Dagblaðið Vísir - DV - 23.02.2006, Side 39

0V Síðast en ekki síst
FIMMTUDAGUR 23. FEBRÚAR 2006 39
Spurning dagsins
Hvað finnst þérum lóða-
úthlutanirvið Úlfarsfell?
Ruglútíeitt
„Þetta er fyrir neðan allar hellur. Síðan
eru þetta allt ofdýrar lóðir svo þetta er
rugl út í eitt."
Þórunn Maggý Guðmundsdóttir
miðill.
„Það er
bara hneyksli
að láta sama
manninn fá all-
arlóðirnar."
Gísli Gíslason
húsasmiður.
„Sá
sem fékk lóð-
irnargerði bara
það sem lá fyrir
og varlöglegt."
Ágúst Pálma-
son rafeinda-
virki. ,
Þetta
eru mistök sem
ráðamenn
þurfa að draga
tilbaka."
Finnur Óskars-
son útimaður.
„Það
hefði áttað aug-
lýsa það fyrirfram
að það væri að-
eins einn um
hverja lóð."
Guðmundur
Rúnar Einars-
son, fyrr-
verandi garð-
yrkjumaður.
Töluverð reiði er gagnvart Reykjavíkurborg eftir að sami verktakinn fékk næst-
um allar lóðirnar sem boðnar voru út við Úlfarsfell nú á dögunum.
Framsókn að þurrka sig út
„Stjórn hinna vinn-
andi stétta. Samfylk-
ing og Framsókn.
Þetta þótti mér fyrir
nokkrum misserum
að væri nokkurskonar
náttúrulegur alli'
ance við stjórnar-
myndun. Þegar
tækist að ryðja
íhaldinu út úr
stjórnarráðinu.
Jafnaðarmenn og
eilítið tilverutýndir
samvinnumenn í leit að
tilverurétti. Hann væri auð-
velt að finna í öflugri og
frjálslyndri stjórn með
stórri Samfylkingu.“
NÆR EKKI AÐ VERÐA
HUNDRAÐ ÁRA
„En þetta virðist sjálf-
krafa orðið að engu
Framsókn er með
nokkuð dæma-
lausum hætti að
þurrka sjálfa sig
út. Það er voðalega
lítið eftir. Næstum
því miður. Mikið af
fínu fólki þar sem ég vona
og er viss um að endi í Sam-
fylkingu, enda spannar hún
hæglega litrófið frá miðju til
vinstri með Framsókn í far-
angrinum.
Af hverju stefnir í að
það sem engan óraði
fyrir

nokkrum
árum að gæti
gerst sé að eiga sér
stað: Framsókn
næði ekki að verða
hundrað ára? Þau
tímamót
i eftir
m tíu
„Á
meðan
flonsum við
ss'Tv-“*
» Hun er tál-
sXn- er egó-
í okkur
k ollum.“
Það er allt öfugsnúið þessa dagana. Birgitta Hauk-
dal, sem áður var drottning íslenskrar æsku og allir elsk-
uðu og dáðu, hefur verið máluð út í hom. Dúkkurnar em
komnar á útsölu og kosta nú aðeins 199 krónur.
Birgitta, þessi litla systir íslensku þjóðarinnar
sem allir myndu treysta tii að passa fyrir sig, er
nú aðeins skugginn af sjálfri sér. Samt hefur
hún ekkert breyst. Hún er alltaf sama góða og
brosmilda Birgitta. Það er þjóðin sem hefur
breyst. Þjóðin hefur breyst í óþekkan, ofdekraðan,
spilltan krakka sem gefur löngutöng í allt
sem henni var áður heilagt.
Og er það nema von. Það er komið
2006. Við lifum ekki lengur í næntísinu.
Við eigum hálfa Köben og London er
orðin okkar nýja höfuðborg. Við höfum 1
það svo gott að það er ekkert til að rífast1
um lengur. Ekkert til að berjast fyrir. Við
búum aðeins við lúxusvandamál. Þess
vegna gefum við skít í hluti sem við nennum
ekki lengur að sinna. Við nennum ekki að
sinna litiu systur. Ekki núna. Það er svo
gaman. Við vitum að litla systir
er ekki að fara neitt og þegar
partíið er búið mun litía ,
systir taka á móti okkur með
hiýlega brosinu sínu. Litía j
/ systir breytist ekkert.
Á meðan dönsum við nautnadans við Silvíu
Nótt, sem er andstæða Birgittu Haukdal. Silvía er
ekki til. Hún er tálsýn. Hún er egóffíkið í okkur öllum. Hún
er hégóminn. Hún rífur kjaft en ekki fyrir neinn málstað.
Hún rífur niður. Hún er vonda stjúpsystirin sem býr í hug-
skoti okkar allra. Hún er vonda sjálfið sem situr á öxlinni
á þér. Birgitta er góða sjálfið, sem við heyrum ekki lengur
í. Við erum svo langt frá Birgittu að hún komst ekki einu
sinni upp á topp þrjú í Eurovision-forkeppninni. Við
emm næstum búin að gleyma góða sjálfinu í okkur.
Með sigri Silvíu hefur djöfúllinn í okkur sigrað. Hin
gömlu trikk djöfulsins kristallast í múgæsingnum
sem hefur orðið til í kringum Silvíu. Hæ hæ, ég er
djöfullinn! Ef þú fílar mig ekki er hugsanlegt að ein-
hverjum gæti þótt þú hallærislegur. Viltu verða talinn
hallærislegur? Viltu vera talinn húmorslaus eða viltu
f verða talinn það versta af því versta: Gamaldags!?
Fylgdu mér, djöflinum, því þá muntu verða talinn
ungur og frískur og enginn mun geta sakað þig um að
vera gömul klisja. Þér er borgið ... eitt m'stings-
kalt laugardagskvöld í febrúar árið
2006. Við berum enga ábyrgð á
þér eftír það.
llari
Sigurjón Kjartansson
Tíu ár sem
ljósár í
nú þegar
hrunadans Fram-
sóknar er hvað
æðisgengnastur. En hvað veld-
ur?“
GRÓFLEGA GENGIÐ
FRAM AF KJÓSENDUM
„Aðeins eitt. Fortakslaus
þjónkun við Sjálfstæðis-
flokkinn í rúman áratug.
Það var einfaldlega
orðið of seint að
snúa óheillaþró-
un við þegar
Halldór tók við
forsætisráðu-
neytinu. Þar sem
hann hefur um
margt staðið sig
vel.
Framsókn var búin að
ganga of oft og of gróflega
fram af kjósendum sín-
um: írak, Búnaðarbanka-
salan, fjölmiðlalögin, ör-
yrkjamálin, virkjanaæðið
og skattalækkanir á
þá ríku en aukn-
ar álögur á þá
efnaminni.
Of langt
gengið og of
oft. Því mið-
ur. Hvort að
draumur minn
um stjórn hinna
vinnandi stétta rætist í
annarri mynd getur vel
verið. Hver veit nema að
Samfylking nái að lokum
hreinum meirihluta með
Framsókn í
farteski innan
borðs eftir
nokkur ár.
Allt getur
gerst. Við-
snúningur-
inn í borg-
inni strikar
undir það.“
Björgvin G. Sigurðsson alþingismaður ritar á bjorgvin.is