Dagblaðið Vísir - DV - 21.07.2006, Síða 58

70 FÚSTUDAGUR 21. JÚU2006
Siðast en ekki síst DV
Pornopress
Pomo á blaðamannavef
Þeir einu sem viðra hugðarefni
sín á press.is eru klámhundar.
Vefur blaðamannafélagsins - press.
is - er óhemju dauflegur nú um stundir
og hefur verið lengi. Á sérstöku spjall-
borði er blaðamönnum og öðrum
áhugamönnum um fjölmiðlun gef-
inn kostur á að viðra skoðan-
ir sínar á einu og öðru sem
—við kemur fag-
inu. En fáir virð-
ast hafa áhuga á
að leggja þar orð í belg.
Líklega vegna þess að þeg-
ar einhver mál er varða fagið
hafa verið í deiglunni hafa Málverjar
þyrpst inn og nánast kæft þar alla vit-
ræna umræðu hafi örlað á henni.
Og nú virðist niðurlæging þessa
vettvangs alger því þar hefur nú klám-
hundurinn Lunixant komið sér fyrir
og vakið athygli á hugðarefnum sín-
um. Lunixant bendir áhugasömum á
síðu þar sem má finna „ 100% Pomo"
„100% Video" og „100% Freei". Við
stuttlega könnun á síðunni komust
blaðamenn DV að því að síðan
er „fullorðins".
Eitt sinn
lentu tíma-
ritið Bleikt
og blátt og
Davíð Þór Jónsson ritsljóri í vandræð-
um vegna þess að yfirvöld töldu að
á síðunni væri verið að dreifa klám-
fengnu efiii. Þótt það mál hafi reynst
byggt á sandi hlýtur að fara um rit-
stjóra press.is, Birgi Guðmundsson,
sem tæplega hefur lagt upp með að
press.is væri vettvangur dreifingar
kláms.
Furöufréttin
Fullnaðarsigur
textans yfir
lesandanum
„Barbie-dúkkan sem Fréttablað-
ið sagði frá fyrir skemmstu er orð-
in ansi vinsæl meðal íslendinga en
eins og sagt var í blaðinu í gær keypti
Sigurjón Sighvatsson dúkkuna sem
klædd er í upphlut en ekki peysuföt
eins og ranglega var sagt í fréttinni."
Þessi setning er upphaf „Furðu-
fréttarinnar" að þessu sinni. Hana
er að finna í Fréttablaðinu í gær, á
síðu 50, undir fyrirsögninni „Bar-
bie-strfð á eBay" en undir ritar -fgg.
Strax í þessari löngu setningu hefst
stríð lesandans við að ná áttum
- stríð sem endar með því að les-
andinn verður að játa sig sigrað-
an. Þótt hann stauti sig allt til enda
fféttarinnar.
Fgg ædar lesandanum fyrirfram-
þekkingu án þess að hafa til þess
forsendur. Sá sem ekki las merka
frétt (fréttir?) blaðsins um Barbie-
dúkkuna hlýtur að koma af fjöllum.
Og ætíar blaðamanninn ekki með
fimm11 !Jarbic's,rtð á c«ay
Eða ef-
ast um
sjálf-
an sig.
Finn-
urtil
smæðar sinnar að vita ekki allt um
þessa frægu Barbie-dúkku. Hvorugt
er gott.
Áfram heldur fréttin:
„Sigurjón er sem kunnugt er
annálaður safnari en vildi sem
minnst ræða málið þegar Frétta-
blaðið náði tali af honum."
Einhvern veginn er ekki hægt að
lá Sigurjóni að vilja ekki tjá sig um
þetta furðulega mál. Og enn er gert
lítið úr þeim lesanda sem ekki vissi
að Sigurjón væri „sem kunnugt er
annálaður safnari".
Þriðja setning fréttar:
„Boð Sigurjóns er talið hafa verið
það hátt að hann hafi haft í hyggju
að sprengja verðið en virðist hafa
misreiknað sig."
Hvaða boð? Hvaða verð? Spum-
ingarnar sem fréttin vekur eru mikl-
um mun fleiri en hún svarar.
