Dagblaðið Vísir - DV - 14.12.2005, Blaðsíða 27

IW Fréttir
MIÐVIKUDAGUR 14. DESEMBER 2005 27
Lesendur
Amundsen fyrstur á Suðurpólinn
Á þessum degi árið 1911 varð
Norðmaðurinn Roald Amundsen sá
fyrsti til að komast á Suðurpólinn -
Antartíku, 35 dögum á undan keppi-
naut sínum, Robert Falcon Scott.
Amundsen hafði áður verið veturlangt
á pólnum árið 1897 og einnig unnið
það sér til frægðar að hafa fyrstur siglt
norður fyrir Kanada. Árið 1909 ætlaði
Amundsen sér að verða fyrstur á
Norðurpólinn og var við undirbúning
ferðarinnar þegar hann frétti að
bandaríkjamaðurinn Robert Peary
hafði slegið honum við. Hann lét það
þó ekki draga úr sér kjarkinn og sigldi
þess í stað suður á bóginn.
Amundsen náði að sigla nær segul-
pólnum með því að sigla skipi sínu inn
í Hvalfjörð á Antartíku, 60 sjómílum
nær en Scott. Það varð honum einnig
til happs í kapphlaupinu að útbúnað-
ur hans var betri en Scotts. Amundsen
notaðist við sleðahunda á meðan
Scott notaði síberíska smáhesta,
vélsleða og hunda. Hann náði pólnum
á þessum degi fyrir 94 árum og kom
aftur að skipi sínu tæplega tveimur
mánuðum síðar. Eftir sögulega för
sína stofnaði Amundsen farsælt flutn-
ingsfyrirtæki. Árið 1925 reyndi hann
að verða fyrstur til að fljúga í flugvél
yfir Norðurpólinn, en varð frá að
í dag
eru liðin nákvæmlega 95
ár síðan Vísir kom fyrst út
og hét þá Vísir til dag-
blaðs í Reykjavik. Það
sameinaðist Dagblaðinu í
nóvember 1981.
hverfa 150 sjómílum frá markinu. Ári
síðar flaug hann þar yfir á loftskipi,
þremur dögum eftir að Richard E.
Byrd gerði svo í flugvél. 1996 fannst
dagbók Byrds sem gaf til kynna að
hann hafi ekki náð að fljúga yfir pól-
inn, svo allt bendir til að Amundsen
hafi náð marki sínu. Hann lést árið
1928 þegar hann reyndi að bjarga fé-
laga sínum eftir að loftskip hans hafði
hrapað í hafið nærri Svalbarða.
Úr bloggheimum
Dórrwr kjósenda
„Margt er það í
þessum heimi
sem ég skil ekki.
Eitt afþví er það
hvernig stjórn-
máiamenn komast
alltafundan því að
bera ábyrgðáþví sem þeirgera. Eftil
tals kemur að menn axli ábyrgð með
áþreifanlegum hætti.yppta menn
öxlum og tala um að leggja störfsín
í dóm kjósenda. Hvaða rugl er þetta?
Afhverju sagði Árni Johnsen afsér?
Gat hann ekki bara lagt störfsín í
dóm kjósenda? Efalþingismað'ur er
tekinn fyrir of hraðan aksturáhann
þá að losna við sekt en leggja mál
sitt ístaðinn t dóm kjósenda?"
Kolbeinn Proppé - kan-
inka.net/kolbeinn
Wanker
„Björn Jörundur varán efa Mr.Dick-
head kvöldsins. Þeg-
ar hinir dyraverð-
irnirsáu hann
koma sögðu
þeir.J'sjáðu
þetta", Björn
treður sig í gegn-
um röðina..annar
dyravörðurinn segir
honum aðpassa sig./'efþú ertekki
aðvinna hérna drullaðu þér í
burtu..ég er að fara inn..." Wanker."
Victor Blær - biog.centrai.is/vict-
orblaer
Beta í Nylon
„hahahaha. var að fá
sms frá elvis:„sá þig
í bænum um dag-
inn. þú varst í
svona
kamóflasúlpu og
ég sagði„vá, hvað
þúhefur grennst!
