti niður
vinnumarkað-
inn og lækki ’
laun verkafólks í
landinu.
Árni Magnús- |
son vaknaði til
llfsins I þessari
viku.
hittu lista-
gyðjuna í
fangelsi
Kristjan Johannsson
Það bergmálar svo vel i
Kirkjufelli.
Sigga Beinteins
Svo ekki væri nema til að
komast úr Stjóminni.
Einar Már Guðmunds-
son Tiu ár liðin frá siðasta
meistaraverki
Megas
Fritt fæði og húsnæði.
Þorsteinn Pálsson
Þarfað læra að skrifa bók.
Þegar Grýlurnar urluöusl og
sendiboðinn lékk é baukinn
GÖMUL SANNINDI 0G NÝ ERU ÞAU að
útlitið skipti verulegu máli á vinnu-
markaði. Ýmsar kannanir í gegnum
úðina leiða í ljós að þeir sem hafa út-
litið með sér er hampað á vinnumark-
aði: Fleiri tækifæri og betra kaup.
Þetta á ekki síst við í sjónvarpi og verð-
ur áberandi í þeirri miklu starfs-
mannaveltu og þeim hausaveiðum
sem eru yfirstandandi. Þeim þokka-
fuiiu fyrirgefst það frekar að vera mál-
haltir og koma jafnvel ekki frá sér
óbrjálaðri setningu. En gamanið getur
kárnað þegar sjónvarpsþáttum er út-
varp-
að.
„K0MIÐISÆL AFTUR. KLUKKAN ER SEX
MfNÚTUR GENGIN í NÍU. Kærleikssetrið
býður upp á ýmiskonar aðferðir til
að stuðla að aukinni vellíðan á bæði
sál og líkama. Veturinn leggst oft
þungt á okkur og vekur upp kvíða,
leiða og fleiri þætti sem virka virki-
lega neikvæðir á okkur." Þetta var
útvarpshlustendum boðið uppá
einn morguninn og þeir sem voru í
hrollköldum bílúm sínum reyndu að
Fyrst og fremst
Nafn vantaði í skúbbið
Washington Post birti skúbbið
um, að Bandaríkin hefðu fanga-
búðir í Austur-Evrópu, en sleppti
nöfnum ríkjanna af tillitssemi við
meint öryggi Bandaríkjanna. Við
þekkjum þennan ótta við nafnbirt-
ingar í fjölmiðlum víðar um heim
og einkum hér á landi, þar sem
fjölmiðlar óttast nafnbirtingar.
Ntí eru ríki Austur-Evrópu sök-
uð um að þjónusta pyndingar
bandaríkjahers. Nærhefði verið að
nefna hin seku ríki ogspara hinum
ónæði og sárindi. Þegar menn
Tékkarog Ungverjar eru sórir vegna
nafnleyndar.
sleppa nöfnum úr fréttum eru þeir
á braut spilltrar tillitssemi, sem til
dæmis einkennir flesta íslenzka
fjölmiðla. Nema auðvitað DV.
miðstöðina. „Þetta er bara allt í öllu
varðandi bætingu líkama og sálar?"
Og hlustendur fengu að vita allt en
meira ekkert um hefðbundnar og
óhefðbundar lækningar: Um hvern-
ig vinna má á „Ieiðinu" og stuðla að
„auknu vellíðan" með því að hjálpa
sér sjálfir.
FYRIR RÚMU ÁRI, ÞEGAR SVANHILDUR
HÓLM HVARF nokkuð óvænt úr Kast-
ljósinu setti DV upp óábyrgan sam-
kvæmisleik á síðum blaðsins.
Nefiidir voru til sögunnar nokkrir
hugsanlegir arftakar Svanhildar. Var
þar nokkuð gert úr því að viðkom-
andi kona þyrfti helst að vera falleg -
ekki að það væri skifyrði sem blaðið
væri umkomið að setja - heldur
fremur að þarværi bent með óbein-
um hætti á að þannig væri þetta ein-
faldlega.
GRÝLURNAR URLUÐUST eins og Pét-
ur heitinn Kristjánsson hefði orðað
það. Sendiboðinn skotinn niður
með látum á spjallsíðum þar sem
jafnrétti, eða öUu heldur kvenrétt-
indi, voru rædd: Hvurskonar ósvífni
það væri hjá blaðamanni að halda
því fram að það eina sem skipti máli
þegar konur væru annars vegar væri
útlitið? Að hæfileikar skiptu engu
máli! Vér blaðamenn á DV erum því
svo sem ekki óvanir að vera í hlut-
verki sendiboðans.
HANNA KRISTÍN DIDRIKSEN SNYRTI-
FRÆÐINGUR EÐA BALDVIN HALLDÓRS-
S0N? Nú er svo sem ekkert sjálfgefið
að þeir sem stýra skjánum telji að
nokkuð þurfi að lagfæra. En sé svo
þurfa þeir að gera upp við sig hvort
langt og strangt framsagnar- og ís-
lenskunámskeið borgi sig frekar en
að leita tíl Hönnu Kristínar þeirrar
sem tók Ruth í gegn. Eða er eitthvað
þama á miUi? jakob@dv.is
Lausaganga 40 sinnum
Ólafur PáU Vignisson
skoðað íslenzk lög um
bann við lausagöngu
búíjár og komizt að
raun um, að þau
halda ekki, þvf að þau gilda
bara þar sem girðingar
eru beggja vegna veg-
arins. A þjóðvegi 1 frá
Reykjavik tU Horna-
fjarðar skiptist til
dæmis réttarstaðan
fjörutíu sinnum á leið-
inni.
hefur
í grein Ólafs í Úlfljóti kemur
fram, að ínálægum löndum er
lagt almennt bann við lausa-
göngu búfjár og eigendur
þess eru algerlega ábyrgðir fyrir
tjóni, sem stafar af lausagöngu,
svo sem slysum á fólki og tjóni á
bHum. Það er bara
hér á landi, þar sem
menn þurfa ekki að
girða afrollur sínar.