Greinarskil og næsta seming:
„Brynjólfur Erlingsson, gröfu-
maður í Kópavogi, hélt sig nefnilega
heldur betur svikinn þegar hann las
blaðið í gær því Brynjólfur taldi sig
hafa keypt umrædda dúkku."
Og það er nákvæmlega hér sem
lesandinn veifar hvíta flagginu. í al-
gerri uppgjöf.
Verst að Eurovision
erekkiásumrin!
Bautasteinn söluhæstur
Sumarsmellurinn dauður
„Þetta er nú smellaknúinn iðnað-
ur," segir Valgeir Guðjónsson tónlist-
armaður sem sent hefur frá sér ófáa
sumarsmellina í gegnum tíðina. Ekki
þarf nema að nefna Popplag í G-dúr
vilji menn draga þá staðhæfingu í efa.
Diskasafnið 100 íslensldr sum-
arsmellir trónir efstur á lista yfir sölu-
hæstu plötumar. Eins öfugsnúið og
það kann að hljóma þá virðist þetta
safn ætla að reynast eins konar bauta-
steinn yfir hinu merka menningarfyr-
irbæri „sumarsmellur".
Höskuldur Höskuldsson hjá Senu
á veg og vanda af útgáfunni og hann
segir vissulega breytta tíma í plötuút-
gáfu. Sé rennt yfir topp tíu listann megi
augljóslega merkja að kaupendahóp-
urinn er að eldast verulega. Og vel-
gengni diskasafnsins lýsandi fýrir það.
Menn em að kaupa það sem var. Sum-
arsmellurinn var en ekki er. Og þar
ráða breyttar aðstæður.
„Nú em það dagar þetta og dagar
hitt," segir Höskuldur og bendir á að
meiri fýrirtækjabragur sé kominn á
útihátíðaskemmtanahald sem tengist
oftar en ekki sveitarfélögum.
„Nú virðast hljómsveitir ekki þurfa
að senda frá sér þetta nafnspjald -
sumarsmellinn - tíl að minna á sig.
Allt er í fastari skorðum en var þegar
Höskuldur Höskuldsson
Hijómsveitir hættar að senda frá sér
nafnspjaidið sem felst i sumarsmelli.
^ '“PIÖTUM
hljómsveitir komu sér á framfæri."
Undantekningin sem sann-
ar regluna em Stuðmenn. En þeir
urðu einmitt til að endurvekja úti-
hátíðakúltúrinn, með vinstri, við
gerð myndarinnar Með allt á hreinu
fyrir kvartöld.
„Það má alls ekki gleyma nýjum
sumarsmelli Vafgeirs - Á röltinu,"
segir Jakob Frímann þegar blaða-
maður leyfir sér að lýsa yfir andlátí
sumarsmellsins sem slíks. Hann
segir sumarsmellinn nauðsynlegan
part þegar Stuðmenn fara um land-
ið í sinni árlegu vísitasíu.
„Við klípum okkur reglulega í
rasskinnamar og sendum ffá okk-
ur „current"-lag til spilunar í útvarpi,"
segir Jakob.
En þegar nánar er að gáð þá era
ffumkvöðlarnir nánast einir um það að
rækta hefðina. f ljósi óffemdarástands
í ballmenningunni og í tilfelli annarra
hljómsveita, má segja að sumarsmell-
urinn þyrfti að vera svo risavaxinn að
teljandi em á fingmm annarrar hand-
ar hljómsveitir sem geta leyft sér að
fara upp Ártúnsbrekkuna út á land og
koma skuldlausar til baka. Tímamir
hafa vissulega breyst.
„Já, nú um hábjargræðistímann,"
segir Valgeir og furðar sig á ástandinu.
Sumarsmellurinn er dauður ef undan
em skyldir Stuðmenn. Engin önnur
hljómsveit að gera út á sumarmarkað-
inn svo heitíð getí.
Smellurinn sem slíkur er vitanlega
hvergi nærri dauður.