það eralltannað að
sjá þiglí þú varðst mjög skrýtin í
framan og þá fattaði ég að þetta
væri ekki þú heldur alma í nylon.í
hahahahhaöég dey.jesús. efég verð
mjó verð ég alma í nylon.
hahhahaöjæjaöbetra en liza minelli
on a bad binge day"
Beta Rokk - abuse.is/web/beta
Lesendur DV eru hvattir til að senda okkur tölvupóst á netfangið ritstjorn@dv.is og láta í Ijós skoðanir sínar á málefnum líðandi stundar.
Sleppum jólatrjánum
fyrip nauðstadda
Elín skrífar:
„Mig langaði bara að stinga einni
lítilli hugmynd að fólki. Ég var að
hugsa um neyðina í heiminum, til
dæmis í Pakistan þar sem vetrar-
hörkur ganga nærri fórnarlömbum
jarðskjálftans sem varð þar fyrir
tveimur mánuðum. Mér datt þá allt i
einu í hug að við gætum auðveldlega
látið gott af okkur leiða i sönnum
jólaanda og styrkt þetta fólk í þreng-
ingum sínum. Væri ekki upplagt að
sleppa því að kaupa jólatré þessi jól-
in og gefa fr ekar fimm þúsund kaÚ til
styrktar þessu fólki. Þótt við mynd-
um eflaust sakna jólatrjánna úr há-
tíðarhaldinu þá myndi fjarvera
þeirra þó í raun vera okkur sem
áminning um hinn sanna anda jól-
anna. Það er nefnilega sæfla að gefa
en þiggja.“
Tvær sjúkraflugvélar ekki nóg
Unnur skrifar.
í umræðunni undanfarið um
framtíð Reykjavíkurflugvallar er tíð-
rætt um mikilvægi vallarins fyrir
landsbyggðarfólk eins og mig. Sem
betur fer er verið að vekja athygli á
mikilvægi sjúkraflugs fyrir þá sem hafa
ekki hátæknihús í bakgarðinum hjá
Lesendur
sér. Hér á ísafirði er til dæmis ekki gert
ráð fyrir því af hinum háu herrum fjár-
málavaldsins að hafa sjúkraflugvél
staðsetta á vellinum, þrátt fyrir að svo
hafi verið um árabil. Nú á vélin að
koma frá Akureyri. Sú staðreynd að
hver mínúta skipti máli í lífsbaráttu
sjúks eða slasaðs einstaklings virðist
ekki komast í gegn hjá hemmum.
Hversu hár á fómarkostnaðurinn að
vera í mannslífúm talið svo að þeir fari
að taka mark á því sem við höfum
lengi bent á?
Ef ríkisstjómin tekur ekki mark á
okkur er kannski önnur leið fær. Það
gæti verið ágætis ávinningur trygg-
ingafélaganna að bjóða upp á trygg-
ingar til handa því landsbyggðarfólki
sem vili tryggja sig fyrir skakkaföllum
af öllu tagi og að bjóða upp á sjúkra-
flugstryggingu sem gæti þá staðið
undir rekstri sjúkraflugvélar á Isafirði
og fleiri landsbyggðarstöðufn. Þetta
gæti hugsast sem trygging gegn því að
Flutningur sjúkra og slasaðra Lesartda
finnst landsbyggðarfólk eiga betra skilið.
of seint sé komið með viðkomandi á
tilhlýðilegt sjúkrahús. Ég vil þess vegna
benda tryggingarfélögunum á þennan
raunhæfa, en vonandi fjarlæga, mögu-
leika.
Jón Einarsson
harmar endurkomu
Jóns Baldvins i pólitik
efafverður.
Maðurinn með
hattinn
Á síðustu vikum hafa verið
settar ffarn hugmyndir um það að
fá Jón Baldvin Hannibalsson og
fleiri útbmnna krata aftur í ís-
lenska pólitík. Jón Baldvin kom
meira að segja í Silfur Egils til að
staðfesta vilja sinn til þess, þótt
hann, undirförull eins og áður,
hafi passað sig á að virka ekki of
gráðugur. Það hefði líka bara ver-
ið pínlegt ef hann hefði tilkynnt
um einbeittan vilja sinn til að
koma aftur og svo mnnið á
rassinn með allt saman.
