Freyr - 01.04.1981, Page 31

hrútanna á móti honum keyptir
norðan úr Steingrímsfirði haustið
áður. Bekri er alhvítur og hefur
hlotið I. verðlaun á hrútasýningu
sem einstaklingur. í fjárræktarfé-
lagi Reykhólasveitar er hann með
104 í kynbótaeinkunn fyrir 171
lamb og 99 í kynbótaeinkunn fyrir
37 afurðaár dætra.
Reykhólaféð er mjög ullarmikið
og von er til, að Bekri auki ullar-
magn. Árið 1980 voru 234 ær á
Reykhólum, tveggja vetra og eldri,
með 3,4 kg ullar að meðaltali sam-
kvæmt fjárræktarfélagsskýrslu.
Gærur af Reykhólalömbunum
voru sérsútaðar haustið 1980 og
þóttu sérstaklega góðar bæði að lit,
hárafari, stærð og skinngæðum.
Einkum var tekið fram um þær,
hve lítill tvískinnungur væri í þeim.
Alhvíta féð ekki eins lágfætt, en
eðlisgott að mörgu leyti.
Guðbjartur spyr, hvort ég geti út-
vegað sæðingastöðvunum alhvíta
hrúta með jafngóða byggingu og
núverandi sæðingastöðvahrúta og
jafneftirsótta.
Svar mitt er það, að ég get ekki
útvegað jafnlágfætta alhvíta hrúta
og nú eru á sæðingastöðvunum, en
ég hygg að ég treysti mér til að
útvega hrúta, sem gefa fullt eins
væn lömb, fullt eins góðar dætur og
afkvæmi með miklu meiri og betri
ull og betri gærur heldur en nú-
verandi sæðingahrútar gefa.
Vinsældir sæðingahrúta treysti
ég mér ekki til að ábyrgjast. Pær
fara mjög eftir áliti héraðsráðu-
nauta og áhrifamikilla fjárbænda á
hrútunum.
Ég hef gerst langorður í svörum
mínum til Guðbjarts, og veldur þar
mestu, að bændur landsins eiga
kröfu á að fá sem gleggst að vita í
hverju fjárræktarstarfsemin á
Hólum er fólgin og hver árangur-
inn af henni er. Mér þykir leitt, að
til þessarar ritdeilu skuli hafa
komið milli mín og Guðbjarts, en
hana má rekja til ummæla hans um
Hólahrútana í 19. tbl. Freys, 1980.
Ég sé líka, að ég hef gert Guðbjarti
rangt til með því að láta honum
skiljast, að við hann sé átt þar sem
nefndur er „sleggjudómur að-
komumannsins, sem allt getur for-
dæmt án þess að spyrja.“
Guðbjartur virðist hafa gert sér
far um að spyrjast fyrir um Hóla-
féð, en hann hefur sýnilega verið
óheppinn með heimildarmenn.
Svörin sem hann hefur fengið, hafa
ýmist verið villandi eða röng, og
því er ekki að furða, þó að álykt-
anirnar, sem hann dró af svörun-
um, standist illa.
FREYR — 271