Dagblaðið Vísir - DV - 16.11.2005, Blaðsíða 12

72 MIÐVIKUDAGUR 16. NÓVEMBER 2005
Fréttir DV
Jón Ólafsson segist trúa að Davíð Oddsson hafi beitt sér persónulega gegn honum. Þetta kom
fram í viðtali Þórhalls Gunnarssonar við Jón í Kastljósi í gær. Jón sagði Hannes Hólmstein Gissur-
arson hafa hringt í sig og beðist vægðar vegna 12 milljóna króna miskabóta sem Hannes var
dæmdur til að greiða Jóni vegna meiðandi ummæla. Það hafi þó verið um seinan. DV birtir
stærstan hluta viðtalsins við Jón.
í byrjun viðtalsins ræðir Jón um æsku sína í Keflavík. Móðir hans
átti hann aðeins átján ára gömul og hann ólst upp hjá ömmu
sinni og afa. Móðir hans bjó síðan með bræðrum hans skammt
frá. Jón sagðist hafa upplifað mikla höfnun í æsku. Sem fullorð-
inn maður hafi hann grátið við að rifja upp þessa gömlu atburði
og tiifinningar.
ÞG: Það var mikið uppistand þeg-
ar skattrannsóknarstjóri brýst inn í
Norðurljós fyrir nokkrum árum síð-
an. Á sama tíma gengur forstjóri fyr-
irtækisins, Hreggviður Jónsson, út
úr fyrirtækinu. Hvað gerðist akkúrat
þennan dag?
JÓ: Ég var nú staddur í Frakklandi
á þessum degi og þetta er náttúru-
lega einn dramatískasti dagur sem
ég hef upplifað á ævinni sko. Ég hef
ekki ennþá skilning á því hvað gerð-
ist þennan dag og af hverju þetta
gerðist.
ÞG: Af hverju fór Hreggviður út ef
við byrjum á því?
JÓ: Það veit ég ekki.
ÞG: Hvað heldur þú að hafi gerst?
JÓ: Ég held að honum hafi bara
brostið þor og kjark. Hann bara gat
ekki lengur ráðið við verkefnið. En
að gera það svona var náttúmlega
mjög vanhugsað af hans hálfu því
það var ekkert á milli okkar slæmt,
það var allt ágætt á milli okkar og
mér þótti mjög vænt um Hreggvið
og hafði bakkað hann upp alla tíð.
ÞG: Af hverju fer hann út á þess-
um degi? Veistu það? Tengdir þú
það?
JÓ: Nei, ég veit það ekki. Tengi ég
það? Já, ég tengi það en veit ég það?
Nei.
ÞG: Hvernig tengir þú það?
JÓ: Það er voða skrítið að Hregg-
viður fer út og skatturinn mætir og
fréttastofa Ríkisútvarpsins sé stödd
á staðnum. Það er voðalega skrítið.
ÞG: Hvernig lestu þessa atburða-
rás?
JÓ: Nú, þetta getur verið þannig
að þetta hafi allt verið búið til, þessi
atburðarás. En ég ætla ekkert Hregg-
viði það.
ÞG: Hver býr til svona atburða-
rás?
JÓ: Ég kann ekki að segja til um
það.
ÞG: Það kemur fram í bókinni
hins vegar að skattrannsóknarstjóri
hafi fengið 40 milljón króna auka-
fjárveitingu fyrir það að fara gegn
þér og Jóni Ásgeiri.
JÓ: Já.
ÞG: Hvaðan hefur þú það?
JÓ: Það var þannig að það var
ágætismaður úti í bæ sem hringdi í
mig og sagði mér það, eftir að hafa
setið í einhverjum gleðskap með yf-
irmanni þessarar stofnunar hjá
skattinum og hann hafi sagt það að
honum hafi verið boðið tuttugu
milljónir í aukafjárveitingu í tvö ár í
röð gegn því að hann færi í Jón Ás-
geir og mig.
ÞG: Hverjir buðu honum þetta?
JÓ: Ja, sagan segir að það hafi
verið forsætisráðherra á þeim tíma.
ÞG: Getur þú staðfest það?
JÓ: Ég var ekki staddur þarna.
Mér var sagt þetta. Ég get bara stað-
fest það sem mér var sagt.
ÞG: Og átti skattrannsóknarstjóri
að hafa sagt í þessum gleðskap að
Davíð Oddsson hafi boðið 40 miiljón
króna aukafjárveitingu á næstu
tveimur árum til þess að farið yrði
gegn ykkur tveimur?