„Allar hljómsveitír dreymir um að
búa til smelli. Alltaf er leitað lags sem
tekur sér varanlega bólfesm. Og fáir
sem komast í þann eðla klúbb," segir
Valgeir.
Ogjakob bætirvið:
„Sumar, vetur, vor og haust. Ef
hljómsveit er ekki með smefi undir
Bautasteinn 100 íslenskir
sumarsmellir ætla aö reynast
minnisvarði um merkt fyrirbæri.
Gu^rt in Otnu>»ni
Ég skemmti mérMeðwtað
er útlit disksins i samræmi
við markhóp sem er að
eldast - kaupendur diska.
beltinu, helst eitthvað sem telur á ann-
an tug, á hún erfitt uppdráttar."
Valgeir: „Þetta er smellaknúinn
iðnaður."
Jakob: "Ef ekki er sum-
arsmellur getur orðið sum-
arskellur. Með tilheyrandi
tapi. Ég veit ekki hver fær
þann skellinn nú og vona
að það sé ekki sá sem er
með smellinn."
jakob@dv.is
Jakob Frímann ekkier
sumarsmellur getur orðið
sumarskellur.
Sæti Titlll
1. 100 íslenskir sumarsmellir
2. Ég skemmti mér í sumar
3. íslensk ástarlög
4. Lögin mín
5. Vel sjóaður
6. Alltsemégá
7. Sveitasæla
8. Papar á balli
9. Svona er sumarið 2006
10. 20 bestu Latabæjarlögin
Flytjandi
Ýmsir
Friðrik Ó. og Guðrún G.
Ýmsir
Bubbi
Raggi Bjarna
Snorri
Ýmsir
Papar
Ýmsir
Latibær
Valgeir Guðjónsson Allir
leita lags sem getur tekið sér
varanlega bólfestu.
Útgefandi
(slenskirtónar
Sena
Steinsnar
Sena
RB hljómplötur
Sena
Sena
Hið írska útg. fyrirt.
Sena
Latibær
Snillingar í pönkinu
Þeir sem komnir eru til vits og ára
muna eflaust eftir pönkbylgjunni
sem reið yfir landið í kring-
um 1980. Gamla mynd-
in er frá árinu 1979,
tekin í Kópavogs-
bíó af hljómsveit-
inni Snillingun-
um í góðum gír
á sviðinu. Það
er Árni Daníel
Júlíusson sem
mundar hljóð-
nemann og Stein-
þór heitinn Stef-
ánsson er brattur
með bassann.
„Þetta var fýrsta hljóm-
sveitin sem ég var með í," segir Árni
Daníel. „Við Steinþór vorum fengn-
ir norðan frá Akureyri í þessa sveit
en fýrir voru þeir Arnór Snorrason
og Ríkharður Friðriksson á gítar og
Árni fsberg á trommur. Tónlistín
sem við spiluðum var að sjálfsögðu
eðalpönk."
Árni segir að hann eigi
margar góðar minning-
ar frá pönkferli sín-
um. Hann varð síðar
þekktur sem hljóm-
borðsleikari í hljóm-
sveitunum Q4U og
Taugadeildinni.
Raunar kemur fram
hjá honum að Tauga-
deildin er enn á lífi og
mun spila á Menning-
arnótt Reykjavíkur seinna
í sumar. „Við erum enn með
gömlu pönklögin í farteskinu en
spilum einnig ska-tónlist," segirÁmi
Daníel. Hann minnist þess að Snill-
ingarnir hafi spilað víðar en í Kópa-
vogsbíó þar sem þeir komu stund-
um fram með Fræbbblunum. „Eitt
Snillingar Á sviðinu sjást þeirÁrni Daníel
Júllusson og Steinþór heitinn Stefánsson I góðri
pönk-keyrslu. A innfelldu myndinni erÁrni i dag.
Gamla myndin
minnisstæðasta giggið var á Rauð- Bubbi og Tolli Morthens," segir Árni
sokkuballi í gamla Fáksheimilinu en Daníel. „Og ég man að það var sold-
þar voru samankomnir margir góðir ið reykmettað hjá okkur baksviðs á
kappar eins og til dæmis bræðurnir þessu balli."