Skólablaðið - 01.03.1951, Side 3
- 3 -
f/ÁL L SVEINS SO N- yfirkennari-
I N M E M.O R I A M
NÚ er hinn mikli lEerimeistari, Pall Sveinsson látinn. Hinn virðulegi
reyndi kennari, sen einna lengst hefur starfað við þennan skóla, er allt í einu
horfinn. Við minnumst hans fyrot, er við komum í þennan skóla, Okkur fannst
hann mjög sórkennilegur maður, ólíkur kenmirum þeim, sem við höfðum áður átt að
venjast. Hann var ímynd þeirra kennara, sem áður fyrr höfðu kennt við gamla
Latínuskólann, virðulegur á svip og í allri framkomu. k morgnanna sáum við hann
ganga inn í hátíðesal til morgunsöngs. En kynni okkar af Páli Sveinssyni sem
kennara urðu ekki long. í haust kom að því, að Páll tók við frönslcukennslu í
okkar hekk. Þá kom í ljós, að hann var eins og við höfðum gert okkur £ hug:.*rlund,
strangur og hafði '.ákveðnar skoðanir á allri kennslutilhögun og hvernig fram-
koma nemenda ætti að vera. Dró hahn enga dul á, að hann ætlaðist til iðni og sam-
vizkusemi af okkar hálfu. Sjál.fur var hann imynd skyldurækninnar, kom stundvís-
lega í hvorja kennslustund og fór nákvæmlega yfir námsefnið. Engri okkar kom til
hugar að koma illa lesin £ t£ma hjá Páli Sveinssyni, Við sáum, hve alvarlegum tök-
um hann tók kennsluna, og hlutum þvi að reyna að gjalda liku likt. En kennsla
Páls var ekki eingöngu frönskukennsla heldur lagði hann engu siður áherzlu á fágun
fslenzkrar tungu, enda var hann mikill snillingur á islenzkt mál, En eins og oft
vill verða likaði okkur misjafnlega við hann og fannst hann oft hæðinn og jafnvel
napur. Og við skildum ,ekki fyrr en eftir á, hve mikið hann hafði lagt á sig.
Hann var svo hressilegur í tali,að við áttum sízt von á, að hann væri að
berjast við dauðann
En síðasta kennslustundin verður okkur lengi minnisstæð. Hann fór ekki
yfir námsefnið eins og venjulega, í stað þess talaði hann til okkar, lofaði okkur
að heyra franska þjóðsönginn lesin upp og siðan leikinn. k meðan stóð hann við
töfluna, teinrlttur og alvarlegur. Að lokum óskaði hann okkur gleðilegra jóla.
Hvern gat grunað, að þetta yrði síðasta kennslustund þessa merka læriföður, sem
virtist bundinn svo órjúfandi böndum þessu gamla menntasetri ?
Það, sem við höfum um Pál Sveinsson að segja, byggist aðeins á stuttri
viðkynningu, Þann tíma, sem við nutum kennslu hans, var hama orðinn gamall maður
og vanheill og mun þvi hafa verið nokkuð breyttur frá því, sem áður var. DÓmar
okkar á honum verða því mjög ófullnægjandi. En mikið mátti af páli Sveinssyni
læra, manninum, sen með árvekni og skyldurækni vann starf sitt fram til hinztu
stundar og fórnaði kröftum sínum í þágu þessa skóla.
Stúlkur úr 6. bekk A