JÓ: Hann sagði það og hafði gam-
an af.
ÞG: Hvað með samskipti ykkar
Davíðs? Hvað gerist?
JÓ: Það eru engin samskipti milli
mín og Davíðs. Davíð var hetjan mín
á sínum tíma. Ég taldi hann vera
rétta manninn til að leiða ísland inn
í nýja tíma og svo framvegis. En því
miður þá hafði ég rangt fyrir mér.
ÞG: Hvenær hefur hann lagt stein
í götu þína?
JÓ: Ég hef aldrei trúað því að
hann hafi gert það beint sjálfur. Eða
ég trúði því aldrei framan af. En í
seinni tíð er ég farinn að trúa því að
hann hafi virkilega haft fyrir því.
ÞG: Hvernig?
JÓ: Það er voðalega skrítið að
einn maður skuli hafa skoðanir á því
hvað ég var að gera og aðrir voru að
gera. Þetta kemur honum bara ekk-
ert við, né neinum öðrum. í við-
skiptum á viðskiptalífið að fá að vera
í friði.
ÞG: Fékk það ekki að vera í friði?
JÓ: Nei það fékk ekki að vera í
friði.
ÞG: Fyrir hverjum?
JÓ: Ja, við skulum bara horfa
hvað gerðist með FBA. Hvað gerðist
með íslandsbanka. Það var alveg
ljóst hver hafði þar mjög afgerandi
skoðanir á því máli.
ÞG: Hver?
JÓ: Það var forsætisráðherra.
ÞG: En beitti hann sér?
JÓ: Já, hann gerði það.
ÞG: Hvernig?
JÓ: Það ætla ég ekki að ræða hér.
ÞG: Varðandi Stöð 2. Það er nefnt
í bókinni að sjálfstæðismenn hafi
viljað fá bæði aðgang, að til dæmis
að auglýsingum, og síðan að þeir
vildu að Stöð 2 greiddi ákveðnar
upphæðir í flokkssjóð. Hvernig
Enginn óvinafögnuður Jón Ólafsson
bauð þúsund manns sem koma við sögu í
nýrri bók um hann sjálfan I útgáfuteiti í
gær. Meðal gesta sem þáðu boðið var
Björgólfur Guðmundsson aðaleigandi
Landsbankans. Vel fór á með þeim Jóni og
Björgólfi sem hlæja hér hjartanlega með
syni Jóns, Kristjáni Jónssyni.
gerðist það?
JÓ: Ja, varðandi afslættina. Það
var nú þannig að þegar ég var ritari
Varðar, og upphaflega var ég gjald-
keri Varðar, þá sá ég alla reikninga
frá Morgunblaðinu. Og þetta var á
þeim tímum þegar Morgunblaðið
var í mjög nánu sambandi við flokk-
inn. Enda fjölskylda Geirs Hall-
grímssonar sem stjórnaði Morgun-
blaðinu. Reikningarnir komu allir á
fullu verði fyrir auglýsingar og svo
neðst stóð afsláttur 100 prósent.
ÞG: Fengu þeir ókeypis auglýs-
ingar í Morgunblaðinu?
JÓ: Já, þeir fengu það. Og þegar
við stofnuðum Bylgjuna og það var
að fara í gang þá talaði Kjartan við
mig og óskaði eftir því að fá sams
konar kjör hjá Bylgjunni. Ég gerði
honum grein fyrir því að það myndi
ekki gerast því við værum almenn-
ingshlutafélag en ég lofaði því að
þeir myndu fá hæsta gefinn afslátt
hjá félaginu. Þetta lagðist ekki vel í
þá. Varðandi ijárstyrkinn sem var
beðið um þá komu Sigurður Gísli
Pálmason og Páll Kr. Pálsson til Sig-
urðar G. sem var þá formaður fé-
lagsins og gerðu honum grein fyrir
því að þeir mætu stöðuna þannig að
við ættum að leggja fimm miUjónir á
ári til flokksins.
ÞG: Til Sjálfstæðisflokksins?
JÓ: Já. Sigurður hafnaði þessu á
þeim tímapunkti án samráðs við
mig. Sem var sennilega hárrétt á
þeim tíma en svona eftir á að hyggja
hefði kannski verið betra að láta þá
fá þessar fimm milljónir. Kannski ég
hefði fengið einhvern frið fyrir þeim.
ÞG: Heldur þú að það sé rótin á
vandanum?
