Litli Bergþór - 01.12.1999, Blaðsíða 28

Skálholtskór syngjandi í Suðurlöndum frh...
Ferðalagið til Frakklands tók 11 tíma með
nokkrum stoppum. Sem betur fer vorum við orðin svo
vön að sofa í rútunni að flestir gátu lagt sig. Það varð
aðeins vart við flensu, magapestir og remmu í hálsi
síðustu daga ferðarinnar, en þeir sjúklingar báru sig vel.
Þegar loks var komið til Barr í Frakklandi var klukkan að
verða níu um kvöldið og þar beið okkar kórinn sem tók á
móti okkur í fyrra. Hefði þessi móttaka sómt sér vel sem
fermingarveisla eða fimmtugsafmæli svo flott var hún.
Allir sofandi?
Eftir herleg veisluföng og söng gistum við á sama
hóteli og í fyrra þessa síðustu nótt okkar í Frakklandi.
Síðasti dagurinn rann upp fagur eins og flestallir
dagarnir í þessari ferð þó ekki væri sólin alltaf mikil.
Lögðum við af stað kl. hálfníu því 250 km eru frá Barr
til Frankfurt. Kalli bflstjóri fylgdist með fréttum og
heyrði af miklum umferðartöfum á leiðinni svo hann
þræddi sveitavegi til að losna við þær. Rúmlega 50 km
frá Frankfurt varð hann að fara inn á hraðbrautina og
lentum við þá í umferðarteppu sem var 8 km löng. Við
vorum um klukkutíma föst í henni en þá tók Kalli á það
ráð að keyra neyðarveg sem er meðfram allri
hraðbrautinni en hún er eingöngu fyrir sjúkra- og
lögreglubfla. Ef lögreglan hefði séð til hans hefði hann
fengið háa sekt. En við sluppum og græddum minnst
heilar tuttugu mínútur okkur til mikillar gleði því sumir
voru famir að efast um að við myndum ná flugvélinni,
sem átti að fljúga kl. tvö. Kalli sá þó um sitt fólk og
renndi upp að flugstöðinn rétt fyrir hálftvö. Þá átti eftir
að tékka alla inn og tók það um hálftíma. Einnig hafði
verið hringt á undan okkur svo við vorum nú nokkuð viss
um að ekki yrði farið án okkar. Við vorum komin út í
vél kl. rúmlega tvö og vélin fór í loftið hálfþrjú. Við
héldum að seinkunin á brottförinni væri okkur að kenna
en flugfreyjan fræddi okkur á því að vélin hefði verið
sein fyrir svo þessi seinkun hefði orðið hvort sem var.
Við lentum í Keflavík um hálfjögur að íslenskum tíma í
íslenskri rigningu og fannst öllum gott að vera komin
heim. Þegar reiknaðir voru þeir kflómetrar sem við
lögðum að baki í rútunni vom þeir um 3000.
I ferðasögu þeirri er Páll Skúlason skrifaði eftir
síðustu reisu okkar 1998, tæpti hann á því að lfldega
væru margir með brosið fast á sér eftir þá ferð. Ég vil
segja það að brosið náði saman við þessa ferð og á eftir
að ná saman við þá næstu sem er nú að vísu ekki ákveðin
á þessum tímapunkti. En hver veit, í ferðinni kom fram
tillaga um að breyta nafni kórsins í „Miðevrópukórinn“!
Ég vil nota tækifærið og þakka Sigrúnu
Hjálmtýsdóttur og Þorkatli Jóelssyni fyrir þeirra framlag
í ferðinni svo og Kára Þormar sem lék undir hjá okkur af
mikilli snilld. Og síðast en ekki síst þeim hjónum sem
bám hitann og þungann af þessari ferð, þeim Hilmari og
Hófý. Honum sem kórstjórnanda, sem allt hvfldi á og
mæddi, æðrulaust og henni sem frábærum
leiðsögumanni, sem kom öllu til skila á mjög svo
skiljanlegan og áhugaverðan hátt. Að lokum vil ég þakka
kórfélögum og mökum ásamt öðmm áhangendum
kórsins fyrir frábæra samveru í jafnfrábærri ferð. Ég
dáist að jákvæðni og dugnaði ykkar þrátt fyrir óvænta
atburði og stranga dagskrá.
Með bestu vetrarkveðjum, í nóvember 1999
Berglind Sigurðardóttir,
formaður Skálholtskórs.
r
Múrverk
Plötuslípun
Hellulagnir
Flísalagnir
Leiga á jarðvegsþjöppu
Leiga á vinnupöllum
Leiga á slípivél
Símar 486 8940
og
893 6737
Litli - Bergþór 28