En þau okkar sem muna eftir
ríkisstjóm Sjálfstæðisflokks og Al-
þýðuflokks 1991-1995 muna það
að lífið var enginn dans á rósum.
Þvert á móti. Atvinnuleysið var
fylgifiskur þessarar ríkisstjórnar.
Og það kom ekki bara niður á
þeim sem voru atvinnulausir.
Ríkissjóður mátti þola tekjuskerð-
ingu því atvinnulausir voru, og
em, ekki aflögufærir til mikifla
skattgreiðslna. Sem betur fer sat
þessi óhappastjóm ekki annað
kjörtímabil. En samt vill fólk fá
Jón Baldvin aftur. Talar um hann
sem einhverskonar bjargvætt.
Nei, Jón Baldvin er enginn
bjargvættur. Að tala þannig um
mann sem átti sinn þátt í að
skapa atvinnu-
leysi og þær
hörmung-
ar sem
það hefur
í för með
sér er eins
og segja að
Drakúla
greifi ætti að
annast
birgðaumsjón
fyrir Blóð-
bankann.
Leiðtogafundur í Reykjavík
Georges Pompidou Frakklandsforseti og
Richard Nixon Bandaríkjaforseti hittast.
Árið 1973 var gúrkutí'ð meðal ís-
lenskra blaðamanna svo ekki sé
minna sagt. Eldgos í Vestmannaeyj-
um, heimsókn Margrétar Dana-
drottningar og sameining tveggja
stærstu flugfélaga landsins vom
meðal ffétta þessa árs en heimsókn
forsetanna tveggja, Nbcons og Pomp-
idou var vandlega lýst í máli og
myndum. Þeir komu til funda í
Reykjavík þann 30. maí þetta ár,
einmitt þegar þorskastrið Islands
gegn Bretum vegna útfærslu land-
helginnar stóð sem hæst.
Frásögn Vísis af heimsókninni er
mest öll í formi söguhefðarinnar;
| fréttamenn lýsa því sem ber fyrir
augu og eyru.
Undir myndafyrirsögninni
„Þiðnuðu" þegar Nixon fór til áhorf-
endanna segir: „Nixon veifar mann-
fjöldanum, sem stóð og beið hans í
nepjunni... Mannfjöldinn fagnaði
honum með lófaklappi og fagnaðar-
ópum, en einstaka sýndi þó hug sinn
til hans með því að baula á forsetann
og fylgdarmenn hans. Baulið hætti
þó alveg þegar forsetinn gerði lykkju
á leið sína og hélt inn í áhorfenda-
hópinn og tók menn tali. Má með
sanni segja að þessi lykkja hafi skap-
að talsverða „þíðu“ í Úðinu."
Um miðnætti aðfaranætur 31.
maí hafði Nixon birst fyrir utan dyr
Bandariska sendiráðsins við Laufás-
veg og sagst vilja fá sér hressingar-
göngu. Tveir lögregluþjónar slógust í
lið með honum og gengu með hon-
um um miðbæ borgarinnar, þeir
Magnús Einarsson og Tómas Jóns-
son, en lífverðir forsetans gengu í
humátt eftir þeim. Nbcon var hress og
glaður í bragði og tók menn sem
urðu á vegi hans tali Einn þefrra sem
blaðamaður Vísis ræddi við hafði hitt
Nixon á kvöldgöngunni. „Þetta var
eins og að hitta gamlan félaga ofan úr
sveit,“ sagði viðmælandinn og bætti
við að hann vildi óska að íslendingar
ættu menn likan honum.
Pompidou var hins vegar ekki
mikið fyrir hressingargöngur enda
var haft á orði hversu veiklulegur
hann liti út. Hann lést ári síðar úr
krabbameini. Richard Nixon þurfti
hins vegar að segja af sér vegna Wa-
tergate hneykslisins svokallaða. Af-
sagnarbréf sitt afhenti harrn utanrík-
isráðherranum Henry Kissenger sem
fylgdi honum til íslands árinu áður.