JÓ: Ég veit það ekki. Ég get ekki
svarað þessu.
ÞG: Þjóðin þekkir samskipti þín
og Hannesar Hólmsteins. Það er
flallað um það í bókinni að þú og Jón
Ásgeir hafið ætlað að kaupa eitt
stærsta dreifingarfyrirtæki Norður-
landa en umræðan hér heima um
bæði mútumálið annars vegar og
Jón Ásgeir og hins vegar þau orð sem
Hannes lét um þig falla hafi eyðilagt
þessi kaup. Hvað gerðist?
JÓ: Mér er sagt að einhver dreng-
ur starfaði hjá þessum banka í Dan-
mörku og mér skilst að hann sé son-
ur einhvers hjá lögregluembættinu.
Og það hafi orðið til þess að hann
hafi kippt að sér höndunum af því
að það hafi komið bein lýsing á ein-
hverju máli beint frá lögreglunni hér
á íslandi. Nú veit ég ekki hvort þetta
sé rétt en þetta var skýringin sem ég
fékk. Þar með féll þessi díll um sjálft
sig, þetta var stór díll og hefði verið
skemmtilegt að takast á við þetta. Ég
held að þessi maður sé skyldur ein-
hverjum manni hjá lögreglunni.
ÞG: Hver er þetta?
JÓ: Ég kann ekki nöfnin á þessum
mönnum.
ÞG: Veistu hver þetta er?
JÓ: Nei, ég veit það ekki. En varð-
andi Hannes. Það er alveg ljóst að
skrif Hannesar á netinu á ensku
urðu til þess að þetta mál kom þarna
upp og líka tvö, þtjú mál komu upp í
Englandi.
ÞG: En hefur þú ekki samvisubit
yfir því að maðurinn þurfi að selja
húsið sitt vegna svona ummæla?
JÓ: Nei, ég hef það ekki.
ÞG: Hafið þið verið í samskiptum
eftir að dómurinn féll.
JÓ: Já, já hann hringdi í mig um
daginn eftir að ég var í viðtali uppi á
Stöð 2 og sagðist trúa öllu sem ég
hafði sagt þar og hann var að spyrja
eftir því hvort ég væri ekki tilbúinn
til að fella hana niður. En hann hafði
samt sama dag sagt það opinberlega
að hann stæði við allt sem hann
hefði sagt.
ÞG: Þú ert að segja að Hannes
hafi hringt í þig og beðið þig um að
fella skuldina niður?
JÓ: Hann bað vægðar.
ÞG: Og hvað sagðir þú?
JÓ: Ég sagði því miður, að þetta
mál væri gengið of langt. Við verð-
um að klára þetta. Það er bara stað-
an.
ÞG: Viltu ekki gefa honum neinn
afslátt á þessari upphæð?
JÓ: Það er ekki mitt að gera það.
ÞG: Það er þitt að gera það.
JÓ: Nei, það er ekki mitt að gera
það. Ég má ekki gera það
ÞG: Bað hann þig ekki afsökunar?
JÓ: Nei, hann gerði það ekki.
ÞG: Ef hann bæði þig afsökunar?
JÓ: Það er of seint.
ÞG: Það er talað um það að þú
hafir byggt upp þitt viðskiptaveldi á
eiturlyfjasölu.
JÓ: Já, það er eitt af því sem
Hannes hefur verið að tala um og
einhverjir fleiri aðilar.
ÞG: En er ekki eðlilegt að menn
komi inn á það vegna þess að það er
þekkt, og kemur fram í bókinni, að
þú neyttir sjálfur eiturlyfja.
JÓ: Já, já. Á þeim tíma sem ég er
unglingur var ég eins og margir aðr-
ir sem taldi það að þetta væri hin
friðsamlega bylting. Þessi hippabylt-
ing sem var að eiga sér stað. Ég hef
alveg viðurkennt það og það er eins
og það er. Ég er 17, 17, 18 og 19 ára
gamall krakki þegar ég er að gera
þetta. En það að ég hafi efnast á ein-
hverjum eiturlyfjaviðskiptum er al-
gjörlega út í hött. Enda væri mikið
að í þessu þjóðfélagi ef einhver gæti
efnast á því, og borið svo mikið á í
þjóðfélaginu eftir á, þá er eitthvað
mikið að kerfinu hér að fylgjast ekki
með slíkum aðilum. Eins og ljóst er
búið að vera, það er búið að
fylgjast ansi vel með mér,
heldur þú að það væri ekki
K, ' búið að rannsaka þetta?
fyi Heldur þú að það sé ekki búið
fiý" að rannsaka þetta?
