Freyr - 01.10.1973, Blaðsíða 7

farsælt. Það er ekki öllum gefið að geta
tileiknað sér verklegt nám einungis eftir
bókum. Það er traustara að leggja þar
sjálfur gjörva hönd á.
Það er talað um að gera skólana að sér-
hæfðum skólum, en það tel ég vera vanda-
samt verk. í grein frú Sigríðar Thorlacius,
í janúarhefti Freys, kemur það fram, að
hún telur það eiga að vera verkefni skól-
anna að undirbúa nemendur undir störf
við alls konar iðnað og sölu. En það má
ekki blanda þessu saman við heimilin. Þess
vegna vil ég láta aðgreina þessa skóla. Það
er rætt um að undirbúa ungar stúlkur til
að þær geti tekið við mötuneytum í skól-
um og á vinnustöðum. Hér er um allt aðra
kennslugrein að ræða, sem útheimtir sér-
hæfða kennara. Ég er ekki alveg viss um
að þeir fyrirfinnist hér.
Það er ágætt að gera áætlanir, sem í
fyrstu virðast vera einfaldar, en undir-
stöðurnar verða að vera traustar, og
byggðar á reynslu.
Húsmæðraskólarnir geta vel tekið að sér
heimilishjálpar kennslu. Það liggur alveg
ljóst fyrir.
Það er ekkert vafamál, að húsmæðra-
skólarnir sem verklegir skólar, hafa verið
margri ungri stúlku, sem til þeirra hefur
sótt nám, mikils virði. Skapað festu í heim-
ilishaldi hennar, kennt henni að hlú að
búnaði heimilisins og sparað henni fjár-
muni, þar sem hún hefur ekki þurft að
fara í smiðju til annarra, en getað leyst
verkin sjálf af hendi.
Skólarnir hafa alla tíð kennt hússtjórn
til helminga við handavinnukennslu, sem
skiptzt hefur á milli sauma og vefnaðar
í flestum skólum. Ég hefi oft glaðzt þegar
ung stúlka hefur sýnt mér kápu, eða aðra
flík, sem hún hefur lokið við að sauma.
Þá hefur verið rætt um og reiknað út hve
mikið hún hefur grætt á þessu framtaki,
og útkoman er undantekningalaust mjög
ánægjuleg.
í Húsmæðraskóla Reykjavíkur er nem-
endum leyft að nota strax þær flíkur, sem
þeir sauma. Þetta hefur bæði reynzt
áhrifaríkt og einnig mikill sparnaður fyrir
nemendur. Að lokinni hverri önn er dæmt,
og ekkert ofurkapp er lagt á að allt komi
fram til sýningar.
Nú er stefnt að því, að vefnaður verði
tekinn út af námsskrá húsmæðraskólanna.
Það tel ég mikinn skaða. Nemendur una
sér vel við vefnað, og margur nemandi,
sem er eirðarlaus, — en það er löstur, sem
er allt of áberandi meðal ungs fólks nú á
tímum, — verður ánægður og sáttur við
umhverfi sitt er hann situr við vefstól-
inn. Þar nýtur hugmyndaflugið, litir og
form, sín, og sköpunargleðinni er fullnægt.
í vefnaði er lögð undirstaða að þekkingu
á efnisvali, og er það ómetanlegt langa ævi.
Ég mun ekki ræða frekar um vefn-
aðarkennsluna hér, þar eð vefnaðarkenn-
ari Húsmæðraskóla Reykjavíkur, fröken
Jakobína Guðmundsdóttir, mun kynna
þessa kennslugrein nánar.
Hússtjórn skiptist á milli matreiðslu,
þvotta og ræstingar. Á þessu sviði eru sí-
felldar breytingar. Skólarnir reyna að
fylgjast með öllum nýjungum eins og frek-
ast hægt er. Ég nefni t. d. geymslu mat-
F R E Y R
433