Freyr - 01.10.1973, Blaðsíða 41

Sýningarskáparnir í BændahöIIinni tjá vcigamikiinn Jiátt úr ævistarfi Halldóru.
fjögur stórmál á dagskrá stofnfundarins: U p p -
eldismál, heilbrigðismál, heimilisiðn-
aður og garðrækt. Öll þessi mál varðaði heim-
ilin, og þurftu að fara saman, segir hún, ef byggja
skal traust og þjóðleg heimili. Allt voru þetta
hjartans mál Halldóru og enn þann dag í dag jafn
fersk eins og þegar hún byrjaði að kalla íslenzkar
konur til samstarfs fyrir rúmum 60 árum.
Á Akureyri var Halldóra kosin í bæjarstjórn og
skólanefnd. Skorað var á hana að bjóða sig fram
til Alþingis, cn hún mátti ekki vera að því, enda
erfitt fyrir að skipa sér í ákveðinn flokk, til þess
var hún of víðsýn. Um Akureyri hefur hún annars
sagt:
„Mér liggur við að fullyrða, að enginn jafn-
lítill bær á jörðinni, hafi átt svo miklu mann-
vali karla og kvenna á að skipa, eða haft á
sér jafnmikinn menningarbrag og Akureyri,
á þessum árum“.
Ársritið „Hlín“.
Haustið 1917 sendi Halldóra frá sér HLÍN, sem
ársrit Sambandsfélags Norðlenzkra Kvenna. Komu
út 44 árgangar af Hlín. Halldóra var ritstjóri öll
árin. Hún átti miklum vinsældum að fagna um
allar byggðir Iandsins, og einnig meðal Vestur-
íslenzkra kvenna. Ég man hvað við sveitakonurnar
fögnuðum Hlín á haustin, þegar hún kom til okkar
með hlýjar kveðjur frá ritstjóranum og athyglis-
vert lestrarefni, er veitti okkur birtu og yl, eftir
erfið sláturstörf, um það leyti er skammdegið skall
á. Enn er eitt ótalið, sem hafði mikla þýðingu
fyrir konurnar í dreifbýlinu, það voru heimsóknir
hennar og bréfaviðskipti. Mér er enn í minni hvað
bréfin hennar voru elskuleg og það sem merki-
legast var, þau komu alltaf þegar mest var þörfin
og vöktu nýjar vonir og trú á sigur hins góða.
Kennari við Kennaraskólann.
Sumarið 1922 fékk Halldóra tilboð frá kennara-
skólanum um að koma suður og kenna handavinnu
í skólanum. Þar hljóp á snærið. Nú gat hún náð
til ungu kennaranna, sem tvístruðust út um allt
land, það hlaut að hafa mikil áhrif. Um haustið
flutti hún alfarin frá Akureyri. Nú var það handa-
vinnan, sem tók hug hennar. Hún fékk ágæta
nemendur og brátt fjölgaði skólunum, sem höfðu
handavinnu á tímaskrá.
Vesturför.
Vorið 1937 fór Halldóra vestur um haf, í boði
Þjóðræknisfélags fslendinga vestanhafs og kvenna-
sambandsins. Hún var beðin að hafa sýningarmuni
meðferðis. Alls hafði hún 50 sýningar víðsvegar í
F R E Y R
467