ÞG: Hafa mistök þín í æsku elt
þig allt þitt líf?
JÓ: Já, þau hafa gert það og munu
gera það. Og þó það komi fram í
bókinni mjög skýrt, meira að segja
haft eftir einum lögreglumanni sem
að hafði með þessi mál að gera, að
þetta væri allt saman stormur í
vatnsglasi. Þetta hefur aldrei af mér
farið. Af því það hefur verið alið á
þessu algjörlega út í eitt.
ÞG: Það var talað um það á sínum
tíma að þú værir aðili að stærsta
skattsvikamáli íslandssögunnar.
Þetta næmi þrjú þúsund milljónum.
JÓ: Já, sem ég skuldaði ríkinu í
skatta.
ÞG: Síðan kemur fram í bókinni
og er sagt að eftir standi litlar 600
milljónir. Mér finnst þetta reyndar
ekkert litlar fjárhæðir.
JÓ: í fyrsta lagi talandi um þrjá
milljarða og 600 milljónir þá er það
lítið miðað við þrjá milljarða. En 600
milljónir eru gífurlega miklir pen-
ingar.
ÞG: Trúir þú því sjálfur að Davíð
Oddsson beiti sér persónulega gegn
þér?
JÓ: Áður en við fórum að skrifa
þessa bók þá var ég efins. Eftir að ég
sé hvað kemur ffarn í bókinni, við
verðum að átta okkur á því að bókin
er um mig en ekki við mig þannig að
þeir sem hafa eitthvað um mig að
segja eru allsráðandi í bókinni.
Þannig að það er ansi lítið frá mér í
bókinni, mest frá öðrum. Eftir að
hafa lesið bókina og séð hvað menn
hafa að segja. Já, ég trúi því.
ÞG: Nefhdu mér eitt dæmi.
JÓ: Ég held að upphlaup hans
varðandi skattamálið segi allt sem
þurfi að segja um það.
ÞG: Að hann hafi beitt sér per-
sónulega gegn þér?
JÓ: Algjörlega. Og ég líka, Einar
segir frá því í bókinni þegar hann
Eldjárn var að halda upp á eitthvað
afrnæli sitt og tækifærisræður voru
tvær, annars vegar Einar Kárson og
hins vegar Davíð Oddsson. Menn
voru að slá á létta strengi, allavega
Einar í sinni ræðu. Og svo kom Dav-
íð og öll ræða Davíðs snerist um Jón
Ólafsson. Hún var ekki skemmtileg.
Hún var bitur. Hann var heltekinn af
því að ég hafði keypt í FBA. Það hlýt-
ur að segja eitthvað. Á góðri stundu
um vini sinn sem er búinn að vera
vinur hans frá því þeir voru ungling-
ar þá þarf hann að eyða sinni tæki-
færisræðu í að tala um mig.
ÞG: Hvers vegna ertu svona um-
talaður og hvers vegna hefur þetta
fólk svona illan bifur á þér sem segir
af þér sögur, sem eru margar hverjar
slæmar?
JÓ: Flestar þessar sögur eru
svona. Að menn segi bara af því bara
ef þú spyrð þá. Af hverju gerði hann
þetta eða hvað gerði hann. Hann
gerði það bara, það vita það allir.
Það vita allir að hann gerði þetta
svona. Það er nú góð saga sem er í
bókinni um unga stúlku sem var að
hjálpa okkur að afrita allar blaða-
greinar og viðtöl sem við mig hafa
verið tekin í gegnum tíðina. Þar var
maður að vinna fyrir Hannes Hólm-
stein. Hann sveif að stúlkunni og
spurði hana hvað hún væri að gera.
Hún sagði honum það, hún væri
semsagt að ljósrita gögn um mig fyr-
ir þessa bók. Þá sagði þessi maður
víst: Þú veist að Jón Ólafsson er dóp-
sali? Nú? sagði hún. Ekki vissi ég
það. Jú, jú, hann er dópsali. Nú sagði
hún. Keyptir þú dópið þitt af hon-
um? Þá sagi maðurinn nei, ég hef
aldrei keypt dóp. Nú, sagði stúlkan.
Keyptu vinir þínir dóp hjá Jóni? Nei,
vinir mínir hafa aldrei keypt dóp.
Nú, hvernig veistu það þá? Af því
það vita þetta allir, sagði hann. Þetta
er það sem sagt er.