Freyr - 15.07.1986, Page 15

Brúin á Skeiðará, lengsta brú á landinu.
ins um Skeiðarársand. Búnaðarfé-
lagið í sveitinni hefur lengi átt ýtur,
enda var ekki auðvelt að flytja slík
tæki hingað fyrir einstök verkefni.
Þær voru mikið notaðar við að
byggja upp þjóðveginn um sveitina,
m. a. frá Virkisá og vestur að
Skeiðará. Á sjálfum sandinum voru
svo vélar frá mörgum aðilum, bæði
Vegagerðinni sjálfri, okkur og
fleirum.
Það kom allmikill peningur inn í
sveitina með þessu, en hins vegar
var þessi vélarekstur erfiður því að
álagið á vélarnar var mikið.
Þessu fylgdi þó vaxandi upp-
bygging á bæjum hér í sveitinni.
Hvemig er slátrun háttað hér?
Ég man þá tíma þegar fé var rekið
héðan til slátrunar austur á Höfn,
yfir 100 km leið. Það gat verið um
viku ferð og oft var mesta basl að
koma fénu yfir vötnin og aðrar
torfærur og auðvitað hefur féð lést
mikið á leiðinni. Stundum var slát-
urfé rekið héðan til Víkur.
Það var byrjað að slátra sölufé
hér heima árið 1928 og þá eingöngu
lömbum, en sauðir voru reknir
austur á Höfn það ár. Síðan hefur
verið slátrað hér, og í tvo áratugi
1928—48, var kjötið saltað í tunnur
og lengst af voru tunnurnar fluttar
sjóleiðis og á hestvögnum frá slát-
urhúsi til sjávar.
Sum haust voru ekki tök á að
koma kjötinu frá sér sjóleiðis og þá
var það geymt hér yfir veturinn. Þá
þurfti að umsalta það þegar líða tók
á veturinn, rífa það allt upp úr
tunnunum og salta að nýju. Við
sláturhúsið sem þá var hjá Salt-
höfða er vikuralda frá gosinu 1362.
Eftir að kjötið var umsaltað voru
tunnurnar grafnar í vikurölduna til
að verja þær sólarhitanum. Aðeins
tapparnir voru látnir standa upp úr
til að hægt væri að bæta pækli á
þær.
Árið 1948 var farið að flytja
kjötið með flugvélum til Reykja-
víkur jafnóðum og slátrað var,
þannig að hver flugfarmur hafði
hangið uppi til kælingar frá degin-
um áður. Flugið var þó stopult
framan af, alltaf voru því hafðar
tilbúnar tunnur og salt í a. m. k.
dagsslátrun. Þessir flugflutningar
með sláturafurðir og þá jafnframt
vörur til baka héldust samfellt til
ársins 1974 en þá hafði opnast
akfær leið um Skeiðarársand. Síðan
hafa sláturafurðir okkar verið flutt-
ar á bílum, lengst af til Reykjavík-
ur, en tvö síðustu haust til Hafnar.
Svo er það líffjársalan.
í nokkur ár voru seld héðan líflömb
til fjárskipta þar sem fé hafði verið
skorið niður vegna mæðiveiki.
Héðan voru seld lömb vestur í
Borgarfjörð og í Rangárvallasýslu.
Þau voru flutt með flugvélum.
Flugmenn voru hressir og
ánægðir í þessurn tlutningum og
sóttust eftir að komast í þetta. Enda
farþegarnir möglunarlitlir.
Á síðari árum hafa verið seld
héðan líflömb við og við á fjár-
skiptasvæði t. d. á Jökuldal og
Jökulsárhlíð og sl. haust í Árnes-
sýslu. Þau hafa verið flutt á bílum.
Nú er talað um að fækka
sláturhúsum og stækka þau.
Hvemig snýr það við ykkur?
Menn vilja halda sláíruninni hér í
sveitinni sem lengst. Það er af
tveimur ástæðum. í fyrsta lagi
vegna þess að hér er afmarkað
sauðfján'eikivarnarhólf, eitt það
Frh. á bls. 573
Freyr 567