Freyr - 01.11.2002, Síða 39

þjarkar (mjaltarar), mjaltabásar
með láglínukerfi og sjálfvirkum
afitökurum og hringekjur eru al-
gengastar og sambærilegt við það
sem nýjast er hér heima. Hvað
tækni við fóðrun varðar eru
kjamfóðurbásar og tölvustýrðir
gróffóðurvagnar algengir. Einnig
heilfóðurvagnar þar sem gróf- og
kjamfóðri er blandað saman og
má segja að þar komi manns-
höndin hvergi nærri, allt tölvu-
stýrt. Þannig má segja að tækni
og sjálfvirkni við gróffóðmn sé
almennt komin töluvert lengra í
Danmörku en hér heima. Þessari
gjafatækni virðist mega koma
fyrir hvar sem er, eins og hverj-
um og einum hentar best. Spum-
ingin er aðeins þessi: Hversu
margar krónur hver og einn vill
fjárfesta fyrir?
Ráðstefna þessi var öll hin
ánægjulegasta, vel skipulögð og
til sóma þeim sem hana héldu.
Þegar heim er komið stendur það
kannski helst upp úr að hafa ferð-
ast á nýjar slóðir, kynnst nýjung-
um og fylgst með þeirri þróun
sem á sér stað í atvinnugreininni.
En síðast en ekki síst að hafa
kynnst nýju fólki, bæði innlendu
og erlendu, sem er að fást við
sömu hluti og við, eiga með því
góðar stundir og skiptast á skoð-
unum um búskapinn, lífið og til-
vemna i sinni víðustu mynd.
(Deild NÖK í Danmörku held-
ur úti vefsíðunni www.cattle.dk).
Altalað á kaffistofunni
Relsupassl
herra Sölva Helgasonar Guðmundsen
Síslumaðurinn í Norður-
Múlasíslu, gjörir vitanlegt, að
herra silfur- og gullsmiður, mál-
ari og hárskeri m.m. Sölvi
Helgason Guðmundsen óskar í
dag af mér, reisupassa frá Nor-
Múlasíslu ifir austur- og suður
og norður-fjórðunga Islands, til
ímislegra þarflegra erinda.
Meðfram öðmrn hans erindum,
ætlar hann að setja sig niður, í
einhverri síslu, á þesari ferð,
sem annar handverksmaður,
hver að er þó flestum hand-
verksmönnum meiri, og betur
að sér til sálar og líkama, og er
hann firir löngu búinn að gjöra
sig nafhfrægan í norður- og aus-
tur-fjórðungum landsins, með
sínum ffamúrskarandi gáfum á
flestum smíðum og á alla
málma, klæði og tré, líka firir
ímsar uppáftnningar og ímsar
fróðlegar og hugvitsfullar kúnst-
ir, en þó mest fírir iðni, klapp,
minni, ásmndun og sálarflug og
skapandi ímindunarafl og kraft,
bæði smekk, tilfinning og
fegurð í öllum bókmenntum, og
glímur, fjör og fímleik,
ganghörku sund og handahlaup.
Með sundinu hefur hann
bjargað, að öllu samanlögðu 18
manns, er falið hafa í ár, vötn
-ströng og lign- og sjó.
A handahlaupum hefur hann
verið reindur við færustu hesta,
bæði nirðra og eistra, og hefur
hann, að sögn annara en hans
sjálfs, borið langt af. Margar eru
hans íþróttir fleiri og meiri, þó
ekki séu hér upptaldar, og mætti
þó tilnefna nokrar, sem hann
skorar fram úr öðrum í, sem
eru: allar listir hér að framan
töldu, einnig frábær ráðvendni
og stilling, góðmennska og lítil-
læti og hógværð og hreinskilni,
greiði og gjafmildi og fleira.
Fyrir þessar listir og digðir,
sem hann er útbúinn með og
sem hann sínir jafnt öllum, af
öllum stéttum, þá er hann elsk-
aður af hveijum manni, í hverri
röð sem er, sem verðugt er.
Þessi passi gildir frá fírsta
ágústmánaðar 1843 til þess 30.
júní mánaðar 1844, handa herra
gullsmið, málara og hárskera
Sölva H. Guðmundsen sem
reisupassi, en að öllu sem full-
kominn síslupassi, ef hann setur
sig niður í einhverri síslu, eins
og hér er getið um að framan.
Þessi passi gildir fírir herra
Guðmundsen, héðan frá Norður-
Múlasíslu, ifír allan þann part
landsins, sem hér að framan er
skrifaður, þó enginn síslumaður
skrifí á hann, heim til Norður-
Múlasíslu aftur, ef hann setur
sig ekki niður í einhverri sísl-
unni á ferðinni, eins og hans
áfrom er, sem fir er sagt, hér að
framan.
(Afrit úr eftirlátnum gögnum
Metúsalems Stefánssonar,
búnaðarmálastjóra).
Freyr 9/2002 - 39 |